Procesy decyzyjne w polityce zagranicznej

T

Podczas zajęć stosowana będzie metoda pracy konwersatoryjnej z wykorzystaniem elementów dyskusji punktowanej, gier edukacyjnych, symulacji oraz analizy materiałów źródłowych i tekstów naukowych związanych z omawianymi kwestiami. Studenci będą mieli okazję również przygotowywać krótkie prezentacje.

Przy ocenianiu będzie brana pod uwagę wiedza studenta z zakresu problematyki omawianej na zajęciach, umiejętność jej prezentacji oraz aktywność i czynny udział w aktywnościach edukacyjnych, grach, symulacjach i negocjacjach.

1. Obecność studenta na zajęciach

2. Aktywność i rzeczowy udział w dyskusji oraz aktywnościach dydaktycznych. Przygotowanie merytoryczne na podstawie przeczytanej literatury poleconej przez prowadzących.

1. Zajęcia organizacyjne

2. Kompetencje i struktura ministerstw spraw zagranicznych na wybranych przykładach.

3. Rola i struktura placówek dyplomatycznych i konsularnych.

4. Analiza wybranych decyzji w polityce międzynarodowej

5. Rola rządu w polityce zagranicznej państwa.

6. Udział głowy państwa w polityce zagranicznej.

7. Rola parlamentu oraz opinii publicznej w kształtowaniu polityki zagranicznej

8-Język i metody prowadzenia debaty. .

9. Negocjacje i ich rodzaje.

10. Techniki negocjacyjne.

11. Negocjacje a manipulacje.

12. Przegląd wybranych negocjacji.

13. Negocjacje i perswazje, Problemy etyczne negocjacji.

1. Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej z 1997 r.

2. Strony internetowe polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych, amerykańskiego Departamentu Stanu i brytyjskiego Foreign and Commonwealth Office

3. R. Bierzanek, W. Jakubowskka, J. Symonides, Prawo międzynarodowe publiczne Wyd. 8 zm., (dodruk 2015), stan prawny na styczeń 2004 r., Wyd. 8 zm., red. J. Symonides, Warszawa 2015

4. The International Negotiations Handbook: Success through Preparation, Strategy and Plannning, Baker & McKenzie

5. D. Fater, Wyzwania dyplomacji publicznej w epoce ponowoczesnej. Wybrane problemy, "Acta Politica Polonica" nr 1/2019 (47) | www.wnus.edu.pl/ap | DOI: 10.18276/ap.2019.47-04 | 41–55.

6. T. Pszczołowski, Umiejętnośc przekonywania i dyskusji, WP., Warszawa 1974.

7. W. Ury, , Odchodząc od nie. Negocjowanie od konfrontacji do kooperacji, PWE, Warszawa 2007.

8. T. Kotarbiński, Z zagadnień ogólnej teorii walki. (w) Wybór pism, Warszawa 1957, tom I..

T

T

T

Zajęcia odbywać się będą w formie konwersatoryjnej. Studenci przed każdym spotkaniem otrzymują zestaw problemów do omówienia na kolejnych zajęciach. Do tego prowadzący przekazuje literaturę przedmiotu, pozwalającą na przygotowanie się do kolejnych zajęć. W trakcie zajęć stosowana będzie metoda studium przypadku oraz forma „okrągłego stołu”. Jeśli taka forma dyskusji nie zaktywizuje większości jej uczestników, zastosowana zostanie metoda dyskusji punktowej.

Oceniony zostanie przede wszystkim udział studentów w dyskusji. Merytoryczna zawartość wypowiedzi w trakcie konwersatorium pozwoli określić zakres zapoznania się uczestników zajęć z proponowaną literaturą przedmiotu. W dyskusji bez trudności wychwycone zostaną umiejętności zdobywane przez studentów w zakresie znajdowania informacji w zbiorach bibliotecznych, przeprowadzania analiz, rozumienia procesów historycznych, krytycznego oceniania i stosowania terminologii. Postawy również da się bezproblemowo zauważyć i ocenić w trakcie wymiany zdań. Student zobowiązany będzie uczęszczać na zajęcia – dozwolona liczba nieobecności bez żadnych konsekwencji: 2. Jeśli liczba nieobecności będzie wyższa, wtedy zaliczeniu indywidualnemu na konsultacjach podlegają wszystkie nieobecności.

1. Zajęcia organizacyjne.

2. Analiza wybranych decyzji w polityce międzynarodowej

3. Kompetencje i struktura Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

4. Rola i struktura placówek dyplomatycznych i konsularnych za granicą.

5-6. Obieg dokumentów dyplomatycznych w resorcie spraw zagranicznych.

7. Rola rządu w polityce zagranicznej państwa.

8. Udział parlamentu i głowy państwa w polityce zagranicznej.

9. Rola opinii publicznej.

10. Przygotowanie negocjacji.

11. Na czym polegają negocjacje – wprowadzenie: ustalenie celów negocjacji; budowanie zaufania.

12. Techniki perswazyjne i negocjacyjne.

13. Reakcje na problem, zakończenie sukcesem.

1. Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej z 1997 r.

2. Strony internetowe polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych, amerykańskiego Departamentu Stanu i brytyjskiego Foreign and Commonwealth Office

3. R. Bierzanek, W. Jakubowskka, J. Symonides, Prawo międzynarodowe publiczne Wyd. 8 zm., (dodruk 2015), stan prawny na styczeń 2004 r., Wyd. 8 zm., red. J. Symonides, Warszawa 2015

4. The International Negotiations Handbook: Success through Preparation, Strategy and Plannning, Baker & McKenzie

5. D. Fater, Wyzwania dyplomacji publicznej w epoce ponowoczesnej. Wybrane problemy, "Acta Politica Polonica" nr 1/2019 (47) | www.wnus.edu.pl/ap | DOI: 10.18276/ap.2019.47-04 | 41–55

6. A. Hajdukiewicz, Znaczenie różnic kulturowych w negocjacjach międzynarodowych na przykładzie polsko-indyjskich relacji w biznesie, „Research Papers Of Wrocław University Of Economics” nr 498, 2017, s. 101-111

T

Zajęcia odbywać się będą w formie konwersatoryjnej. Studenci przed każdym spotkaniem otrzymują zestaw problemów do omówienia na kolejnych zajęciach. Do tego prowadzący przekazuje literaturę przedmiotu, pozwalającą na przygotowanie się do kolejnych zajęć. W trakcie zajęć stosowana będzie metoda studium przypadku oraz forma „okrągłego stołu”. Jeśli taka forma dyskusji nie zaktywizuje większości jej uczestników, zastosowana zostanie metoda dyskusji punktowej.

Oceniony zostanie przede wszystkim udział studentów w dyskusji. Merytoryczna zawartość wypowiedzi w trakcie konwersatorium pozwoli określić zakres zapoznania się uczestników zajęć z proponowaną literaturą przedmiotu. W dyskusji bez trudności wychwycone zostaną umiejętności zdobywane przez studentów w zakresie znajdowania informacji w zbiorach bibliotecznych, przeprowadzania analiz, rozumienia procesów historycznych, krytycznego oceniania i stosowania terminologii. Postawy również da się bezproblemowo zauważyć i ocenić w trakcie wymiany zdań. Student zobowiązany będzie uczęszczać na zajęcia – dozwolona liczba nieobecności bez żadnych konsekwencji: 2. Jeśli liczba nieobecności będzie wyższa, wtedy zaliczeniu indywidualnemu na konsultacjach podlegają wszystkie nieobecności.

1. Zajęcia organizacyjne.

2. Rola i struktura placówek dyplomatycznych i konsularnych za granicą.

3. Kompetencje i struktura Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

4-6. Obieg dokumentów dyplomatycznych w resorcie spraw zagranicznych.

7. Głowa państwa i rząd w polityce zagranicznej państwa.

8. Udział parlamentu w polityce zagranicznej.

9. Rola opinii publicznej.

10. Przygotowanie negocjacji.

11. Na czym polegają negocjacje – wprowadzenie: ustalenie celów negocjacji; budowanie zaufania.

12. Techniki perswazyjne i negocjacyjne.

13. Reakcje na problem, zakończenie sukcesem.

1. Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej z 1997 r.

2. Strony internetowe polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych, amerykańskiego Departamentu Stanu i brytyjskiego Foreign and Commonwealth Office

3. R. Bierzanek, W. Jakubowskka, J. Symonides, Prawo międzynarodowe publiczne Wyd. 8 zm., (dodruk 2015), stan prawny na styczeń 2004 r., Wyd. 8 zm., red. J. Symonides, Warszawa 2015

4. The International Negotiations Handbook: Success through Preparation, Strategy and Plannning, Baker & McKenzie

5. D. Fater, Wyzwania dyplomacji publicznej w epoce ponowoczesnej. Wybrane problemy, "Acta Politica Polonica" nr 1/2019 (47) | www.wnus.edu.pl/ap | DOI: 10.18276/ap.2019.47-04 | 41–55

6. A. Hajdukiewicz, Znaczenie różnic kulturowych w negocjacjach międzynarodowych na przykładzie polsko-indyjskich relacji w biznesie, „Research Papers Of Wrocław University Of Economics” nr 498 • 2017, s. 101-111

T

Zajęcia odbywać się będą w formie konwersatoryjnej. Studenci przed każdym spotkaniem otrzymują zestaw problemów do omówienia na kolejnych zajęciach. Do tego prowadzący przekazuje literaturę przedmiotu, pozwalającą na przygotowanie się do kolejnych zajęć. W trakcie zajęć stosowana będzie metoda studium przypadku oraz forma „okrągłego stołu”. Jeśli taka forma dyskusji nie zaktywizuje większości jej uczestników, zastosowana zostanie metoda dyskusji punktowej.

Oceniony zostanie przede wszystkim udział studentów w dyskusji. Merytoryczna zawartość wypowiedzi w trakcie konwersatorium pozwoli określić zakres zapoznania się uczestników zajęć z proponowaną literaturą przedmiotu. W dyskusji bez trudności wychwycone zostaną umiejętności zdobywane przez studentów w zakresie znajdowania informacji w zbiorach bibliotecznych, przeprowadzania analiz, rozumienia procesów historycznych, krytycznego oceniania i stosowania terminologii. Postawy również da się bezproblemowo zauważyć i ocenić w trakcie wymiany zdań. Student zobowiązany będzie uczęszczać na zajęcia – dozwolona liczba nieobecności bez żadnych konsekwencji: 2. Jeśli liczba nieobecności będzie wyższa, wtedy zaliczeniu indywidualnemu na konsultacjach podlegają wszystkie nieobecności.

1. Zajęcia organizacyjne.

2. Rola i struktura placówek dyplomatycznych i konsularnych za granicą.

3. Kompetencje i struktura Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

4-6. Obieg dokumentów dyplomatycznych w resorcie spraw zagranicznych.

7. Głowa państwa i rząd w polityce zagranicznej państwa.

8. Udział parlamentu w polityce zagranicznej.

9. Rola opinii publicznej.

10. Motywacje przy podejmowaniu działań dyplomatycznych.

11. Kłamstwo jako narzędzie w rękach negocjatorów.

12. Manipulacje, post-prawda, fake newsy.

13. Metody walki.

14-15. Negocjacje - cele, sens, techniki.

1. J. Bezmienov (Robert Schuman), Love letter to America dostępny na https://www.economicsvoodoo.com/wp-content/uploads/Yuri-Bezmenov-Love-Letter-To-America.pdf.

2. W. Ury, Odchodząc od NIE. Negocjowanie od konfrontacji do kooperacji, Warszawa 2013

3. W. Ury, Dochodząc do TAK. Negocjowanie bez poddawania się, Warszawa 2015

4. T. Kotarbiński, Z zagadnień ogólnej teorii walki, 1938

5. P. Łukowski, Manipulacja. Analiza terminologiczna, "Studia z Teorii Wychowania" t. VIII 2017, nr 4

6. Strony internetowe polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych, amerykańskiego Departamentu Stanu i brytyjskiego Foreign and Commonwealth Office

7. R. Bierzanek, W. Jakubowskka, J. Symonides, Prawo międzynarodowe publiczne Wyd. 8 zm., (dodruk 2015), stan prawny na styczeń 2004 r., Wyd. 8 zm., red. J. Symonides, Warszawa 2015