Seminarium magisterskie

- metoda problemowa, z wykorzystaniem jej różnych odmian, np. burzy mózgów;

- metoda seminaryjna (dyskusja nad zagadnieniami z zakresu zainteresowań studentów, tekstami naukowymi, itp.); możliwe korzystanie z innych metod dyskusji (np. debata oxfordzka, panelowa, okrągłego stołu); metoda referatu połączona z metodami dyskusji, także np. w ramach czynnego udziału w studenckich konferencjach naukowych;

- metoda studium przypadku (rozwiązywanie kazusów prawniczych);

- metoda obserwacji - uczestniczenie np. w wydarzenia polityczno-prawnych, konferencjach naukowych;

- metoda projektu - zwłaszcza w przygotowaniu pracy magisterskiej i jej obrony.

Na zaliczenie seminarium składają się:

- obowiązkowe uczestnictwo w zajęciach;

- bieżąca weryfikacja wiedzy studenta w trakcie zajęć (efekty kształcenia w zakresie wiedzy);

- ocena poziomu aktywności na zajęciach, zwłaszcza udziału w dyskusjach, sposobu formułowania wypowiedzi, oparcia ich na orzecznictwie i poglądach doktryny oraz własnej umiejętności logicznego wnioskowania i argumentacji (efekty w zakresie umiejętności i kompetencji społecznych);

- ocena samodzielności i oryginalności w formułowaniu poglądów (efekty w zakresie umiejętności i kompetencji społecznych);

- przygotowanie referatów i prac pisemnych (efekty w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych);

- przygotowanie pracy magisterskiej jako rozbudowanej pracy naukowej – jej przyjęcie przez promotora (prowadzącego seminarium) stanowi podstawę końcowego zaliczenia seminarium magisterskiego.

Kryteria oceniania:

5 - bardzo dobry – wyróżniające się osiągnięcia, student nie popełnia w zasadzie błędów merytorycznych ani formalnych, ewentualnie są to błędy sporadyczne i drobne

4+ - dobry plus – osiągnięcia powyżej średniego standardu, z pewnymi błędami

4 - dobry - solidna praca, ale student popełnia zauważalne błędy

3+ - dostateczny plus – osiągnięcia na średnim poziomie, zadowalające, ale ze znaczącymi błędami

3 - dostateczny – praca spełnia minimalne kryteria

2 - niedostateczny – student wykazuje podstawowe braki w opanowaniu materiału, nie spełnia minimalnych kryteriów

- ocena referatów przedstawionych przez uczestników seminariów,

- ocena aktywności studenta podczas dyskusji seminaryjnych,

- ocena stopnia przygotowania pracy dyplomowej w stosunku do przyjętych na seminarium planów.

- pogłębianie wiedzy o wybranej dziedzinie nauki, zwłaszcza w zakresie tematów stanowiących przedmiot szczególnych zainteresowań studentów w ramach samodzielnej pracy i dyskusji w grupie poprzez:

- interpretację i ocenę regulacji prawnych lub praktyk administracyjnych,

- krytyczną analizę tekstów doktryny i orzecznictwa, także obcojęzycznych,

- rozwiązywanie zaawansowanych kazusów.

- pogłębiona metodologia przygotowywania ustnych i pisemnych wypowiedzi naukowych:

- formułowanie rozbudowanych problemów i hipotez badawczych,

- rozwijanie umiejętność argumentacji prawniczej, używanie rozbudowanych form argumentacyjnych adekwatnych do określonej sytuacji, korzystanie z narzędzi perswazji, odpieranie zarzutów,

- wyciąganie wniosków w oparciu o rozbudowaną argumentację, rozbudowanie uzasadnianie formułowanych opinii,

- budowanie prawidłowej struktury wypowiedzi naukowej w wersji rozbudowanej, wymogi formalne dla rozbudowanych i zaawansowanych prac naukowych;

- zasady etyki prowadzenia badań naukowych (w tym poszanowanie własności intelektualnej), służby publicznej i wykonywania zawodów prawniczych;

- przygotowanie do ewentualnego podjęcia studiów doktoranckich.

- Doktryna Polaków, Klasyczna filozofia polityczna w dyskursie potocznym, red. M. Chmieliński, Z. Rau, et al., Warszawa 2018,

- L. Dubel, Historia doktryn politycznych i prawnych do schyłku XX wieku, Warszawa 2022.

- metoda problemowa, z wykorzystaniem jej różnych odmian, np. burzy mózgów;

- metoda seminaryjna (dyskusja nad zagadnieniami z zakresu zainteresowań studentów, tekstami naukowymi, itp.); możliwe korzystanie z innych metod dyskusji (np. debata oxfordzka, panelowa, okrągłego stołu); metoda referatu połączona z metodami dyskusji, także np. w ramach czynnego udziału w studenckich konferencjach naukowych;

- metoda studium przypadku (rozwiązywanie kazusów prawniczych);

- metoda obserwacji - uczestniczenie np. w wydarzenia polityczno-prawnych, konferencjach naukowych;

- metoda projektu - zwłaszcza w przygotowaniu pracy magisterskiej i jej obrony.

Na zaliczenie seminarium składają się:

- obowiązkowe uczestnictwo w zajęciach;

- bieżąca weryfikacja wiedzy studenta w trakcie zajęć (efekty kształcenia w zakresie wiedzy);

- ocena poziomu aktywności na zajęciach, zwłaszcza udziału w dyskusjach, sposobu formułowania wypowiedzi, oparcia ich na orzecznictwie i poglądach doktryny oraz własnej umiejętności logicznego wnioskowania i argumentacji (efekty w zakresie umiejętności i kompetencji społecznych);

- ocena samodzielności i oryginalności w formułowaniu poglądów (efekty w zakresie umiejętności i kompetencji społecznych);

- przygotowanie referatów i prac pisemnych (efekty w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych);

- przygotowanie pracy magisterskiej jako rozbudowanej pracy naukowej – jej przyjęcie przez promotora (prowadzącego seminarium) stanowi podstawę końcowego zaliczenia seminarium magisterskiego.

Kryteria oceniania:

5 - bardzo dobry – wyróżniające się osiągnięcia, student nie popełnia w zasadzie błędów merytorycznych ani formalnych, ewentualnie są to błędy sporadyczne i drobne

4+ - dobry plus – osiągnięcia powyżej średniego standardu, z pewnymi błędami

4 - dobry - solidna praca, ale student popełnia zauważalne błędy

3+ - dostateczny plus – osiągnięcia na średnim poziomie, zadowalające, ale ze znaczącymi błędami

3 - dostateczny – praca spełnia minimalne kryteria

2 - niedostateczny – student wykazuje podstawowe braki w opanowaniu materiału, nie spełnia minimalnych kryteriów

- ocena referatów przedstawionych przez uczestników seminariów,

- ocena aktywności studenta podczas dyskusji seminaryjnych,

- ocena stopnia przygotowania pracy dyplomowej w stosunku do przyjętych na seminarium planów.

- pogłębianie wiedzy o wybranej dziedzinie nauki, zwłaszcza w zakresie tematów stanowiących przedmiot szczególnych zainteresowań studentów w ramach samodzielnej pracy i dyskusji w grupie poprzez:

- interpretację i ocenę regulacji prawnych lub praktyk administracyjnych,

- krytyczną analizę tekstów doktryny i orzecznictwa, także obcojęzycznych,

- rozwiązywanie zaawansowanych kazusów.

- pogłębiona metodologia przygotowywania ustnych i pisemnych wypowiedzi naukowych:

- formułowanie rozbudowanych problemów i hipotez badawczych,

- rozwijanie umiejętność argumentacji prawniczej, używanie rozbudowanych form argumentacyjnych adekwatnych do określonej sytuacji, korzystanie z narzędzi perswazji, odpieranie zarzutów,

- wyciąganie wniosków w oparciu o rozbudowaną argumentację, rozbudowanie uzasadnianie formułowanych opinii,

- budowanie prawidłowej struktury wypowiedzi naukowej w wersji rozbudowanej, wymogi formalne dla rozbudowanych i zaawansowanych prac naukowych;

- zasady etyki prowadzenia badań naukowych (w tym poszanowanie własności intelektualnej), służby publicznej i wykonywania zawodów prawniczych;

- przygotowanie do ewentualnego podjęcia studiów doktoranckich.

- Doktryna Polaków, Klasyczna filozofia polityczna w dyskursie potocznym, red. M. Chmieliński, Z. Rau, et al., Warszawa 2018,

- L. Dubel, Historia doktryn politycznych i prawnych do schyłku XX wieku, Warszawa 2022.

Liczba punktów ECTS określona jest w planie studiów (siatce godzin), dostępnym na stronie internetowej Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego.

Dyskusja moderowana przez prowadzącego, wspólne omawianie problemów badawczych.

Prezentowanie przez studentów wybranych zagadnień badawczych w kontekście określonego orzeczenia lub publikacji naukowej.

Prezentowanie przez studentów fragmentów przygotowywanych prac magisterskich.

Studenci są zachęcani do bieżącej interakcji z prowadzącym oraz pozostałymi słuchaczami (identyfikowanie problemów, zadawanie pytań, przedstawianie wniosków).

Zaliczenie - ocena oparta na kombinacji kilku kryteriów:

- ocena prezentacji przygotowanej przez studenta w pierwszym semestrze;

- ocena fragmentu pracy magisterskiej prezentowanego w drugim semestrze;

- indywidualna aktywność w toku prowadzonych dyskusji;

- frekwencja na zajęciach.

Kryteria oceniania:

5 - bardzo dobry – wyróżniająca się praca, bez błędów merytorycznych i formalnych (dopuszczalne sporadyczne drobne usterki formalne)

4+ - dobry plus – praca powyżej średniego standardu, z pewnymi błędami

4 - dobry - solidna praca, ale z szeregiem zauważalnych błędów

3+ - dostateczny plus – praca na średnim poziomie, zadowalająca, ale ze znaczącymi błędami

3 - dostateczny – praca spełnia minimalne kryteria

2 - niedostateczny – praca wykazuje podstawowe braki w opanowaniu materiału, nie spełnia minimalnych kryteriów

Omawiane na zajęciach problemy badawcze są związane z tematami prac magisterskich, które są wybierane przez studentów.

Prace magisterskie mogą dotyczyć:

- podstawowych działów prawa cywilnego (kanon pandektowy: prawo osobowe, rzeczowe, rodzinne, zobowiązania i spadki);

- specjalistycznych działów prawa cywilnego oraz dziedzin kompleksowych - w zakresie występujących w nich aspektów cywilnoprawnych (np. prawo medyczne, prawo turystyczne);

- prawa prywatnego międzynarodowego.

Literatura do poszczególnych zagadnień podawana jest na bieżąco przed kolejnymi spotkaniami.

Liczba punktów ECTS określona jest w planie studiów (siatce godzin), dostępnym na stronie internetowej Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego.

Dyskusja moderowana przez prowadzącego, wspólne omawianie problemów badawczych.

Prezentowanie przez studentów wybranych zagadnień badawczych w kontekście określonego orzeczenia lub publikacji naukowej.

Prezentowanie przez studentów fragmentów przygotowywanych prac magisterskich.

Studenci są zachęcani do bieżącej interakcji z prowadzącym oraz pozostałymi słuchaczami (identyfikowanie problemów, zadawanie pytań, przedstawianie wniosków).

Zaliczenie - ocena oparta na kombinacji kilku kryteriów:

- ocena prezentacji przygotowanej przez studenta w pierwszym semestrze;

- ocena fragmentu pracy magisterskiej prezentowanego w drugim semestrze;

- indywidualna aktywność w toku prowadzonych dyskusji;

- frekwencja na zajęciach.

Kryteria oceniania:

5 - bardzo dobry – wyróżniająca się praca, bez błędów merytorycznych i formalnych (dopuszczalne sporadyczne drobne usterki formalne)

4+ - dobry plus – praca powyżej średniego standardu, z pewnymi błędami

4 - dobry - solidna praca, ale z szeregiem zauważalnych błędów

3+ - dostateczny plus – praca na średnim poziomie, zadowalająca, ale ze znaczącymi błędami

3 - dostateczny – praca spełnia minimalne kryteria

2 - niedostateczny – praca wykazuje podstawowe braki w opanowaniu materiału, nie spełnia minimalnych kryteriów

Omawiane na zajęciach problemy badawcze są związane z tematami prac magisterskich, które są wybierane przez studentów.

Prace magisterskie mogą dotyczyć:

- podstawowych działów prawa cywilnego (kanon pandektowy: prawo osobowe, rzeczowe, rodzinne, zobowiązania i spadki);

- specjalistycznych działów prawa cywilnego oraz dziedzin kompleksowych - w zakresie występujących w nich aspektów cywilnoprawnych (np. prawo medyczne, prawo turystyczne);

- prawa prywatnego międzynarodowego.

Literatura do poszczególnych zagadnień podawana jest na bieżąco przed kolejnymi spotkaniami.