Komunikacja społeczna i coaching relacji

Realizacja przedmiotu oparta na wykładzie interaktywnym oraz aktywizujących metodach indywidualnych i zespołowych.

Podstawę oceniania stanowi poziom osiągniętych przez studenta efektów uczenia, określonych w programie studiów dla tego przedmiotu.

Zaliczenie przedmiotu obejmuje weryfikację wiedzy z części wykładowej oraz aktywność na ćwiczeniach w postaci: merytorycznego udziału w dyskusjach moderowanych przez wykładowcę, pracach w zespołach zadaniowych oraz prezentowania na forum grupy wybranych zagadnień z zakresu realizowanych treści.

1.Procesy porozumiewania się. Procesy międzyosobowe. Perspektywa spostrzegania własnego „ja” i innych.

2.Proces komunikacji. Komunikacja społeczna. Komunikacja interpersonalna, grupowa i masowa. Komunikacja jedno- i wielokierunkowa.

3.Komunikacja interpersonalna. Dynamika relacji. Intymność i dystans w relacjach.

5.Symboliczny charakter komunikacji – ustalenia teoretyczne i konsekwencje praktyczne.

6.Komunikacja niewerbalna. Właściwości, funkcje i typy komunikacji niewerbalnej. Znaczenie proksemiki i terytorializmu w codziennej praktyce komunikacyjnej.

7.Słuchanie w komunikacji międzyosobowej. Reakcje na problem drugiego człowieka: bierne i aktywne słuchanie.

8.Emocje w komunikacji międzyosobowej. Rodzaje emocji. Uwarunkowania ekspresji emocji. Radzenie sobie z trudnymi emocjami

9.Zakłócenia na linii nadawca-odbiorca. Szumy komunikacyjne. Aspekty komunikacji. Wpływ różnych czynników na przebieg procesu komunikacji.

10. Strategie efektywnego komunikowania się w sytuacjach konfliktowych. Sposoby rozwiązywania konfliktów.

11.Negocjacje indywidualne i grupowe. Strategie negocjacyjne.

12.Coaching relacji. Wykorzystanie założeń coachingu w komunikacji społecznej.

13. Założenia idei porozumiewania się bez przemocy.

Literatura obowiązkowa:

1. Adler R.B., Rosenfeld L.B., Russel F.P.II, Relacje interpersonalne. Proces porozumiewania się. Poznań 2007.

2.Nęcki Z., Komunikacja niewerbalna. Zasady i zastosowania. Warszawa 2007.

3. Kulesza M., Surzykiewicz J. (red.), Coaching społeczny. Innowacyjne techniki i narzędzia wsparcia osób zagrożonych wykluczeniem społecznym. Warszawa 2013.Miskimin D., Stewart J., Coaching rodzicielski. Warszawa 2011.

4.Bargiel-Matusiewicz K., Negocjacje i mediacje. Warszawa 2007.

5. Morreale S., Spitzberg B. H., Barge K., 2015, Komunikacja między ludźmi, PWN.

6. Rosenberg M. B., 2020, Porozumienie bez przemocy, Czarna Owca.

Realizacja przedmiotu oparta na wykładzie interaktywnym oraz aktywizujących metodach indywidualnych i zespołowych.

Podstawę oceniania stanowi poziom osiągniętych przez studenta efektów uczenia, określonych w programie studiów dla tego przedmiotu.

Zaliczenie przedmiotu obejmuje wysoką frekwencję na zajęciach (dopuszczalna 1 nieobecność na wykładach i ćwiczeniach), aktywność na ćwiczeniach w postaci: merytorycznego udziału w dyskusjach moderowanych przez wykładowcę, pracach w zespołach zadaniowych oraz prezentowania na forum grupy wybranych zagadnień z zakresu realizowanych treści

1.Procesy porozumiewania się. Procesy międzyosobowe. Perspektywa spostrzegania własnego „ja” i innych.

2.Proces komunikacji. Komunikacja społeczna. Komunikacja interpersonalna, grupowa i masowa. Komunikacja jedno- i wielokierunkowa.

3.Komunikacja interpersonalna. Dynamika relacji. Intymność i dystans w relacjach.

4.Komunikacja werbalna. Natura języka, siła mowy, różnice między językiem kobiet i mężczyzn.

5.Symboliczny charakter komunikacji – ustalenia teoretyczne i konsekwencje praktyczne.

6.Komunikacja niewerbalna. Właściwości, funkcje i typy komunikacji niewerbalnej. Znaczenie proksemiki i terytorializmu w codziennej praktyce komunikacyjnej.

7.Słuchanie w komunikacji międzyosobowej. Reakcje na problem drugiego człowieka: bierne i aktywne słuchanie.

8.Emocje w komunikacji międzyosobowej. Rodzaje emocji. Uwarunkowania ekspresji emocji. Radzenie sobie z trudnymi emocjami

9.Zakłócenia na linii nadawca-odbiorca. Szumy komunikacyjne. Aspekty komunikacji. Wpływ różnych czynników na przebieg procesu komunikacji.

10.Mechanizmy obronne w sytuacjach konfliktowych. Strategie efektywnego komunikowania się w sytuacjach konfliktowych. Sposoby rozwiązywania konfliktów.

11.Negocjacje indywidualne i grupowe. Strategie negocjacyjne.

12.Coaching jako proces. Etapy budowania relacji coach-klient.

13.Metody i narzędzia stosowane w coachingu. Kompetencje coacha.

14.Life coaching z perspektywy sensu życia człowieka dorosłego.

15.Coaching w przestrzeni domu rodzinnego.

Literatura obowiązkowa:

1.Adler R.B., Rosenfeld L.B., Russel F.P.II, Relacje interpersonalne. Proces porozumiewania się. Poznań 2007.

2.Nęcki Z., Komunikacja niewerbalna. Zasady i zastosowania. Warszawa 2007.

3.Sidor-Rządkowska M. (red.), Coaching. Teoria, praktyka, studia przypadków. Kraków 2009.

4.Kulesza M., Surzykiewicz J. (red.), Coaching społeczny. Innowacyjne techniki i narzędzia wsparcia osób zagrożonych wykluczeniem społecznym. Warszawa 2013.Miskimin D., Stewart J., Coaching rodzicielski. Warszawa 2011.

5.Bargiel-Matusiewicz K., Negocjacje i mediacje. Warszawa 2007.

Literatura uzupełniająca:

1.Bocheńska-Włostowska K., Akademia umiejętności interpersonalnych. 20 spotkań z komunikacją, Kraków 2009.

2.Aronson E., Wilson T., Akert R.M., Psychologia społeczna. Poznań 1997.

3.Jamrożek B., Sobczak J., Komunikacja interpersonalna. Poznań 2000.

4.Stewart J., Mosty zamiast murów, Warszawa 2000.

5.Glasl F., Pomocy – konflikty, Kraków 2008.

6.Moore Ch. W., Mediacje - praktyczne strategie rozwiązywania konfliktów, Warszawa 2009.

7.Haman W., Gut J., Docenić konflikt. Od walki i manipulacji do współpracy. Gliwice 2008.

8.Ury W., Odchodząc od NIE. Negocjowanie od konfrontacji do kooperacji, Warszawa 1997.

Realizacja przedmiotu oparta na wykładzie interaktywnym oraz aktywizujących metodach indywidualnych i zespołowych.

Podstawę oceniania stanowi poziom osiągniętych przez studenta efektów uczenia, określonych w programie studiów dla tego przedmiotu.

Zaliczenie przedmiotu obejmuje wysoką frekwencję na zajęciach (dopuszczalna 1 nieobecność na wykładach i ćwiczeniach), aktywność na ćwiczeniach w postaci: merytorycznego udziału w dyskusjach moderowanych przez wykładowcę, pracach w zespołach zadaniowych oraz prezentowania na forum grupy wybranych zagadnień z zakresu realizowanych treści

1.Procesy porozumiewania się. Procesy międzyosobowe. Perspektywa spostrzegania własnego „ja” i innych.

2.Proces komunikacji. Komunikacja społeczna. Komunikacja interpersonalna, grupowa i masowa. Komunikacja jedno- i wielokierunkowa.

3.Komunikacja interpersonalna. Dynamika relacji. Intymność i dystans w relacjach.

4.Komunikacja werbalna. Natura języka, siła mowy, różnice między językiem kobiet i mężczyzn.

5.Symboliczny charakter komunikacji – ustalenia teoretyczne i konsekwencje praktyczne.

6.Komunikacja niewerbalna. Właściwości, funkcje i typy komunikacji niewerbalnej. Znaczenie proksemiki i terytorializmu w codziennej praktyce komunikacyjnej.

7.Słuchanie w komunikacji międzyosobowej. Reakcje na problem drugiego człowieka: bierne i aktywne słuchanie.

8.Emocje w komunikacji międzyosobowej. Rodzaje emocji. Uwarunkowania ekspresji emocji. Radzenie sobie z trudnymi emocjami

9.Zakłócenia na linii nadawca-odbiorca. Szumy komunikacyjne. Aspekty komunikacji. Wpływ różnych czynników na przebieg procesu komunikacji.

10.Mechanizmy obronne w sytuacjach konfliktowych. Strategie efektywnego komunikowania się w sytuacjach konfliktowych. Sposoby rozwiązywania konfliktów.

11.Negocjacje indywidualne i grupowe. Strategie negocjacyjne.

12.Coaching jako proces. Etapy budowania relacji coach-klient.

13.Metody i narzędzia stosowane w coachingu. Kompetencje coacha.

14.Life coaching z perspektywy sensu życia człowieka dorosłego.

15.Coaching w przestrzeni domu rodzinnego.

Literatura obowiązkowa:

1.Adler R.B., Rosenfeld L.B., Russel F.P.II, Relacje interpersonalne. Proces porozumiewania się. Poznań 2007.

2.Nęcki Z., Komunikacja niewerbalna. Zasady i zastosowania. Warszawa 2007.

3.Sidor-Rządkowska M. (red.), Coaching. Teoria, praktyka, studia przypadków. Kraków 2009.

4.Kulesza M., Surzykiewicz J. (red.), Coaching społeczny. Innowacyjne techniki i narzędzia wsparcia osób zagrożonych wykluczeniem społecznym. Warszawa 2013.Miskimin D., Stewart J., Coaching rodzicielski. Warszawa 2011.

5.Bargiel-Matusiewicz K., Negocjacje i mediacje. Warszawa 2007.

Literatura uzupełniająca:

1.Bocheńska-Włostowska K., Akademia umiejętności interpersonalnych. 20 spotkań z komunikacją, Kraków 2009.

2.Aronson E., Wilson T., Akert R.M., Psychologia społeczna. Poznań 1997.

3.Jamrożek B., Sobczak J., Komunikacja interpersonalna. Poznań 2000.

4.Stewart J., Mosty zamiast murów, Warszawa 2000.

5.Glasl F., Pomocy – konflikty, Kraków 2008.

6.Moore Ch. W., Mediacje - praktyczne strategie rozwiązywania konfliktów, Warszawa 2009.

7.Haman W., Gut J., Docenić konflikt. Od walki i manipulacji do współpracy. Gliwice 2008.

8.Ury W., Odchodząc od NIE. Negocjowanie od konfrontacji do kooperacji, Warszawa 1997.

Realizacja przedmiotu oparta na wykładzie interaktywnym oraz aktywizujących metodach indywidualnych i zespołowych.

Podstawę oceniania stanowi poziom osiągniętych przez studenta efektów uczenia, określonych w programie studiów dla tego przedmiotu.

Zaliczenie przedmiotu obejmuje wysoką frekwencję na zajęciach (dopuszczalna 1 nieobecność na wykładach i ćwiczeniach), aktywność na ćwiczeniach w postaci: merytorycznego udziału w dyskusjach moderowanych przez wykładowcę, pracach w zespołach zadaniowych oraz prezentowania na forum grupy wybranych zagadnień z zakresu realizowanych treści

1.Procesy porozumiewania się. Procesy międzyosobowe. Perspektywa spostrzegania własnego „ja” i innych.

2.Proces komunikacji. Komunikacja społeczna. Komunikacja interpersonalna, grupowa i masowa. Komunikacja jedno- i wielokierunkowa.

3.Komunikacja interpersonalna. Dynamika relacji. Intymność i dystans w relacjach.

4.Komunikacja werbalna. Natura języka, siła mowy, różnice między językiem kobiet i mężczyzn.

5.Symboliczny charakter komunikacji – ustalenia teoretyczne i konsekwencje praktyczne.

6.Komunikacja niewerbalna. Właściwości, funkcje i typy komunikacji niewerbalnej. Znaczenie proksemiki i terytorializmu w codziennej praktyce komunikacyjnej.

7.Słuchanie w komunikacji międzyosobowej. Reakcje na problem drugiego człowieka: bierne i aktywne słuchanie.

8.Emocje w komunikacji międzyosobowej. Rodzaje emocji. Uwarunkowania ekspresji emocji. Radzenie sobie z trudnymi emocjami

9.Zakłócenia na linii nadawca-odbiorca. Szumy komunikacyjne. Aspekty komunikacji. Wpływ różnych czynników na przebieg procesu komunikacji.

10.Mechanizmy obronne w sytuacjach konfliktowych. Strategie efektywnego komunikowania się w sytuacjach konfliktowych. Sposoby rozwiązywania konfliktów.

11.Negocjacje indywidualne i grupowe. Strategie negocjacyjne.

12.Coaching jako proces. Etapy budowania relacji coach-klient.

13.Metody i narzędzia stosowane w coachingu. Kompetencje coacha.

14.Life coaching z perspektywy sensu życia człowieka dorosłego.

15.Coaching w przestrzeni domu rodzinnego.

Literatura obowiązkowa:

1.Adler R.B., Rosenfeld L.B., Russel F.P.II, Relacje interpersonalne. Proces porozumiewania się. Poznań 2007.

2.Nęcki Z., Komunikacja niewerbalna. Zasady i zastosowania. Warszawa 2007.

3.Sidor-Rządkowska M. (red.), Coaching. Teoria, praktyka, studia przypadków. Kraków 2009.

4.Kulesza M., Surzykiewicz J. (red.), Coaching społeczny. Innowacyjne techniki i narzędzia wsparcia osób zagrożonych wykluczeniem społecznym. Warszawa 2013.Miskimin D., Stewart J., Coaching rodzicielski. Warszawa 2011.

5.Bargiel-Matusiewicz K., Negocjacje i mediacje. Warszawa 2007.

Literatura uzupełniająca:

1.Bocheńska-Włostowska K., Akademia umiejętności interpersonalnych. 20 spotkań z komunikacją, Kraków 2009.

2.Aronson E., Wilson T., Akert R.M., Psychologia społeczna. Poznań 1997.

3.Jamrożek B., Sobczak J., Komunikacja interpersonalna. Poznań 2000.

4.Stewart J., Mosty zamiast murów, Warszawa 2000.

5.Glasl F., Pomocy – konflikty, Kraków 2008.

6.Moore Ch. W., Mediacje - praktyczne strategie rozwiązywania konfliktów, Warszawa 2009.

7.Haman W., Gut J., Docenić konflikt. Od walki i manipulacji do współpracy. Gliwice 2008.

8.Ury W., Odchodząc od NIE. Negocjowanie od konfrontacji do kooperacji, Warszawa 1997.

Realizacja przedmiotu oparta na wykładzie interaktywnym oraz aktywizujących metodach indywidualnych i zespołowych.

Podstawę oceniania stanowi poziom osiągniętych przez studenta efektów uczenia, określonych w programie studiów dla tego przedmiotu.

Zaliczenie przedmiotu obejmuje wysoką frekwencję na zajęciach (dopuszczalna 1 nieobecność na wykładach i ćwiczeniach), aktywność na ćwiczeniach w postaci: merytorycznego udziału w dyskusjach moderowanych przez wykładowcę, pracach w zespołach zadaniowych oraz prezentowania na forum grupy wybranych zagadnień z zakresu realizowanych treści

1.Procesy porozumiewania się. Procesy międzyosobowe. Perspektywa spostrzegania własnego „ja” i innych.

2.Proces komunikacji. Komunikacja społeczna. Komunikacja interpersonalna, grupowa i masowa. Komunikacja jedno- i wielokierunkowa.

3.Komunikacja interpersonalna. Dynamika relacji. Intymność i dystans w relacjach.

4.Komunikacja werbalna. Natura języka, siła mowy, różnice między językiem kobiet i mężczyzn.

5.Symboliczny charakter komunikacji – ustalenia teoretyczne i konsekwencje praktyczne.

6.Komunikacja niewerbalna. Właściwości, funkcje i typy komunikacji niewerbalnej. Znaczenie proksemiki i terytorializmu w codziennej praktyce komunikacyjnej.

7.Słuchanie w komunikacji międzyosobowej. Reakcje na problem drugiego człowieka: bierne i aktywne słuchanie.

8.Emocje w komunikacji międzyosobowej. Rodzaje emocji. Uwarunkowania ekspresji emocji. Radzenie sobie z trudnymi emocjami

9.Zakłócenia na linii nadawca-odbiorca. Szumy komunikacyjne. Aspekty komunikacji. Wpływ różnych czynników na przebieg procesu komunikacji.

10.Mechanizmy obronne w sytuacjach konfliktowych. Strategie efektywnego komunikowania się w sytuacjach konfliktowych. Sposoby rozwiązywania konfliktów.

11.Negocjacje indywidualne i grupowe. Strategie negocjacyjne.

12.Coaching jako proces. Etapy budowania relacji coach-klient.

13.Metody i narzędzia stosowane w coachingu. Kompetencje coacha.

14.Life coaching z perspektywy sensu życia człowieka dorosłego.

15.Coaching w przestrzeni domu rodzinnego.

Literatura obowiązkowa:

1.Adler R.B., Rosenfeld L.B., Russel F.P.II, Relacje interpersonalne. Proces porozumiewania się. Poznań 2007.

2.Nęcki Z., Komunikacja niewerbalna. Zasady i zastosowania. Warszawa 2007.

3.Sidor-Rządkowska M. (red.), Coaching. Teoria, praktyka, studia przypadków. Kraków 2009.

4.Kulesza M., Surzykiewicz J. (red.), Coaching społeczny. Innowacyjne techniki i narzędzia wsparcia osób zagrożonych wykluczeniem społecznym. Warszawa 2013.Miskimin D., Stewart J., Coaching rodzicielski. Warszawa 2011.

5.Bargiel-Matusiewicz K., Negocjacje i mediacje. Warszawa 2007.

Literatura uzupełniająca:

1.Bocheńska-Włostowska K., Akademia umiejętności interpersonalnych. 20 spotkań z komunikacją, Kraków 2009.

2.Aronson E., Wilson T., Akert R.M., Psychologia społeczna. Poznań 1997.

3.Jamrożek B., Sobczak J., Komunikacja interpersonalna. Poznań 2000.

4.Stewart J., Mosty zamiast murów, Warszawa 2000.

5.Glasl F., Pomocy – konflikty, Kraków 2008.

6.Moore Ch. W., Mediacje - praktyczne strategie rozwiązywania konfliktów, Warszawa 2009.

7.Haman W., Gut J., Docenić konflikt. Od walki i manipulacji do współpracy. Gliwice 2008.

8.Ury W., Odchodząc od NIE. Negocjowanie od konfrontacji do kooperacji, Warszawa 1997.