Praktyczna nauka języka czeskiego

stacjonarne

A. Wymagania formalne: poziom B1.

B. Wymagania wstępne: podstawowa znajomość deklinacji i koniugacji, stopniowanie przymiotników, tworzenie przysłówków, znajomość składni, oblodzenia imperatywu, mówienie o sobie, o rodzinie, o profesji i planach na przyszłość

1. Pogłębienie wszystkich kompetencji językowo-komunikacyjnych na poziomie B2.

2. Wypracowanie umiejętności posługiwania się językiem w zakresie sprawności: czytanie, mówienie, słuchanie, pisanie, umożliwiających radzenie sobie w większości sytuacji komunikacyjnych, jakie mogą zaistnieć podczas pobytu na obszarze, gdzie mówi się tym językiem.

Wiedza:

1. zna podstawową terminologię filologiczną w języku polskim i w wybranym języku obcym, zna słownictwo na poziomie B1+ (k_W01; P6S_WG)

2. rozpoznaje części mowy i typy ich odmiany oraz świadomie używa części mowy w odpowiedniej odmianie (k_W03; P6S_WG)

3.rozumie zachowania pozajęzykowe towarzyszące zachowaniom językowym rodzimych użytkowników języka czeskiego (k_W01; P6S_WG)

Umiejętności:

1. stosuje poprawnie zasady wymowy oraz reguły ortograficzne i gramatyczne (k_U01; P6S_UW, k_U03; P6S_UK)

2. formułuje zdania pojedyncze i zdania złożone oraz posługuje się nimi w wypowiedzi ustnej i pisemnej (k_U01; P6S_UW, k_U03; P6S_UK)

3. stosuje poznane słownictwo do przekazania podstawowych i bardziej szczegółowych informacji o sobie i otoczeniu w konwersacji (k_U01; P6S_UW, k_U03; P6S_UK)

Kompetencje społeczne:

1. potrafi współdziałać i pracować w grupie (k_K03 k; P6S_KR)

2.potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania (k_K03 k; P6S_KR)