Sztuka starożytna

T

Wykład w ramach którego powtarzane sa prośby o samodzielna lekturę przedstawionej literatury przedmiotu.

Końcowy egzamin pisemny ( obejmujący rozpoznawanie zabytków starożytnych)

Ogólny opis przedmiotu:

wykład obejmuje epoki od pojawienia się najstarszych znanych artefaktów do końca V w. po Ch.;

historię i specyfikę dyscypliny:

-uformowanie nowożytnej periodyzacji (np. Christoph Cellarius, Historia…in antiquam, et medii aevi ac novam divisa);

-retoryczny i prawny charakter zainteresowania antykiem w średniowieczu i początkach nowożytności;

-antykwaryczno kolekcjonerski nawyk zbierania artefaktów starożytnych;

rozwój orientalistyki w XIX wieku i jej związek ze studiami biblijnymi;

-polityczno- kolonialny aspekt badania i gromadzenia artefaktów starożytnych;

Koncepcja sztuki w świecie starożytnym:

- τέχνη/ ars i jej odpowiedniki w kulturach Starożytnego Bliskiego Wschodu

-relacja między sztuką a religią, rytuałem, magią

-ars wobec języka: sztuka i μανία/furor; profetyczny i kultyczny aspekt sztuki starożytnej; retoryczne persuasio jako sposób włączania sztuki w κοινὴ αἴσθησις/sensus communis

-ars jako nośnik mitu

Szczegółowy opis przedmiotu (treści programowe): poza wymiennymi powyżej zagadnieniami teoretycznymi i metodologicznymi tematem wykładu będą: sztuka prahistoryczna; sztuka Mezopotamii (Sumer, Asyria, Persja kultury małoazjatyckie), Egipt; kultura egejska; Grecja (w kontekście tektoniczności ornamentu i architektury), kultura etruska, kultura rzymska (wobec kultury greckiej; jako spadkobierca i prawodawca koine oikumene /civilitas); kultura starożytnego Izraela na tle kultur semickich Starożytnego Bliskiego Wschodu

Zalecana literatura: Ziółkowski Adam, Historia Powszechna Starożytność, Warszawa: PWN, 2010, Eliade Mircea, Historia wierzeń i idei religijnych, t.1 Od epoki kamiennej do misteriów eleuzyńskich, przeł. S. Tokarski, Warszawa: PAX, 1988; Grimal Pierre, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław Warszawa Kraków: Ossolineum, 1990; Antropologia antyku greckiego. Zagadnienia i wybór tekstów, red. W. Lengauer L. Trzcionkowski, P. Majewski, Warszawa: Wydawnictwo UW, 2011; Starożytność ( rodza1-5) [w:] Myśliciele kronikarze I artyści o sztuce od starożytności do 1500, opr. J. Białostocki, Warszawa: PWN, 1988; Swieżawski Stefan, Dzieje europejskiej filozofii klasycznej, Warszawa-Wrocław: PWN, 2000; Trzciankowski Lech, Z archeologii symbolu: „symbola " Orfików, „Pamiętnik Literacki" 56, 2015, s.113 -131

T

Wykład w ramach którego powtarzane sa prośby o samodzielna lekturę przedstawionej literatury przedmiotu.

Końcowy egzamin pisemny ( obejmujący rozpoznawanie zabytków starożytnych)

Szczegółowy opis przedmiotu (treści programowe): poza wymiennymi powyżej zagadnieniami teoretycznymi i metodologicznymi tematem wykładu będą: sztuka prahistoryczna; sztuka Mezopotamii (Sumer, Asyria, Persja kultury małoazjatyckie), Egipt; kultura egejska; Grecja (w kontekście tektoniczności ornamentu i architektury), kultura etruska, kultura rzymska (wobec kultury greckiej; jako spadkobierca i prawodawca koine oikumene /civilitas); kultura starożytnego Izraela na tle kultur semickich Starożytnego Bliskiego Wschodu

Zalecana literatura: Ziółkowski Adam, Historia Powszechna Starożytność, Warszawa: PWN, 2010, Eliade Mircea, Historia wierzeń i idei religijnych, t.1 Od epoki kamiennej do misteriów eleuzyńskich, przeł. S. Tokarski, Warszawa: PAX, 1988; Grimal Pierre, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław Warszawa Kraków: Ossolineum, 1990; Antropologia antyku greckiego. Zagadnienia i wybór tekstów, red. W. Lengauer L. Trzcionkowski, P. Majewski, Warszawa: Wydawnictwo UW, 2011; Starożytność ( rodza1-5) [w:] Myśliciele kronikarze I artyści o sztuce od starożytności do 1500, opr. J. Białostocki, Warszawa: PWN, 1988; Swieżawski Stefan, Dzieje europejskiej filozofii klasycznej, Warszawa-Wrocław: PWN, 2000; Trzciankowski Lech, Z archeologii symbolu: „symbola " Orfików, „Pamiętnik Literacki" 56, 2015, s.113 -131