Psychologiczne podstawy nauczania języka polskiego jako obcego

T

T

Metody poszukujące (dyskusja grupowa, studium przypadku). Metody eksponujące (wykorzystanie prezentacji multimedialnej).

Studenta obowiązuje obecność na konwersatorium (dopuszczalne dwie nieobecności) oraz zaliczenie testu końcowego.

Ocena końcowa przedmiotu: ocena z testu końcowego oraz aktywność podczas dyskusji prowadzonych na zajęciach.

1. Psychologia języka jako dziedzina wiedzy: podstawowe pojęcia i metody badawcze psycholingwistyki, nauki pokrewne psychologii języka, funkcje języka;

2. Pochodzenie języka. Neurofizjologiczne podłoże języka: cechy języka, porozumiewanie się zwierząt a język człowieka, protojęzyk a język naturalny, filogeneza języka, metody badań neurofizjologicznych mózgu, lokalizacja mózgowych funkcji językowych, specjalizacja półkul mózgowych w funkcjach językowych;

3. Rozwój języka dziecka: ontogeneza a filogeneza, metody badania rozwoju języka małego dziecka, etapy rozwoju języka dziecka, przyswajanie poszczególnych składników wiedzy językowej, zaburzenia rozwoju języka dziecka;

4. Kompetencja językowa i komunikacyjna: główne założenia kompetencji językowej; istota Uniwersalnej Gramatyki; zasady efektywnej komunikacji;

5. Rozmowa jako forma realizacji kompetencji komunikacyjnej; społeczne aspekty używania języka;

6. Dwujęzyczność: rodzaje dwujęzyczności, wiek a dwujęzyczność, dwujęzyczność u dzieci, dwujęzyczność u ludzi dorosłych, rola zdolności językowych i motywacji, transfer, interjęzyk; etapy uczenia się języka obcego jako obcego / drugiego; typowe zjawiska językowe u osób wielojęzycznych;

7. Złożona natura komunikacji międzyludzkiej: poziomy komunikacji interpersonalnej, komunikacja synergiczna, bariery i zakłócenia utrudniające komunikację, modele komunikowania, symboliczność, interpretacyjność, transakcyjność, kontekstualność i procesualność komunikacji;

8. Komunikacja międzykulturowa: czynniki wpływające na kształt, przebieg i rozumienie komunikacji międzykulturowej, pojęcie odległości kulturowej;

9. Pojęcie kompetencji komunikacyjnej i socjolingwistycznej;

10. Funkcje języka i wypowiedzi;

11. Teoria aktów mowy: składniki aktu mowy, akty bezpośrednie i pośrednie, teoria implikatur konwersacyjnych, warunki skuteczności aktów mowy i ich kulturowe uwarunkowania;

12. Neurodydaktyka jako alternatywna forma nauczania i uczenia się.

Literatura podstawowa:

I. Kurcz, Psychologia języka i komunikacji, Warszawa 2000;

Język jako przedmiot badań psychologicznych. Psycholingwistyka ogólna i neurolingwistyka, red. I. Kurcz, H, Okuniewska, Warszawa 2011;

J.B. Gleason, N.B. Ratner, Psycholingwistyka, Gdańsk 2004;

Z. Nęcki, Komunikacja międzyludzka, Kraków 2000.

Literatura uzupełniająca:

M. Bugajski, Język w komunikowaniu, Warszawa 2006;

E. Lipińska, Język polski, język ojczysty, język drugi: Wstęp do badań dwujęzyczności, Kraków 2003.

T

Metody poszukujące (dyskusja grupowa, studium przypadku). Metody eksponujące (wykorzystanie prezentacji multimedialnej).

Studenta obowiązuje obecność na konwersatorium (dopuszczalne dwie nieobecności) oraz zaliczenie testu końcowego.

Ocena końcowa przedmiotu: ocena z testu końcowego oraz aktywność podczas dyskusji prowadzonych na zajęciach.

1. Psychologia języka jako dziedzina wiedzy: podstawowe pojęcia i metody badawcze psycholingwistyki, nauki pokrewne psychologii języka, funkcje języka;

2. Pochodzenie języka. Neurofizjologiczne podłoże języka: cechy języka, porozumiewanie się zwierząt a język człowieka, protojęzyk a język naturalny, filogeneza języka, metody badań neurofizjologicznych mózgu, lokalizacja mózgowych funkcji językowych, specjalizacja półkul mózgowych w funkcjach językowych;

3. Rozwój języka dziecka: ontogeneza a filogeneza, metody badania rozwoju języka małego dziecka, etapy rozwoju języka dziecka, przyswajanie poszczególnych składników wiedzy językowej, zaburzenia rozwoju języka dziecka;

4. Kompetencja językowa i komunikacyjna: główne założenia kompetencji językowej; istota Uniwersalnej Gramatyki; zasady efektywnej komunikacji;

5. rozmowa jako forma realizacji kompetencji komunikacyjnej; społeczne aspekty używania języka;

6. Dwujęzyczność: rodzaje dwujęzyczności, wiek a dwujęzyczność, dwujęzyczność u dzieci, dwujęzyczność u ludzi dorosłych, rola zdolności językowych i motywacji, transfer, interjęzyk; etapy uczenia się języka obcego jako obcego / drugiego; typowe zjawiska językowe u osób wielojęzycznych;

7. Złożona natura komunikacji międzyludzkiej: poziomy komunikacji interpersonalnej, komunikacja synergiczna, bariery i zakłócenia utrudniające komunikację, modele komunikowania, symboliczność, interpretacyjność, transakcyjność, kontekstualność i procesualność komunikacji;

8. Komunikacja międzykulturowa: czynniki wpływające na kształt, przebieg i rozumienie komunikacji międzykulturowej, pojęcie odległości kulturowej;

9. Pojęcie kompetencji komunikacyjnej i socjolingwistycznej;

10. Funkcje języka i wypowiedzi;

11. Teoria aktów mowy: składniki aktu mowy, akty bezpośrednie i pośrednie, teoria implikatur konwersacyjnych, warunki skuteczności aktów mowy i ich kulturowe uwarunkowania;

12. Neurodydaktyka jako alternatywna forma nauczania i uczenia się.

Literatura podstawowa:

- I. Kurcz, Psychologia języka i komunikacji, Warszawa 2000;

- Język jako przedmiot badań psychologicznych. Psycholingwistyka ogólna i neurolingwistyka, red. I. Kurcz, H, Okuniewska, Warszawa 2011;

- J.B. Gleason, N.B. Ratner, Psycholingwistyka, Gdańsk 2004;

- Z. Nęcki, Komunikacja międzyludzka, Kraków 2000.

Literatura uzupełniająca:

- M. Bugajski, Język w komunikowaniu, Warszawa 2006;

- E. Lipińska, Język polski, język ojczysty, język drugi: Wstęp do badań dwujęzyczności, Kraków 2003.