Zaburzenia komunikacji językowej - dyslalia i alalia
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 0100-LLA324 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Zaburzenia komunikacji językowej - dyslalia i alalia |
Jednostka: | Wydział Filologiczny |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
0 LUB
4.00
(w zależności od programu)
|
Język prowadzenia: | (brak danych) |
Forma studiów: | stacjonarne |
Wymagania wstępne: | Wiedza z teorii zaburzeń mowy, wiedza dotycząca biologicznych podstaw rozwoju mowy w ontogenezie |
Skrócony opis: |
Celem zajęć jest zapoznanie studentów z podstawami diagnozy i terapii dyslalii oraz alalii. Podczas zajęć zostaną poddane krytycznej analizie różne ujęcia terminów: „dyslalia” i” alalia”. Studenci zostaną zapoznani z procesem diagnozy zaburzeń realizacji fonemów oraz z różnymi metodami terapeutycznymi stosowanymi w przypadku wad artykulacyjnych, a także z diagnozą i terapią alalii. Celem zajęć jest także kształtowanie umiejętności diagnozowania dyslalii i alalii oraz planowania procesu terapeutycznego wymienionych zaburzeń mowy. |
Efekty uczenia się: |
WIEDZA Student zna i rozumie: e.1 elementarną terminologię używaną w logopedii (zwłaszcza z zakresu dyslalii i alalii) (01L-1P_W01) e.2 metodologię badań fonetycznych i fonologicznych, podstawowe sposoby badania i analizowania języka (01L-1P_W03) e.3 terminologię związaną z zaburzeniami mowy i ich przyczynami (w odniesieniu do dyslalii i alalii), ma wiedzę w zakresie badań naukowych nad tymi zaburzeniami (01L-1P_W11) UMIEJĘTNOŚCI Student potrafi: e.4. posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi, badawczymi i pojęciami właściwymi dla fonetyki, fonologii, potrafi wykorzystać te umiejętności w terapii logopedycznej (01L-1P_U01) e.5. wykorzystać wiedzę z semantyki, fonetyki, morfologii i składni języka ogólnopolskiego i jego odmian regionalnych do rozwiązywania problemów w zakresie praktyki logopedycznej, w diagnozie i terapii logopedycznej dyslalii i alalii (01L-1P_U02) e.6. wskazać nieprawidłowości w anatomii i fizjologii narządu mowy (01L-1P_U18) e.7 ocenić przydatność różnych technik terapeutycznych, testów logopedycznych do realizacji zadań i rozwiązywania problemów osób z zaburzeniami mowy (dyslalii i alalii), potrafi wdrożyć te techniki i testy do badań (01L-1P_U33) KOMPETENCJE SPOŁECZNE Student jest gotów do: e.8 samodoskonalenia, wynikającego z faktu ciągłego rozwoju nauk humanistycznych, społecznych i medycznych (01L-1P_K01) e.9 stawiania dobra pacjenta na pierwszym miejscu, okazania szacunku i zrozumienia wobec pacjenta (01L-1P_K06) |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2022/2023" (zakończony)
Okres: | 2022-10-01 - 2023-02-19 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia konwersatoryjne, 30 godzin
Wykład, 20 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Ewa Gacka | |
Prowadzący grup: | Joanna Błażejewska, Ewa Gacka | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Ocena zgodna z regulaminem studiów
Ćwiczenia konwersatoryjne - Ocena zgodna z regulaminem studiów Wykład - Ocena zgodna z regulaminem studiów |
|
Czy ECTS?: | T |
|
Informacje dodatkowe: | Brak |
|
Metody dydaktyczne: | Wykład w oparciu o metodę problemową, metoda dyskusji panelowej, metoda doświadczeń, „burza mózgów” |
|
Sposoby i kryteria oceniania: | Skala ocen (2-5). Sprawdzane będą następujące efekty kształcenia: e.1 - e. 7 Obecność i aktywność na zajęciach. Na ocenę semestralną składa się w 80% wynik egzaminu/kolokwium zaliczającego (wykład) i w 20% ocena z ćwiczeń. |
|
Metody weryfikacji i oceny stopnia osiągnięcia założonych efektów uczenia się: | Egzamin (kolokwium) sprawdzający wiedzę i umiejętności |
|
Szczegółowe treści kształcenia: | 1. Zakres znaczeniowy terminów: dyslalia oraz alalia – różnorodność ujęć w literaturze logopedycznej. Krytyczna ocena różnych typologii dyslalii. 2. Fonem a głoska. Głoska normatywna a głoska wadliwa, cechy fonetyczne głosek, sposoby ich oceny. 3. Przyczyny dyslalii oraz alalii 4. Standard postępowania diagnostycznego w dyslalii oraz alalii. Diagnoza różnicowa dyslalii i alalii z innymi jednostkami patologii mowy. 5. Czynności prymarne mowy. Sposoby ich oceny i usprawniania. 6. Narzędzia wykorzystywane w diagnozie dyslalii oraz alalii. 7. Etapy pracy korekcyjnej w zaburzeniach artykulacyjnych. 8. Analiza metod stosowanych w terapii zaburzeń artykulacji. 9. Oddziaływania terapeutyczne w alalii - cele, metody, strategie. 10. Zasady prowadzenia terapii w przypadku dyslalii oraz alalii |
|
Literatura: |
Literatura podstawowa 1. Jastrzębowska G., Pelc-Pękala O. (2003) Diagnoza i terapia zaburzeń artykulacji (dyslalii). W: Gałkowski T., Jastrzębowska G. (red.) Logopedia – Pytania i Odpowiedzi. Podręcznik akademicki. Zaburzenia komunikacji językowej u dzieci i dorosłych. T. 2. Wyd. Uniwersytetu Opolskiego. Opole, s. 403-429. 2. Kordyl Z. (1969) Mowa dzieci afatycznych. „Logopedia” nr 8/9, s. 16-30. 3. Ostapiuk B. (2012) Zaburzenia dźwiękowej realizacji fonemów języka polskiego – propozycja terminów i klasyfikacji. W: Grabias S., Kurkowski M. (red.) Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Wyd. UMCS. Lublin, s. 431-454. 4. Panasiuk J. (2015) Postępowanie logopedyczne w przypadku alalii i niedokształcenia mowy o typie afazji. W: Grabias S., Panasiuk J., Woźniak T. (red.) Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Podręcznik akademicki. Wyd. UMCS. Lublin, s. 309-345. 5. Pluta-Wojciechowska D. (2019) Efektywność terapii dyslalii. Logopedyczno-lingwistyczna analiza wyników badań. Katowice. Wyd. UŚ. 6. Pluta –Wojciechowska D. (2019) Dyslalia obwodowa. Diagnoza i terapia logopedyczna wybranych form zaburzeń. Bytom. Wyd. Ergo Sum 7. Pluta-Wojciechowska D. (2013) Zaburzenia czynności prymarnych i artykulacji. Podstawy postępowania logopedycznego. Bytom. 8. Pluta-Wojciechowska D. (2012) Czy logopeda wywołuje głoski? „Logopedia”. . T. 41, s. 39-69. 9. Sołtys - Chmielowicz A. (2008) Zaburzenia artykulacji. Teoria i praktyka. Oficyna Wydawnicza „Impuls”. Kraków. 10. Stasiak J. (2015) Postępowanie logopedyczne w przypadku dyslalii. W: Grabias S., Panasiuk J., Woźniak T. (red.) Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Podręcznik akademicki. Wyd. UMCS. Lublin, s. 227-238. Literatura uzupełniająca: 1. Gunia G. (2011) Dyslalia. W: Gunia G., Lechta V. (red.) Wprowadzenie do logopedii. Oficyna Wydawnicza „Impuls”. Kraków, s. 77-86. 2. Kania T.J. (2001) Szkice logopedyczne. PTL, Zarząd Główny. Lublin. 3. Paluch A. Drewniak-Wołosz E., Mikosza L. (2003) Afa –Skala. Jak badać mowę dziecka afatycznego? Impuls. Kraków. 4. Panasiuk J. (2016) Specyficzne zaburzenia rozwoju mowy w diagnozie i terapii logopedycznej. W: Kaczorowska –Bray K., Milewski S. (red.) Wczesna interwencja logopedyczna. Harmonia Universalis. Gdańsk, s. 211-246. 5. Pluta-Wojciechowska D. (2012) Typologia dyslalii obwodowej. W: Grabias S., Kurkowski M. (red.) Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Wyd. UMCS. Lublin, s. 455- 467. 6. Rodak H. (2002) Terapia dziecka z wadą wymowy. Wyd. Uniwersytetu Warszawskiego. Warszawa |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2021/2022" (zakończony)
Okres: | 2021-10-01 - 2022-01-23 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia konwersatoryjne, 30 godzin
Wykład, 20 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Ewa Gacka | |
Prowadzący grup: | Ewa Gacka, Anita Pawłowska-Kościelniak | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Ocena zgodna z regulaminem studiów
Ćwiczenia konwersatoryjne - Ocena zgodna z regulaminem studiów Wykład - Ocena zgodna z regulaminem studiów |
|
Czy ECTS?: | T |
|
Informacje dodatkowe: | Brak |
|
Metody dydaktyczne: | Wykład w oparciu o metodę problemową, metoda dyskusji panelowej, metoda doświadczeń, „burza mózgów” |
|
Sposoby i kryteria oceniania: | Skala ocen (2-5). Sprawdzane będą następujące efekty kształcenia: e.1 - e. 7 Obecność i aktywność na zajęciach. Na ocenę semestralną składa się w 80% wynik egzaminu/kolokwium zaliczającego (wykład) i w 20% ocena z ćwiczeń. |
|
Metody weryfikacji i oceny stopnia osiągnięcia założonych efektów uczenia się: | Egzamin (kolokwium) sprawdzający wiedzę i umiejętności |
|
Szczegółowe treści kształcenia: | 1. Zakres znaczeniowy terminów: dyslalia oraz alalia – różnorodność ujęć w literaturze logopedycznej. Krytyczna ocena różnych typologii dyslalii. 2. Fonem a głoska. Głoska normatywna a głoska wadliwa, cechy fonetyczne głosek, sposoby ich oceny. 3. Przyczyny dyslalii oraz alalii 4. Standard postępowania diagnostycznego w dyslalii oraz alalii. Diagnoza różnicowa dyslalii i alalii z innymi jednostkami patologii mowy. 5. Czynności prymarne mowy. Sposoby ich oceny i usprawniania. 6. Narzędzia wykorzystywane w diagnozie dyslalii oraz alalii. 7. Etapy pracy korekcyjnej w zaburzeniach artykulacyjnych. 8. Analiza metod stosowanych w terapii zaburzeń artykulacji. 9. Oddziaływania terapeutyczne w alalii - cele, metody, strategie. 10. Zasady prowadzenia terapii w przypadku dyslalii oraz alalii |
|
Literatura: |
Literatura podstawowa 1. Jastrzębowska G., Pelc-Pękala O. (2003) Diagnoza i terapia zaburzeń artykulacji (dyslalii). W: Gałkowski T., Jastrzębowska G. (red.) Logopedia – Pytania i Odpowiedzi. Podręcznik akademicki. Zaburzenia komunikacji językowej u dzieci i dorosłych. T. 2. Wyd. Uniwersytetu Opolskiego. Opole, s. 403-429. 2. Kordyl Z. (1969) Mowa dzieci afatycznych. „Logopedia” nr 8/9, s. 16-30. 3. Ostapiuk B. (2012) Zaburzenia dźwiękowej realizacji fonemów języka polskiego – propozycja terminów i klasyfikacji. W: Grabias S., Kurkowski M. (red.) Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Wyd. UMCS. Lublin, s. 431-454. 4. Panasiuk J. (2015) Postępowanie logopedyczne w przypadku alalii i niedokształcenia mowy o typie afazji. W: Grabias S., Panasiuk J., Woźniak T. (red.) Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Podręcznik akademicki. Wyd. UMCS. Lublin, s. 309-345. 5. Pluta-Wojciechowska D. (2019) Efektywność terapii dyslalii. Logopedyczno-lingwistyczna analiza wyników badań. Katowice. Wyd. UŚ. 6. Pluta –Wojciechowska D. (2019) Dyslalia obwodowa. Diagnoza i terapia logopedyczna wybranych form zaburzeń. Bytom. Wyd. Ergo Sum 7. Pluta-Wojciechowska D. (2013) Zaburzenia czynności prymarnych i artykulacji. Podstawy postępowania logopedycznego. Bytom. 8. Pluta-Wojciechowska D. (2012) Czy logopeda wywołuje głoski? „Logopedia”. . T. 41, s. 39-69. 9. Sołtys - Chmielowicz A. (2008) Zaburzenia artykulacji. Teoria i praktyka. Oficyna Wydawnicza „Impuls”. Kraków. 10. Stasiak J. (2015) Postępowanie logopedyczne w przypadku dyslalii. W: Grabias S., Panasiuk J., Woźniak T. (red.) Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Podręcznik akademicki. Wyd. UMCS. Lublin, s. 227-238. Literatura uzupełniająca: 1. Gunia G. (2011) Dyslalia. W: Gunia G., Lechta V. (red.) Wprowadzenie do logopedii. Oficyna Wydawnicza „Impuls”. Kraków, s. 77-86. 2. Kania T.J. (2001) Szkice logopedyczne. PTL, Zarząd Główny. Lublin. 3. Paluch A. Drewniak-Wołosz E., Mikosza L. (2003) Afa –Skala. Jak badać mowę dziecka afatycznego? Impuls. Kraków. 4. Panasiuk J. (2016) Specyficzne zaburzenia rozwoju mowy w diagnozie i terapii logopedycznej. W: Kaczorowska –Bray K., Milewski S. (red.) Wczesna interwencja logopedyczna. Harmonia Universalis. Gdańsk, s. 211-246. 5. Pluta-Wojciechowska D. (2012) Typologia dyslalii obwodowej. W: Grabias S., Kurkowski M. (red.) Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Wyd. UMCS. Lublin, s. 455- 467. 6. Rodak H. (2002) Terapia dziecka z wadą wymowy. Wyd. Uniwersytetu Warszawskiego. Warszawa |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2020/2021" (zakończony)
Okres: | 2020-10-01 - 2021-02-07 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia konwersatoryjne, 30 godzin
Wykład, 20 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Danuta Pluta-Wojciechowska | |
Prowadzący grup: | Ewa Gacka, Mateusz Gaze, Danuta Pluta-Wojciechowska | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Ocena zgodna z regulaminem studiów
Wykład - Ocena zgodna z regulaminem studiów |
|
Czy ECTS?: | T |
Właścicielem praw autorskich jest UNIWERSYTET ŁÓDZKI.