Przekład i analiza tekstów naukowych

T

T

zaliczenie na ocenę

T

Dyskusja grupowa (metoda sytuacyjna), praca indywidualna (lub grupowa) nad przekładem wybranych tekstów; ćwiczenia warsztatowe i przedmiotowe, dyskusja, projekt tłumaczeniowy.

Studenta obowiązuje obecność na zajęciach (dopuszczalne dwie nieusprawiedliwione i niezaliczone nieobecności).

Ocena końcowa z przedmiotu będzie średnią poszczególnych części składowych: uczestnictwa w zajęciach i prac domowych – 20%, pisemnej pracy zaliczeniowej – 80%.

Zajęcia obejmują praktyczne ćwiczenia z przekładu tekstów naukowych z języka czeskiego oraz serbskiego na język polski.

Treści:

1) Praktyczne ćwiczenia translacyjne (przekład tekstów literaturoznawczych, językoznawczych, historiograficznych, kulturoznawczych, geograficznych, politologicznych oraz innych);

2) Analiza tekstu do tłumaczenia – rozpoznawanie zjawisk językowych;

3) Zdobywanie wiedzy potrzebnej do przetłumaczenia tekstu z wykorzystaniem podstawowych źródeł wiedzy tłumacza;

4) Kompetencje tłumacza. Granice swobody przy tłumaczeniu tekstu naukowego, najczęściej popełniane błędy i zakres odpowiedzialności za efekt końcowy;

5) Podstawowe problemy w pracy tłumacza.

K. Lipiński, Vademecum tłumacza, Kraków 2000.

Z. Kozłowska, A. Szczęsny, Tłumaczenie pisemne na język polski. Kompendium. Warszawa 2018.

M. Sibinović Origial i prevod. Beograd 1979

Materiały własne wykładowcy.

T

Dyskusja grupowa (metoda sytuacyjna), praca indywidualna (lub grupowa) nad przekładem wybranych tekstów; ćwiczenia warsztatowe i przedmiotowe, dyskusja, projekt tłumaczeniowy.

Studenta obowiązuje obecność na zajęciach (dopuszczalne dwie nieusprawiedliwione i niezaliczone nieobecności).

Ocena końcowa z przedmiotu będzie średnią poszczególnych części składowych: uczestnictwa w zajęciach i prac domowych – 20%, pisemnej pracy zaliczeniowej – 80%.

Zajęcia obejmują praktyczne ćwiczenia z przekładu tekstów naukowych z języka czeskiego oraz serbskiego na język polski.

Treści:

1) Praktyczne ćwiczenia translacyjne (przekład tekstów literaturoznawczych, językoznawczych, historiograficznych, kulturoznawczych, geograficznych, politologicznych oraz innych);

2) Analiza tekstu do tłumaczenia – rozpoznawanie zjawisk językowych;

3) Zdobywanie wiedzy potrzebnej do przetłumaczenia tekstu z wykorzystaniem podstawowych źródeł wiedzy tłumacza;

4) Kompetencje tłumacza. Granice swobody przy tłumaczeniu tekstu naukowego, najczęściej popełniane błędy i zakres odpowiedzialności za efekt końcowy;

5) Podstawowe problemy w pracy tłumacza.

K. Lipiński, Vademecum tłumacza, Kraków 2000.

Z. Kozłowska, A. Szczęsny, Tłumaczenie pisemne na język polski. Kompendium. Warszawa 2018.

M. Sibinović Origial i prevod. Beograd 1979

Materiały własne wykładowcy.

T

Dyskusja grupowa (metoda sytuacyjna), praca indywidualna (lub grupowa) nad przekładem wybranych tekstów; ćwiczenia warsztatowe i przedmiotowe, dyskusja, projekt tłumaczeniowy.

Studenta obowiązuje obecność na zajęciach (dopuszczalne dwie nieusprawiedliwione i niezaliczone nieobecności).

Ocena końcowa z przedmiotu będzie średnią poszczególnych części składowych: uczestnictwa w zajęciach i prac domowych – 35%, pisemnej pracy zaliczeniowej oraz/lub prezentacji – 65%.

Zajęcia obejmują praktyczne ćwiczenia z przekładu tekstów naukowych z języka polskiego na język serbski i (rzadziej) z języka serbskiego na język polski.

Treści:

1) Praktyczne ćwiczenia translacyjne (przekład tekstów literaturoznawczych i/lub językoznawczych);

2) Analiza tekstu do tłumaczenia – rozpoznawanie zjawisk językowych;

3) Zdobywanie wiedzy potrzebnej do przetłumaczenia tekstu z wykorzystaniem podstawowych źródeł wiedzy tłumacza;

4) Kompetencje tłumacza. Granice swobody przy tłumaczeniu tekstu naukowego, najczęściej popełniane błędy i zakres odpowiedzialności za efekt końcowy;

5) Podstawowe problemy w pracy tłumacza.

K. Lipiński, Vademecum tłumacza, Kraków 2000.

Z. Kozłowska, A. Szczęsny, Tłumaczenie pisemne na język polski. Kompendium. Warszawa 2018.

M. Sibinović Origial i prevod. Beograd 1979

Materiały własne wykładowcy.

T

T

Konwersatorium - zapoznanie z problematyką tłumaczenia słowiańskich tekstów naukowych na język polski i odwrotnie.

Studenta obowiązuje obecność i aktywność na zajęciach oraz przygotowanie czterech przekładów tekstów naukowych z dwóch wybranych języków słowiańskich na język polski.

Zajęcia obejmują praktyczne ćwiczenia z przekładu tekstów naukowych z dwóch wybranych języków słowiańskich na język polski i na odwrót.

1. Kompetencje tłumacza. Granice swobody przy tłumaczeniu tekstu naukowego, najczęściej popełniane błędy i zakres odpowiedzialności za efekt końcowy.

2. Podstawowe problemy w pracy tłumacza.

3. Tłumaczenie tekstu naukowego na tle innych typów przekładów tekstów specjalistycznych.

4. Praktyczne ćwiczenia translacyjne (przekład tekstów naukowych z dwóch wybranych języków słowiańskich, z uwzględnieniem materiałów o różnej tematyce: od nauk humanistycznych po przyrodnicze i ścisłe).

• K. Lipiński, Vademecum tłumacza, Kraków 2000.

• J. Pieńkos, Podstawy przekładoznawstwa. Od teorii do praktyki, Kraków 2003.

• J. Pieńkos, Przekład i tłumacz we współczesnym świecie. Aspekty lingwistyczne i pozalingwistyczne, Warszawa 1993.

T