Seminarium licencjackie

- Metoda problemowa, z wykorzystaniem jej różnych odmian, np. burzy mózgów;

- metoda seminaryjna (dyskusja nad zagadnieniami z zakresu zainteresowań studentów; tekstami naukowymi, orzecznictwem itp.); możliwe korzystanie z innych metod dyskusji (np. debata oxfordzka, panelowa, okrągłego stołu);

- metoda studium przypadku (rozwiązywanie kazusów prawniczych);

- metoda obserwacji - uczestniczenie np. w rozprawach sądowych, postepowaniach przed organami administracji, konferencjach naukowych;

- metoda referatu i metoda projektu - zwłaszcza w przygotowaniu pracy licencjackiej i egzaminu licencjackiego.

Na zaliczenie seminarium składają się:

- obowiązkowe uczestnictwo w zajęciach;

- bieżąca weryfikacja wiedzy studenta (efekty kształcenia w zakresie wiedzy;

- ocena poziomu aktywności na zajęciach, zwłaszcza udziału w dyskusjach, sposobu formułowania wypowiedzi, oparcia ich na orzecznictwie i poglądach doktryny oraz własnej umiejętności logicznego wnioskowania i argumentacji (efekty w zakresie umiejętności i kompetencji społecznych);

- ocena samodzielności i oryginalności w formułowaniu poglądów (efekty w zakresie umiejętności i kompetencji społecznych);

- przygotowanie referatów i prac pisemnych (efekty w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych) – przede wszystkim pracy licencjackiej.

Kryteria oceniania:

5 - bardzo dobry – wyróżniające się osiągnięcia, student nie popełnia w zasadzie błędów merytorycznych ani formalnych, ewentualnie są to błędy sporadyczne i drobne

4+ - dobry plus – osiągnięcia powyżej średniego standardu, z pewnymi błędami

4 - dobry - solidna praca, ale student popełnia zauważalne błędy

3+ - dostateczny plus – osiągnięcia na średnim poziomie, zadowalające, ale ze znaczącymi błędami

3 - dostateczny – praca spełnia minimalne kryteria

2 - niedostateczny – student wykazuje podstawowe braki w opanowaniu materiału, nie spełnia minimalnych kryteriów

zapoznanie z regulacjami prawnymi dotyczącymi wybranego obszaru nauki prawa lub nauki o administracji (będącej przedmiotem seminarium);

- zapoznanie z wiodącymi poglądami doktryny w wybranym obszarze nauki prawa lub nauki o administracji;

- zapoznanie z podstawowym orzecznictwem dotyczącym wybranego obszaru zainteresowań;

- pogłębianie wiedzy w wybranym obszarze nauki, zwłaszcza w zakresie tematów stanowiących przedmiot szczególnych zainteresowań studentów w ramach samodzielnej pracy i dyskusji w grupie poprzez:

- interpretację i ocenę regulacji prawnych lub praktyk administracyjnych,

- krytyczną analizę tekstów doktryny i orzecznictwa,

- rozwiązywanie kazusów;

- metodologia przygotowywania ustnych i pisemnych wypowiedzi naukowych (m.in. formułowanie problemów i hipotez badawczych, formułowanie argumentów za i przeciw, logiczne wnioskowanie, uzasadnianie formułowanych opinii, budowanie prawidłowej struktury wypowiedzi, wymogi formalne dla prac naukowych);

- zasady etyki prowadzenia badań naukowych (w tym poszanowanie własności intelektualnej);

- przygotowanie do ewentualnego podjęcia studiów drugiego stopnia.

J. Boć, Jak pisać pracę magisterską, Kolonia Limited, 2009.

W. Wołpiuk, Jak napisać pracę dyplomową? Prawo publiczne. Przewodnik metodyczny pisania prac dyplomowych (licencjackich i magisterskich), Warszawa 2007.

R. Zendrowski, Praca magisterska. Licencjat. Krótki przewodnik po metodologii pisania i obrony pracy dyplomowej, Warszawa 2009;

B. Zbroińska, Piszę pracę licencjacką i magisterską, Kielce 2010.

Pozostała literatura – w zależności od zagadnienia opracowywanego w ramach pracy dyplomowej.

- Metoda problemowa, z wykorzystaniem jej różnych odmian, np. burzy mózgów;

- metoda seminaryjna (dyskusja nad zagadnieniami z zakresu zainteresowań studentów; tekstami naukowymi, orzecznictwem itp.); możliwe korzystanie z innych metod dyskusji (np. debata oxfordzka, panelowa, okrągłego stołu);

- metoda studium przypadku (rozwiązywanie kazusów prawniczych);

- metoda obserwacji - uczestniczenie np. w rozprawach sądowych, postepowaniach przed organami administracji, konferencjach naukowych;

- metoda referatu i metoda projektu - zwłaszcza w przygotowaniu pracy licencjackiej i egzaminu licencjackiego.

Na zaliczenie seminarium składają się:

- obowiązkowe uczestnictwo w zajęciach;

- bieżąca weryfikacja wiedzy studenta (efekty kształcenia w zakresie wiedzy;

- ocena poziomu aktywności na zajęciach, zwłaszcza udziału w dyskusjach, sposobu formułowania wypowiedzi, oparcia ich na orzecznictwie i poglądach doktryny oraz własnej umiejętności logicznego wnioskowania i argumentacji (efekty w zakresie umiejętności i kompetencji społecznych);

- ocena samodzielności i oryginalności w formułowaniu poglądów (efekty w zakresie umiejętności i kompetencji społecznych);

- przygotowanie referatów i prac pisemnych (efekty w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych) – przede wszystkim pracy licencjackiej.

Kryteria oceniania:

5 - bardzo dobry – wyróżniające się osiągnięcia, student nie popełnia w zasadzie błędów merytorycznych ani formalnych, ewentualnie są to błędy sporadyczne i drobne

4+ - dobry plus – osiągnięcia powyżej średniego standardu, z pewnymi błędami

4 - dobry - solidna praca, ale student popełnia zauważalne błędy

3+ - dostateczny plus – osiągnięcia na średnim poziomie, zadowalające, ale ze znaczącymi błędami

3 - dostateczny – praca spełnia minimalne kryteria

2 - niedostateczny – student wykazuje podstawowe braki w opanowaniu materiału, nie spełnia minimalnych kryteriów

zapoznanie z regulacjami prawnymi dotyczącymi wybranego obszaru nauki prawa lub nauki o administracji (będącej przedmiotem seminarium);

- zapoznanie z wiodącymi poglądami doktryny w wybranym obszarze nauki prawa lub nauki o administracji;

- zapoznanie z podstawowym orzecznictwem dotyczącym wybranego obszaru zainteresowań;

- pogłębianie wiedzy w wybranym obszarze nauki, zwłaszcza w zakresie tematów stanowiących przedmiot szczególnych zainteresowań studentów w ramach samodzielnej pracy i dyskusji w grupie poprzez:

- interpretację i ocenę regulacji prawnych lub praktyk administracyjnych,

- krytyczną analizę tekstów doktryny i orzecznictwa,

- rozwiązywanie kazusów;

- metodologia przygotowywania ustnych i pisemnych wypowiedzi naukowych (m.in. formułowanie problemów i hipotez badawczych, formułowanie argumentów za i przeciw, logiczne wnioskowanie, uzasadnianie formułowanych opinii, budowanie prawidłowej struktury wypowiedzi, wymogi formalne dla prac naukowych);

- zasady etyki prowadzenia badań naukowych (w tym poszanowanie własności intelektualnej);

- przygotowanie do ewentualnego podjęcia studiów drugiego stopnia.

J. Boć, Jak pisać pracę magisterską, Kolonia Limited, 2009.

W. Wołpiuk, Jak napisać pracę dyplomową? Prawo publiczne. Przewodnik metodyczny pisania prac dyplomowych (licencjackich i magisterskich), Warszawa 2007.

R. Zendrowski, Praca magisterska. Licencjat. Krótki przewodnik po metodologii pisania i obrony pracy dyplomowej, Warszawa 2009;

B. Zbroińska, Piszę pracę licencjacką i magisterską, Kielce 2010.

Pozostała literatura – w zależności od zagadnienia opracowywanego w ramach pracy dyplomowej.

Liczba punktów ECTS określona jest w planie studiów (siatce godzin), dostępnym na stronie internetowej Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego.

- Metoda problemowa, z wykorzystaniem jej różnych odmian, np. burzy mózgów;

- metoda seminaryjna (dyskusja nad zagadnieniami z zakresu zainteresowań studentów; tekstami naukowymi, orzecznictwem itp.); możliwe korzystanie z innych metod dyskusji (np. debata oxfordzka, panelowa, okrągłego stołu);

- metoda studium przypadku (rozwiązywanie kazusów prawniczych);

- metoda obserwacji - uczestniczenie np. w rozprawach sądowych, postepowaniach przed organami administracji, konferencjach naukowych;

- metoda referatu i metoda projektu - zwłaszcza w przygotowaniu pracy licencjackiej i egzaminu licencjackiego.

Na zaliczenie seminarium składają się:

- obowiązkowe uczestnictwo w zajęciach;

- bieżąca weryfikacja wiedzy studenta (efekty kształcenia w zakresie wiedzy;

- ocena poziomu aktywności na zajęciach, zwłaszcza udziału w dyskusjach, sposobu formułowania wypowiedzi, oparcia ich na orzecznictwie i poglądach doktryny oraz własnej umiejętności logicznego wnioskowania i argumentacji (efekty w zakresie umiejętności i kompetencji społecznych);

- ocena samodzielności i oryginalności w formułowaniu poglądów (efekty w zakresie umiejętności i kompetencji społecznych);

- przygotowanie referatów i prac pisemnych (efekty w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych) – przede wszystkim pracy licencjackiej.

Kryteria oceniania:

5 - bardzo dobry – wyróżniające się osiągnięcia, student nie popełnia w zasadzie błędów merytorycznych ani formalnych, ewentualnie są to błędy sporadyczne i drobne

4+ - dobry plus – osiągnięcia powyżej średniego standardu, z pewnymi błędami

4 - dobry - solidna praca, ale student popełnia zauważalne błędy

3+ - dostateczny plus – osiągnięcia na średnim poziomie, zadowalające, ale ze znaczącymi błędami

3 - dostateczny – praca spełnia minimalne kryteria

2 - niedostateczny – student wykazuje podstawowe braki w opanowaniu materiału, nie spełnia minimalnych kryteriów

- zapoznanie z regulacjami prawnymi dotyczącymi prawa finansowego

- zapoznanie z wiodącymi poglądami doktryny w prawie finansowym;

- zapoznanie z podstawowym orzecznictwem dotyczącym prawa finansowego

- pogłębianie wiedzy o prawie finansowym w zakresie tematów stanowiących przedmiot szczególnych zainteresowań studentów w ramach samodzielnej pracy i dyskusji w grupie poprzez:

- interpretację i ocenę regulacji prawnych,

- krytyczną analizę tekstów doktryny i orzecznictwa,

- rozwiązywanie kazusów;

- metodologia przygotowywania ustnych i pisemnych wypowiedzi naukowych (m.in. formułowanie problemów i hipotez badawczych, formułowanie argumentów za i przeciw, logiczne wnioskowanie, uzasadnianie formułowanych opinii, budowanie prawidłowej struktury wypowiedzi, wymogi formalne dla prac naukowych);

- zasady etyki prowadzenia badań naukowych (w tym poszanowanie własności intelektualnej);

- przygotowanie do ewentualnego podjęcia studiów drugiego stopnia.

Podstawowa:

- T. Dębowska-Romanowska: Prawo finansowe, część konstytucyjna wraz z częścią ogólną, Warszawa 2010,

- H. Dzwonkowski, J. Gliniecka, Prawo finansowe. Warszawa 2013,

- C. Kosikowski, Finanse publiczne i prawo finansowe, Warszawa 2013,

Uzupełniająca:

- Ustawa o finansach publicznych. Komentarz prawno-finansowy, redakcja naukowa: H. Dzwonkowski, G. Gołębiowski, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2014,

- Ustawa o finansach publicznych. Komentarz do ustawy o finansach publicznych, Karlikowska M., Miemiec W., Ofiarski Z., Sawicka K.,Wrocław 2010,

- Komentarz do ustawy Ordynacja podatkowa pod red. H.Dzwonkowskiego, CH Beck, Warszawa 2014,

Liczba punktów ECTS określona jest w planie studiów (siatce godzin), dostępnym na stronie internetowej Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego.

- metoda problemowa, z wykorzystaniem jej różnych odmian, np. burzy mózgów;

- metoda seminaryjna (dyskusja nad zagadnieniami z zakresu zainteresowań studentów; tekstami naukowymi, orzecznictwem itp.); możliwe korzystanie z innych metod dyskusji (np. debata oxfordzka, panelowa, okrągłego stołu);

- metoda studium przypadku (rozwiązywanie kazusów prawniczych);

- metoda obserwacji - uczestniczenie np. w rozprawach sądowych, postepowaniach przed organami administracji, konferencjach naukowych;

- metoda referatu i metoda projektu - zwłaszcza w przygotowaniu pracy licencjackiej i egzaminu licencjackiego.

Na zaliczenie seminarium składają się:

- obowiązkowe uczestnictwo w zajęciach;

- bieżąca weryfikacja wiedzy studenta (efekty kształcenia w zakresie wiedzy;

- ocena poziomu aktywności na zajęciach, zwłaszcza udziału w dyskusjach, sposobu formułowania wypowiedzi, oparcia ich na orzecznictwie i poglądach doktryny oraz własnej umiejętności logicznego wnioskowania i argumentacji (efekty w zakresie umiejętności i kompetencji społecznych);

- ocena samodzielności i oryginalności w formułowaniu poglądów (efekty w zakresie umiejętności i kompetencji społecznych);

- przygotowanie referatów i prac pisemnych (efekty w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych) – przede wszystkim pracy licencjackiej.

Kryteria oceniania:

5 - bardzo dobry – wyróżniające się osiągnięcia, student nie popełnia w zasadzie błędów merytorycznych ani formalnych, ewentualnie są to błędy sporadyczne i drobne

4+ - dobry plus – osiągnięcia powyżej średniego standardu, z pewnymi błędami

4 - dobry - solidna praca, ale student popełnia zauważalne błędy

3+ - dostateczny plus – osiągnięcia na średnim poziomie, zadowalające, ale ze znaczącymi błędami

3 - dostateczny – praca spełnia minimalne kryteria

2 - niedostateczny – student wykazuje podstawowe braki w opanowaniu materiału, nie spełnia minimalnych kryteriów

- zapoznanie z regulacjami prawnymi dotyczącymi prawa finansowego

- zapoznanie z wiodącymi poglądami doktryny w prawie finansowym;

- zapoznanie z podstawowym orzecznictwem dotyczącym prawa finansowego

- pogłębianie wiedzy o prawie finansowym w zakresie tematów stanowiących przedmiot szczególnych zainteresowań studentów w ramach samodzielnej pracy i dyskusji w grupie poprzez:

- interpretację i ocenę regulacji prawnych,

- krytyczną analizę tekstów doktryny i orzecznictwa,

- rozwiązywanie kazusów;

- metodologia przygotowywania ustnych i pisemnych wypowiedzi naukowych (m.in. formułowanie problemów i hipotez badawczych, formułowanie argumentów za i przeciw, logiczne wnioskowanie, uzasadnianie formułowanych opinii, budowanie prawidłowej struktury wypowiedzi, wymogi formalne dla prac naukowych);

- zasady etyki prowadzenia badań naukowych (w tym poszanowanie własności intelektualnej);

- przygotowanie do ewentualnego podjęcia studiów drugiego stopnia.

Podstawowa:

- T. Dębowska-Romanowska: Prawo finansowe, część konstytucyjna wraz z częścią ogólną, Warszawa 2010,

- H. Dzwonkowski, J. Gliniecka, Prawo finansowe. Warszawa 2013,

- C. Kosikowski, Finanse publiczne i prawo finansowe, Warszawa 2013,

Uzupełniająca:

- Ustawa o finansach publicznych. Komentarz prawno-finansowy, redakcja naukowa: H. Dzwonkowski, G. Gołębiowski, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2014,

- Ustawa o finansach publicznych. Komentarz do ustawy o finansach publicznych, Karlikowska M., Miemiec W., Ofiarski Z., Sawicka K.,Wrocław 2010,

- Komentarz do ustawy Ordynacja podatkowa pod red. H.Dzwonkowskiego, CH Beck, Warszawa 2014,