Proseminarium

T

T

T

T

Skoro tematem proseminarium nadal jest kryzys i sposoby radzenia sobie z nim w taki sposób by przynosiło to korzyć dla studiów humanistycznych (paideia) to siłą rzeczy „metody" są oparte na intuicji. Pojawiają się po drodze (μετά ὁδός) od lektury do lektury czy omawianego fragmentu kultury( filmu, wystawy, etc,)

W semestrze zimowym podstawą oceny jest lektura dyskutowanych tekstów i udział w rozmowach w czasie proseminarium

proseminarium ma budować i wpierać zdolność do interpretacji stanu kryzysu szczególnie w jego związanej ze sztuką „estetycznej' odmianie jak ujawnia się poprzez κριτική τέχνη/ars iudicandi, ale także w odniesieniu do obszaru egzystencji, bezpośrednio problematyzowanego np. w sztuce współczesnej. Proseminarium ma uczyć nawyku korzystania nie tylko z „tekstów kultury", ale wszelkich mediów (muzyki, filmu, gier) poprzez jakie wyraża się kultura, bo tropione motywy nie są limitowane przez medium , epokę, etnos. Ma służyć z zmniejszaniu dystansu pomiędzy historią sztuki a Bildwissenschaft (w różnych jej wariantach od antropologii wizualnej po Visual Culture studies). Ma wskazywać na czysto życiowe i pragmatyczne znaczenie hermeneutyki. Ma zachęcać do poza tekstowego i poza werbalnego prezentowania wyników refleksji związanej ze sztuką.

Cel zajęć: zapoznanie z poznawczą i interpretacyjną siłą kryzysu (indywidualnego i zbiorowego) jako nieuchronnej fazy życia.

Zalecana literatura:

Dąbrowski Kazimierz, On positive disintegration: Szkic teorii rozwoju psychicznego człowieka poprzez nierównowagę psychiczną, nerwowość, nerwice i psychonerwice. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1964; Dąbrowski Kazimierz, Dezintegracja pozytywna, Warszaw: PIW, 1979; Kobierzycki Tadeusz, Człowiek i osobowość w teorii dezintegracji pozytywnej. Analiza filozoficzna, Warszawa: Biblioteka IFiS PAN, 1982; Kafka Franz, Przemiana; Jaeger Werner, Paideia - formowanie człowieka greckiego, Fundacja Aletheia, Warszawa 2001; Lyotard Jean-François, Kondycja ponowoczesna, tłum. M. Kowalska, Warszawa: Fundacja Aletheia, 1997; Heidegger Martin, Czas światoobrazu, [w:] tenże, Budować, mieszkać, myśleć, red. K. Michalski, Warszawa Czytelnik, 1977, Warburg Aby, Das Schlangenritual. Ein Reisebericht. Mit einem Nachwort von Ulrich Raulff. Berlin 1988.{ lub późniejsze wydania}. Nie od rzeczy jest czytanie pomiędzy kolejnymi proseminariami o przygodach wojaka Szwejka w przekładzie Pawła Hulki-Laskowskiego, albo Józefa Waczkowa czy Antoniego Kroha. Kryzys po czesku nadal brzmi grecko, za to zasupłane związki pamięci (Mnemosyne), rozsądku (Sofrozyne) i obrazów można opisać jako np: hadová jedovatá paměť

T

Takie same jak w semestrze zimowym, oraz ocena wykonanai tablicy i jej opisu

wykonanie kopi tablicy z Bilderatlas wraz z opisem-interpretacją; wykonanie własnej tablicy na wybrany i uzgodniony z resztą uczestników temat. Lektura czytanych na zajęciach tekstów; udział w proseminaryjnych wyjazdach( wystawy, filmy, etc.)

Poza lekturą tekstów odnoszących się historycznych okoliczności kryzysu A.Warburga, jego pracy nad Bilderatlas Mnemosyne i koncepcją badania sztuki jako interpretacją Pathosformeln w czasie proseminarium poruszane będą następujące grupy zagadnień: pojęcie: z-rozumienia i jego znaczenie dla kultury jako powiązanej ze sobą całości; pojęcie (odczucie) kryzysu wobec historycznej zmienności pojęcia κρίσις / iudicium; znaczenie pojęcia (odczucia) wolności w badaniu sztuki; pojęcie przemiany (μετάνοια/conversio/transgresio) i jego znaczenie dla metafory jako sposobu ludzkiego myślenia; śmieszność (μωρία/stultitia) jako kostium kryzysu i jego pokonywania

Dąbrowski Kazimierz, On positive disintegration: Szkic teorii rozwoju psychicznego człowieka poprzez nierównowagę psychiczną, nerwowość, nerwice i psychonerwice. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1964; Dąbrowski Kazimierz, Dezintegracja pozytywna, Warszaw: PIW, 1979; Kobierzycki Tadeusz, Człowiek i osobowość w teorii dezintegracji pozytywnej. Analiza filozoficzna, Warszawa: Biblioteka IFiS PAN, 1982; Kafka Franz, Przemiana; Jaeger Werner, Paideia - formowanie człowieka greckiego, Fundacja Aletheia, Warszawa 2001; Lyotard Jean-François, Kondycja ponowoczesna, tłum. M. Kowalska, Warszawa: Fundacja Aletheia, 1997; Heidegger Martin, Czas światoobrazu, [w:] tenże, Budować, mieszkać, myśleć, red. K. Michalski, Warszawa Czytelnik, 1977, Warburg Aby, Das Schlangenritual. Ein Reisebericht. Mit einem Nachwort von Ulrich Raulff. Berlin 1988.{ lub późniejsze wydania}.

T

Na proseminarium oprócz czytania i rozmawiania trzeba czasem rysować, wycinać, kleić, a nawet pojechać na wystawę poza miastem Łodzią

Wszystkie jakie mogą być efektywne, dla utrzymania uwagi niezbędnej dla sensownej lektury tekstów czytanych i omawianych na proseminarium. Z racji tematyki nakierowanej na problem kryzysu i sposoby „radzenia sobie" z kryzysem w trakcie studiów humanistycznych szczególnie istotne będą metody pozwalające oswoić się z koniecznością utrzymywania równowagi pomiędzy subiectum i obiectum jako kategoriami nieodzownymi dla humanistyki.

W semestrze zimowym podstawą oceny jest udział w lekturach poświadczony udziałem w rozmowie w czasie proseminarium. Oczywiście z uwzględnieniem Niezdolności do rozmowy H.G. Gadamera ( „Znak", 1980, nr 309)

proseminarium ma budować i wpierać zdolność do interpretacji stanu kryzysu szczególnie w jego związanej ze sztuką „estetycznej' odmianie jak ujawnia się poprzez κριτική τέχνη/ars iudicandi, ale także w odniesieniu do obszaru egzystencji, bezpośrednio problematyzowanego np. w sztuce współczesnej. Proseminarium ma uczyć nawyku korzystania nie tylko z „tekstów kultury", ale wszelkich mediów (muzyki, filmu, gier) poprzez jakie wyraża się kultura, bo tropione motywy nie są limitowane przez medium , epokę, etnos. Ma służyć z zmniejszaniu dystansu pomiędzy historią sztuki a Bildwissenschaft (w różnych jej wariantach od antropologii wizualnej po Visual Culture studies). Ma wskazywać na czysto życiowe i pragmatyczne znaczenie hermeneutyki. Ma zachęcać do poza tekstowego i poza werbalnego prezentowania wyników refleksji związanej ze sztuką.

Dąbrowski Kazimierz, On positive disintegration: Szkic teorii rozwoju psychicznego człowieka poprzez nierównowagę psychiczną, nerwowość, nerwice i psychonerwice. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1964; Dąbrowski Kazimierz, Dezintegracja pozytywna, Warszaw: PIW, 1979; Kobierzycki Tadeusz, Człowiek i osobowość w teorii dezintegracji pozytywnej. Analiza filozoficzna, Warszawa: Biblioteka IFiS PAN, 1982; Kafka Franz, Przemiana; Jaeger Werner, Paideia - formowanie człowieka greckiego, Fundacja Aletheia, Warszawa 2001; Lyotard Jean-François, Kondycja ponowoczesna, tłum. M. Kowalska, Warszawa: Fundacja Aletheia, 1997; Heidegger Martin, Czas światoobrazu, [w:] tenże, Budować, mieszkać, myśleć, red. K. Michalski, Warszawa Czytelnik, 1977, Warburg Aby, Das Schlangenritual. Ein Reisebericht. Mit einem Nachwort von Ulrich Raulff. Berlin 1988.{ lub późniejsze wydania}.