Osobowość

Brak.

Wykład - ujęcie problemowe; metoda podająca.

Ćwiczenia:

- planowanie, przeprowadzenie i interpretacja badań przez studentów,

- krytyczna analiza opracowanych diagnoz, metoda pracy zespołowej

- dyskusja

Efekty kształcenia dotyczące wiedzy oraz umiejętności przedstawionych wyżej będą ocenione jako:

dostateczne (3,0): 51 – 59 %

więcej niż dostateczne (3,5): – 60 – 69 %

dobre (4,0): 70-79 %

więcej niż dobre (4,5): 80 – 89 %

bardzo dobre (5,0): 90 – 100 %

Ćwiczenia:

1) kolokwium w formie testu wyboru, sprawdzające wiedzę z zakresu znajomości praktycznych problemów badania osobowości 2) projekt dotyczący diagnozy osobowości, 3) umiejętność planowania, przeprowadzenia i interpretacji wyników badań oraz nawiązywania relacji z badanym 4) aktywność na zajęciach .

Kryterium zaliczenia ćwiczeń jest uzyskanie z kolokwium wyniku min 50% + 1 punkt.

Ostateczna ocena z przedmiotu: ocena z egzaminu (50%) + ocena z ćwiczeń (50%).

Egzamin - test sprawdzający wiedzę (w I terminie).

W II terminie - forma pisemna lub ustna.

Ćwiczenia: zaliczenie z oceną (opis poniżej).

Blok I – Wprowadzenie do psychologii Osobowości

Pojęcie osobowości; podstawowe pytania stawiane przez naukę o osobowości, główne strategie badawcze, proces rozwoju teorii naukowej. Biologiczne, społeczne i kulturowe podstawy osobowości. Kryteria systematyki teorii osobowości.

Blok II – Teoretyczne ujęcia osobowości

Podejście psychodynamiczne – psychoanaliza klasyczna, psychologia EGO. Leksykalno-statystyczne ujęcie osobowości. Osobowość jako zbiór cech i czynników podstawowych. Teoria cech a sytuacyjno kontekstowe wyjaśniania zachowania człowieka. Od holizmu do systemowego myślenia o człowieku; osobowość jako system. Osobowość jako reprezentacja własnej tożsamości.

Egzystencjalna psychologia osobowości

Blok III – Mechanizmy osobowości

Struktura „ja”. Rola i rodzaje „ja”. Teoria Rogersa.

Rola „ja” w procesie motywacyjnym; poczucie własnej wartości i jego ochrona. Kontrola, samokontrola, wolność i skuteczność. Poczucie kontroli; mechanizmy poznawcze.

Mechanizmy obronne osobowości; rodzaje i poziomy obronności.

Blok IV – Osobowość prawidłowa i zaburzona.

Koncepcja dojrzałej osobowości (wg. G. Allporta); t. charaktery C.R. Cloningera.

Zaburzenia osobowości w świetle wybranych koncepcji teoretycznych.

Blok V – Perspektywy rozwoju psychologii osobowości.

Osobowość jako podmiot działający i samoregulujący. Szanse i ograniczenia

teorii.

Obowiązkowa:

Gasiul, H. (2012). Psychologia osobowości. Nurty, teorie, koncepcje. Wyd. drugie,

Warszawa: Difin.

Hall, C.S., Lindzey, G., Campbell J. (2004), Teorie osobowości.

Warszawa: PWN.

McCrae, R.R., Costa, P.T. Jr. (2005). Osobowość dorosłego człowieka.

Kraków: Wyd. WAM.

Oleś, P.K. (2018). Wprowadzenie do psychologii osobowości. Wydanie nowe. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR.

Pervin, L. (2002). Psychologia osobowości. Gdańsk: GWP.

Strelau, J., Doliński, D. (2018; red). Psychologia akademicka. Podręcznik. t. 1.

Gdańsk: GWP.

Uzupełniająca:

Brzeziński, J. (1984). Technika Q. W: J. Brzeziński (red.), Elementy

metodologii badań psychologicznych (s. 271-286). Warszawa:

Wydawnictwo Naukowe PWN.

Cierpiałkowska, L. (2008). Psychologia zaburzeń osobowości. Wybrane

zagadnienia. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM

Czapiński, J. (1978). Dyferencjał semantyczny. W: Materiały do

nauczania psychologii, seria III, t. 3.

Czapiński, J. (1978). Metodologia Rep Testu. W: Materiały do nauczania

psychologii, seria III, t. 3.

Drwal, R.Ł. (1995). Poczucie kontroli jako wymiar osobowości – podstawy

teoretyczne, techniki badawcze i wyniki badań. W: R.Ł. Drwal,

Adaptacja kwestionariuszy osobowości, (s. 199-226). Warszawa:

Wydawnictwo Naukowe PWN.

Grzegołowska-Klarkowska, H. (1986). Mechanizmy obronne osobowości.

Warszawa: PWN.

Jakubik, A. (1997). Zaburzenia osobowości. Część II. Warszawa: PZWL

Juros, A., Oleś, P. (1993). Struktura czynnikowa i skupieniowa testu

przymiotnikowego ACL H.G. Gougha i A.B. Heilbruna. W: J. Brzeziński,

Kucharski, T. (2006). Wprowadzenie do kwestionariusza 16 PF-5. Toruń:

Centrum Psychologii Klinicznej i Rozwoju Osobowości Zawodowej.

Lewicka, M. (2000). Błędy i tendencyjności procesu atrybucji. W: J.

Strelau (red.) Psychologia. Podręcznik akademicki (t.3, s. 60-68)

Gdańsk: GWP.

Mądrzycki, T. (1996). Osobowość jako system tworzący i realizujący

plany. Nowe podejście. Gdańsk: GWP.

Łukaszewski, W. (1984). Szanse rozwoju osobowości. Warszawa: KiW.

Paszkiewicz, E. (1978). Technika Q-sort. W: L. Wołoszynowa (red.),

Materiały do nauczania psychologii (seria III, t.3, s. 241-255).

Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Pervin, L. A. (1993). Personality: theory and research. New York: John

Wiley & Sons, Inc.

Seligman, M. (1993). Optymizmu można się nauczyć. Jak zmienić swoje

myślenie i swoje życie (s. 15-87). Poznań: Media Rodzina ATK.

Szustrowa, T. (1976, red.). Osobowość jako przedmiot diagnozy

psychologicznej (Wybrane współczesne koncepcje osobowości), s. 72

- 89, 119-140, Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu

Warszawskiego.

Zawadzki, B., Strelau, J., Szczepaniak P., Śliwińska M. (1998). Inwentarz

Osobowości NEO-FFI Costy i McCrae. Adaptacja polska (7-45; 77-101)

Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych PTP.

Zimbardo, Ph.G., Ruch, F.L. (1996). Psychologia i życie. Warszawa:

PWN.

Brak.

Wykład - ujęcie problemowe; metoda podająca.

Ćwiczenia:

- planowanie, przeprowadzenie i interpretacja badań przez studentów,

- krytyczna analiza opracowanych diagnoz, metoda pracy zespołowej

- dyskusja

Efekty kształcenia dotyczące wiedzy oraz umiejętności przedstawionych wyżej będą ocenione jako:

dostateczne (3,0): 51 – 59 %

więcej niż dostateczne (3,5): – 60 – 69 %

dobre (4,0): 70-79 %

więcej niż dobre (4,5): 80 – 89 %

bardzo dobre (5,0): 90 – 100 %

Ćwiczenia:

1) kolokwium w formie testu wyboru, sprawdzające wiedzę z zakresu znajomości praktycznych problemów badania osobowości 2) projekt dotyczący diagnozy osobowości, 3) umiejętność planowania, przeprowadzenia i interpretacji wyników badań oraz nawiązywania relacji z badanym 4) aktywność na zajęciach .

Kryterium zaliczenia ćwiczeń jest uzyskanie z kolokwium wyniku min 50% + 1 punkt.

Ostateczna ocena z przedmiotu: ocena z egzaminu (50%) + ocena z ćwiczeń (50%).

Egzamin - test sprawdzający wiedzę (w I terminie).

W II terminie - forma pisemna lub ustna.

Ćwiczenia: zaliczenie z oceną (opis poniżej).

Blok I – Wprowadzenie do psychologii Osobowości

Pojęcie osobowości; podstawowe pytania stawiane przez naukę o osobowości, główne strategie badawcze, proces rozwoju teorii naukowej. Biologiczne, społeczne i kulturowe podstawy osobowości. Kryteria systematyki teorii osobowości.

Blok II – Teoretyczne ujęcia osobowości

Podejście psychodynamiczne – psychoanaliza klasyczna, psychologia EGO. Leksykalno-statystyczne ujęcie osobowości. Osobowość jako zbiór cech i czynników podstawowych. Teoria cech a sytuacyjno kontekstowe wyjaśniania zachowania człowieka. Od holizmu do systemowego myślenia o człowieku; osobowość jako system. Osobowość jako reprezentacja własnej tożsamości.

Egzystencjalna psychologia osobowości

Blok III – Mechanizmy osobowości

Struktura „ja”. Rola i rodzaje „ja”. Teoria Rogersa.

Rola „ja” w procesie motywacyjnym; poczucie własnej wartości i jego ochrona. Kontrola, samokontrola, wolność i skuteczność. Poczucie kontroli; mechanizmy poznawcze.

Mechanizmy obronne osobowości; rodzaje i poziomy obronności.

Blok IV – Osobowość prawidłowa i zaburzona.

Koncepcja dojrzałej osobowości (wg. G. Allporta); t. charaktery C.R. Cloningera.

Zaburzenia osobowości w świetle wybranych koncepcji teoretycznych.

Blok V – Perspektywy rozwoju psychologii osobowości.

Osobowość jako podmiot działający i samoregulujący. Szanse i ograniczenia

teorii.

Obowiązkowa:

Gasiul, H. (2012). Psychologia osobowości. Nurty, teorie, koncepcje. Wyd. drugie,

Warszawa: Difin.

Hall, C.S., Lindzey, G., Campbell J. (2004), Teorie osobowości.

Warszawa: PWN.

McCrae, R.R., Costa, P.T. Jr. (2005). Osobowość dorosłego człowieka.

Kraków: Wyd. WAM.

Oleś, P.K. (2018). Wprowadzenie do psychologii osobowości. Wydanie nowe. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR.

Pervin, L. (2002). Psychologia osobowości. Gdańsk: GWP.

Strelau, J., Doliński, D. (2018; red). Psychologia akademicka. Podręcznik. t. 1.

Gdańsk: GWP.

Uzupełniająca:

Brzeziński, J. (1984). Technika Q. W: J. Brzeziński (red.), Elementy

metodologii badań psychologicznych (s. 271-286). Warszawa:

Wydawnictwo Naukowe PWN.

Cierpiałkowska, L. (2008). Psychologia zaburzeń osobowości. Wybrane

zagadnienia. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM

Czapiński, J. (1978). Dyferencjał semantyczny. W: Materiały do

nauczania psychologii, seria III, t. 3.

Czapiński, J. (1978). Metodologia Rep Testu. W: Materiały do nauczania

psychologii, seria III, t. 3.

Drwal, R.Ł. (1995). Poczucie kontroli jako wymiar osobowości – podstawy

teoretyczne, techniki badawcze i wyniki badań. W: R.Ł. Drwal,

Adaptacja kwestionariuszy osobowości, (s. 199-226). Warszawa:

Wydawnictwo Naukowe PWN.

Grzegołowska-Klarkowska, H. (1986). Mechanizmy obronne osobowości.

Warszawa: PWN.

Jakubik, A. (1997). Zaburzenia osobowości. Część II. Warszawa: PZWL

Juros, A., Oleś, P. (1993). Struktura czynnikowa i skupieniowa testu

przymiotnikowego ACL H.G. Gougha i A.B. Heilbruna. W: J. Brzeziński,

Kucharski, T. (2006). Wprowadzenie do kwestionariusza 16 PF-5. Toruń:

Centrum Psychologii Klinicznej i Rozwoju Osobowości Zawodowej.

Lewicka, M. (2000). Błędy i tendencyjności procesu atrybucji. W: J.

Strelau (red.) Psychologia. Podręcznik akademicki (t.3, s. 60-68)

Gdańsk: GWP.

Mądrzycki, T. (1996). Osobowość jako system tworzący i realizujący

plany. Nowe podejście. Gdańsk: GWP.

Łukaszewski, W. (1984). Szanse rozwoju osobowości. Warszawa: KiW.

Paszkiewicz, E. (1978). Technika Q-sort. W: L. Wołoszynowa (red.),

Materiały do nauczania psychologii (seria III, t.3, s. 241-255).

Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Pervin, L. A. (1993). Personality: theory and research. New York: John

Wiley & Sons, Inc.

Seligman, M. (1993). Optymizmu można się nauczyć. Jak zmienić swoje

myślenie i swoje życie (s. 15-87). Poznań: Media Rodzina ATK.

Szustrowa, T. (1976, red.). Osobowość jako przedmiot diagnozy

psychologicznej (Wybrane współczesne koncepcje osobowości), s. 72

- 89, 119-140, Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu

Warszawskiego.

Zawadzki, B., Strelau, J., Szczepaniak P., Śliwińska M. (1998). Inwentarz

Osobowości NEO-FFI Costy i McCrae. Adaptacja polska (7-45; 77-101)

Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych PTP.

Zimbardo, Ph.G., Ruch, F.L. (1996). Psychologia i życie. Warszawa:

PWN.

Brak.

Wykład - ujęcie problemowe; metoda podająca.

Ćwiczenia:

- planowanie, przeprowadzenie i interpretacja badań przez studentów,

- krytyczna analiza opracowanych diagnoz, metoda pracy zespołowej

- dyskusja.

Efekty kształcenia dotyczące wiedzy oraz umiejętności przedstawionych wyżej będą ocenione jako:

dostateczne (3,0): 51 – 59 %

więcej niż dostateczne (3,5): – 60 – 69 %

dobre (4,0): 70-79 %

więcej niż dobre (4,5): 80 – 89 %

bardzo dobre (5,0): 90 – 100 %

Ostateczna ocena z przedmiotu: ocena z egzaminu (50%) + ocena z ćwiczeń (50%).

Egzamin:

Pisemny w formie testu jednokrotnego wyboru, obejmujący treści z wykładów oraz z ćwiczeń.

Ćwiczenia:

1) kolokwium w formie testu wyboru, sprawdzające wiedzę z zakresu znajomości praktycznych problemów badania osobowości (W09), 2) projekt dotyczący diagnozy osobowości (U04,U05), 3) umiejętność planowania, przeprowadzenia i interpretacji wyników badań oraz nawiązywania relacji z badanym (U08). 4) aktywność na zajęciach .

Kryterium zaliczenia ćwiczeń jest uzyskanie z kolokwium wyniku min 50% + 1 punkt

Blok I – Wprowadzenie do psychologii Osobowości

Pojęcie osobowości; podstawowe pytania stawiane przez naukę o osobowości, główne strategie badawcze, proces rozwoju teorii naukowej. Biologiczne, społeczne i kulturowe podstawy osobowości. Kryteria systematyki teorii osobowości.

Blok II – Teoretyczne ujęcia osobowości

Podejście psychodynamiczne – psychoanaliza klasyczna, psychologia EGO. Leksykalno-statystyczne ujęcie osobowości. Osobowość jako zbiór cech i czynników podstawowych. Teoria cech a sytuacyjno kontekstowe wyjaśniania zachowania człowieka. Od holizmu do systemowego myślenia o człowieku; osobowość jako system. Osobowość jako reprezentacja własnej tożsamości.

Egzystencjalna psychologia osobowości

Blok III – Mechanizmy osobowości

Struktura „ja”. Rola i rodzaje „ja”. Teoria Rogersa.

Rola „ja” w procesie motywacyjnym; poczucie własnej wartości i jego ochrona. Kontrola, samokontrola, wolność i skuteczność. Poczucie kontroli; mechanizmy poznawcze.

Mechanizmy obronne osobowości; rodzaje i poziomy obronności.

Blok IV – Osobowość prawidłowa i zaburzona.

Koncepcja dojrzałej osobowości (wg. G. Allporta); t. charaktery C.R. Cloningera.

Zaburzenia osobowości w świetle wybranych koncepcji teoretycznych.

Blok V – Perspektywy rozwoju psychologii osobowości.

Osobowość jako podmiot działający i samoregulujący. Szanse i ograniczenia

teorii.

Obowiązkowa:

Gasiul, H. (2012). Psychologia osobowości. Nurty, teorie, koncepcje. Wyd. drugie,

Warszawa: Difin.

Hall, C.S., Lindzey, G., Campbell J. (2004), Teorie osobowości.

Warszawa: PWN.

McCrae, R.R., Costa, P.T. Jr. (2005). Osobowość dorosłego człowieka.

Kraków: Wyd. WAM.

Oleś, P.K. (2018). Wprowadzenie do psychologii osobowości. Wydanie nowe. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR.

Pervin, L. (2002). Psychologia osobowości. Gdańsk: GWP.

Strelau, J., Doliński, D. (2018; red). Psychologia akademicka. Podręcznik. t. 1.

Gdańsk: GWP.

Uzupełniająca:

Brzeziński, J. (1984). Technika Q. W: J. Brzeziński (red.), Elementy

metodologii badań psychologicznych (s. 271-286). Warszawa:

Wydawnictwo Naukowe PWN.

Cierpiałkowska, L. (2008). Psychologia zaburzeń osobowości. Wybrane

zagadnienia. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM

Czapiński, J. (1978). Dyferencjał semantyczny. W: Materiały do

nauczania psychologii, seria III, t. 3.

Czapiński, J. (1978). Metodologia Rep Testu. W: Materiały do nauczania

psychologii, seria III, t. 3.

Drwal, R.Ł. (1995). Poczucie kontroli jako wymiar osobowości – podstawy

teoretyczne, techniki badawcze i wyniki badań. W: R.Ł. Drwal,

Adaptacja kwestionariuszy osobowości, (s. 199-226). Warszawa:

Wydawnictwo Naukowe PWN.

Grzegołowska-Klarkowska, H. (1986). Mechanizmy obronne osobowości.

Warszawa: PWN.

Jakubik, A. (1997). Zaburzenia osobowości. Część II. Warszawa: PZWL

Juros, A., Oleś, P. (1993). Struktura czynnikowa i skupieniowa testu

przymiotnikowego ACL H.G. Gougha i A.B. Heilbruna. W: J. Brzeziński,

Kucharski, T. (2006). Wprowadzenie do kwestionariusza 16 PF-5. Toruń:

Centrum Psychologii Klinicznej i Rozwoju Osobowości Zawodowej.

Lewicka, M. (2000). Błędy i tendencyjności procesu atrybucji. W: J.

Strelau (red.) Psychologia. Podręcznik akademicki (t.3, s. 60-68)

Gdańsk: GWP.

Mądrzycki, T. (1996). Osobowość jako system tworzący i realizujący

plany. Nowe podejście. Gdańsk: GWP.

Łukaszewski, W. (1984). Szanse rozwoju osobowości. Warszawa: KiW.

Paszkiewicz, E. (1978). Technika Q-sort. W: L. Wołoszynowa (red.),

Materiały do nauczania psychologii (seria III, t.3, s. 241-255).

Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Pervin, L. A. (1993). Personality: theory and research. New York: John

Wiley & Sons, Inc.

Seligman, M. (1993). Optymizmu można się nauczyć. Jak zmienić swoje

myślenie i swoje życie (s. 15-87). Poznań: Media Rodzina ATK.

Szustrowa, T. (1976, red.). Osobowość jako przedmiot diagnozy

psychologicznej (Wybrane współczesne koncepcje osobowości), s. 72

- 89, 119-140, Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu

Warszawskiego.

Zawadzki, B., Strelau, J., Szczepaniak P., Śliwińska M. (1998). Inwentarz

Osobowości NEO-FFI Costy i McCrae. Adaptacja polska (7-45; 77-101)

Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych PTP.

Zimbardo, Ph.G., Ruch, F.L. (1996). Psychologia i życie. Warszawa:

PWN.

Brak

Wykład - ujęcie problemowe; metoda podająca.

Ćwiczenia:

- planowanie, przeprowadzenie i interpretacja badań przez studentów,

- krytyczna analiza opracowanych diagnoz, metoda pracy zespołowej

- dyskusja

Egzamin:

Pisemny w formie testu jednokrotnego wyboru, obejmujący treści z wykładów oraz z ćwiczeń.

Efekty kształcenia dotyczące wiedzy oraz umiejętności przedstawionych wyżej będą ocenione jako (wynik z obu części egzaminu):

dostateczne (3,0): 51 – 59 %

więcej niż dostateczne (3,5): – 60 – 69 %

dobre (4,0): 70-79 %

więcej niż dobre (4,5): 80 – 89 %

bardzo dobre (5,0): 90 – 100 %

Ćwiczenia:

1) kolokwium w formie testu wyboru, sprawdzające wiedzę z zakresu znajomości praktycznych problemów badania osobowości (W09), 2) projekt dotyczący diagnozy osobowości (U04, U05), 3) umiejętność planowania, przeprowadzenia i interpretacji wyników badań oraz nawiązywania relacji z badanym (U08, K07, K08). 4) aktywność na zajęciach (K07, K08).

Kryterium zaliczenia ćwiczeń jest uzyskanie z kolokwium wyniku min 50% + 1 punkt.

Blok I – Wprowadzenie do psychologii Osobowości

Pojęcie osobowości; podstawowe pytania stawiane przez naukę o osobowości, główne strategie badawcze, proces rozwoju teorii naukowej. Biologiczne, społeczne i kulturowe podstawy osobowości. Kryteria systematyki teorii osobowości.

Blok II – Teoretyczne ujęcia osobowości

Podejście psychodynamiczne – psychoanaliza klasyczna, psychologia EGO. Leksykalno-statystyczne ujęcie osobowości. Osobowość jako zbiór cech i czynników podstawowych. Teoria cech a sytuacyjno kontekstowe wyjaśniania zachowania człowieka. Od holizmu do systemowego myślenia o człowieku; osobowość jako system. Osobowość jako reprezentacja własnej tożsamości.

Egzystencjalna psychologia osobowości

Blok III – Mechanizmy osobowości

Struktura „ja”. Rola i rodzaje „ja”. Teoria Rogersa.

Rola „ja” w procesie motywacyjnym; poczucie własnej wartości i jego ochrona. Kontrola, samokontrola, wolność i skuteczność. Poczucie kontroli; mechanizmy poznawcze.

Mechanizmy obronne osobowości; rodzaje i poziomy obronności.

Blok IV – Osobowość prawidłowa i zaburzona.

Koncepcja dojrzałej osobowości (wg. G. Allporta); t. charaktery C.R. Cloningera.

Zaburzenia osobowości w świetle wybranych koncepcji teoretycznych.

Blok V – Perspektywy rozwoju psychologii osobowości.

Osobowość jako podmiot działający i samoregulujący. Szanse i ograniczenia

teorii.

Obowiązkowa:

Gasiul, H. (2012). Psychologia osobowości. Nurty, teorie, koncepcje. Wyd. drugie,

Warszawa: Difin.

Hall, C.S., Lindzey, G., Campbell J. (2004), Teorie osobowości.

Warszawa: PWN.

McCrae, R.R., Costa, P.T. Jr. (2005). Osobowość dorosłego człowieka.

Kraków: Wyd. WAM.

Oleś, P.K. (2018). Wprowadzenie do psychologii osobowości. Wydanie nowe. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR.

Pervin, L. (2002). Psychologia osobowości. Gdańsk: GWP.

Strelau, J., Doliński, D. (2018; red). Psychologia akademicka. Podręcznik. t. 1.

Gdańsk: GWP.

Uzupełniająca:

Brzeziński, J. (1984). Technika Q. W: J. Brzeziński (red.), Elementy

metodologii badań psychologicznych (s. 271-286). Warszawa:

Wydawnictwo Naukowe PWN.

Cierpiałkowska, L. (2008). Psychologia zaburzeń osobowości. Wybrane

zagadnienia. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM

Czapiński, J. (1978). Dyferencjał semantyczny. W: Materiały do

nauczania psychologii, seria III, t. 3.

Czapiński, J. (1978). Metodologia Rep Testu. W: Materiały do nauczania

psychologii, seria III, t. 3.

Drwal, R.Ł. (1995). Poczucie kontroli jako wymiar osobowości – podstawy

teoretyczne, techniki badawcze i wyniki badań. W: R.Ł. Drwal,

Adaptacja kwestionariuszy osobowości, (s. 199-226). Warszawa:

Wydawnictwo Naukowe PWN.

Grzegołowska-Klarkowska, H. (1986). Mechanizmy obronne osobowości.

Warszawa: PWN.

Jakubik, A. (1997). Zaburzenia osobowości. Część II. Warszawa: PZWL

Juros, A., Oleś, P. (1993). Struktura czynnikowa i skupieniowa testu

przymiotnikowego ACL H.G. Gougha i A.B. Heilbruna. W: J. Brzeziński,

Kucharski, T. (2006). Wprowadzenie do kwestionariusza 16 PF-5. Toruń:

Centrum Psychologii Klinicznej i Rozwoju Osobowości Zawodowej.

Lewicka, M. (2000). Błędy i tendencyjności procesu atrybucji. W: J.

Strelau (red.) Psychologia. Podręcznik akademicki (t.3, s. 60-68)

Gdańsk: GWP.

Mądrzycki, T. (1996). Osobowość jako system tworzący i realizujący

plany. Nowe podejście. Gdańsk: GWP.

Łukaszewski, W. (1984). Szanse rozwoju osobowości. Warszawa: KiW.

Paszkiewicz, E. (1978). Technika Q-sort. W: L. Wołoszynowa (red.),

Materiały do nauczania psychologii (seria III, t.3, s. 241-255).

Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Pervin, L. A. (1993). Personality: theory and research. New York: John

Wiley & Sons, Inc.

Seligman, M. (1993). Optymizmu można się nauczyć. Jak zmienić swoje

myślenie i swoje życie (s. 15-87). Poznań: Media Rodzina ATK.

Szustrowa, T. (1976, red.). Osobowość jako przedmiot diagnozy

psychologicznej (Wybrane współczesne koncepcje osobowości), s. 72

- 89, 119-140, Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu

Warszawskiego.

Zawadzki, B., Strelau, J., Szczepaniak P., Śliwińska M. (1998). Inwentarz

Osobowości NEO-FFI Costy i McCrae. Adaptacja polska (7-45; 77-101)

Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych PTP.

Zimbardo, Ph.G., Ruch, F.L. (1996). Psychologia i życie. Warszawa:

PWN.