Podstawy diagnozy psychologicznej
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 0708-PDPD |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Podstawy diagnozy psychologicznej |
Jednostka: | Wydział Nauk o Wychowaniu |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
0 LUB
3.00
(w zależności od programu)
|
Język prowadzenia: | (brak danych) |
Wymagania wstępne: | Znajomość cech poznania naukowego oraz specyficznego aparatu pojęciowego psychologii; wiedza na temat metod psychologicznego poznania człowieka. |
Skrócony opis: |
Zapoznanie studentów z wiedzą dotycząca modeli, zasad i etapów diagnozy psychologicznej; zapoznanie z zasadami klasyfikacji zaburzeń psychicznych; zapoznanie z podstawowymi metodami diagnostycznymi; formułowania pytań i problemów diagnostycznych; specyfika diagnozy psychologicznej. |
Efekty uczenia się: |
Wiedza: 07Y-0A_W04 Zna cechy poznania naukowego oraz umie odróżniać poznanie naukowe od poznania nienaukowego; zna i rozumie specyficzny aparat pojęciowy psychologii jako dyscypliny empirycznej. 07Y-0A_W10 Zna zasady diagnozy psychologicznej, w tym przebiegu procesu diagnostycznego i metod w nim wykorzystywanych. Umiejętności: 07Y-0A_U01 Ze zrozumieniem czyta współczesne prace naukowe z zakresu diagnozy psychologicznej. 07Y-0A_U02 Sprawnie różnicuje pojęcia i twierdzenia wywodzące się z zakresu diagnozy psychologicznej oraz stosowane w niej metody badawcze. 07Y-0A_U06 Posługuje się kryteriami uznanych i aktualnych systemów diagnostycznych w rozpoznawaniu zaburzeń zdrowia psychicznego. 07Y-0A_U09 Potrafi efektywnie komunikować się i współpracować w środowisku zawodowym i z przedstawicielami innych dyscyplin 07Y-0A_U11 Rozumie konieczność samokształcenia i aktualizacji wiedzy i umiejętności. Kompetencje społeczne: 07Y-0A_K01 Posiada zdolność wyrażania swych myśli, poglądów i przekonań oraz ich krytycznej oceny. 07Y-0A_K02 Jest gotów do poszerzania wiedzy i jej aktualizowania. 07Y-0A_K03 Posiada zasoby do występowania przeciwko próbom deprecjonowania wiedzy naukowej i zawodu psychologa. 07Y-0A_K04 Jest otwarty na nowe informacje o świecie społecznym i odmienny punkt widzenia. |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2024/2025" (zakończony)
Okres: | 2024-10-01 - 2025-03-02 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Wykład, 28 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Monika Talarowska | |
Prowadzący grup: | Monika Talarowska | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Ocena zgodna z regulaminem studiów
Wykład - Ocena zgodna z regulaminem studiów |
|
Informacje dodatkowe: | Brak. |
|
Metody dydaktyczne: | Wykład – metoda podająca (wykład informacyjny, problemowy). |
|
Sposoby i kryteria oceniania: | Efekty uczenia się dotyczące wiedzy będą ocenione jako: • dostateczne – przy osiągnięciu przez studenta wyniku testu sprawdzającego wiedzę w granicach 50-59% - ocena dostateczna (3,0) • więcej niż dostateczne – przy osiągnięciu przez studenta wyniku testu sprawdzającego wiedzę w granicach 60-69% - ocena dostateczna plus (3,5) • dobre – przy osiągnięciu przez studenta wyniku testu sprawdzającego wiedzę w granicach 70-79% - ocena dobra (4,0) • więcej niż dobre – przy osiągnięciu przez studenta wyniku testu sprawdzającego wiedzę w granicach 80-89% - ocena dobra plus (4,5) • bardzo dobre – przy osiągnięciu przez studenta wyniku testu sprawdzającego wiedzę w granicach 90-100% - ocena bardzo dobra (5,0) |
|
Metody weryfikacji i oceny stopnia osiągnięcia założonych efektów uczenia się: | Zaliczenie z oceną - test sprawdzający wiedzę z zakresu podstaw diagnozy psychologicznej (test, forma pisemna, w I terminie). W II terminie - forma pisemna lub ustna. |
|
Szczegółowe treści kształcenia: | 1. Diagnoza i diagnozowanie - podstawowe pojęcia. Struktura procesu diagnozowania. Ogólna charakterystyka poszczególnych etapów diagnozowania. 2. Rola i zdania psychologa na każdym z etapów diagnozy. Diagnozowanie jako: czynność poznawcza, sytuacja społeczna oraz komunikacyjna. Znaczenie samowiedzy i (samo)obserwacji psychologa w postępowaniu diagnostycznym. 3. Współczesna diagnoza. Integracja różnych podejść. Zmiany w modelu diagnozy i relacji diagnostycznej: model nozologiczny, model funkcjonalny, model psychospołeczny. Poprawność wnioskowania diagnostycznego - diagnoza kliniczna a diagnoza statystyczna. 4. Diagnoza oparta na dowodach empirycznych (EBA). Wiedza empiryczna a wiedza potoczna (błędy w diagnozowaniu). 5. Diagnozowanie jako postępowanie badawcze. Diagnozowanie a testowanie. Modele procesu diagnostycznego. 6. Kompetencje społeczno-kulturowe w diagnozowaniu. Empatia, akceptacja, autentyzm jako czynniki sprzyjające relacji. Nawiązanie kontaktu z pacjentem. Intrapsychiczne i obserwacyjne wskaźniki kontaktu. Formułowanie pierwszych pytań oraz problemu badawczego. Budowanie i utrzymywanie dobrej relacji diagnostycznej. Opór i jego interpretacje. Sposoby radzenia sobie z oporem pacjenta. Kontrakt diagnostyczny. 7. Umiejętności komunikacyjne w diagnozowaniu. Aktywne słuchanie. Pytania i inne rodzaje reagowania werbalnego w kontekście wywiadu diagnostycznego. 8. Wywiad diagnostyczny. Liczba i role uczestników w wywiadzie. Wywiad ustrukturalizowany, częściowo ustrukturalizowany, ustrukturalizowany w sposób zewnętrznie niewidoczny. Konstruowanie planu rozmowy. Historia choroby, życie osobiste i społeczne, tematy wrażliwe, badanie stanu psychicznego. Przygotowanie do badania dzieci i młodzieży. 9. Etapy postępowania przy analizie i interpretacji wywiadu diagnostycznego. Transkrypcja wywiadu. Kodowanie i kategoryzacja danych. 10. Obserwacja psychologiczna - cechy charakterystyczne metody. Formy i rodzaje obserwacji. Wnioskowanie na podstawie danych obserwacyjnych - wskaźniki obserwacyjne. 11. Pomiar kwestionariuszowy, techniki projekcyjne, eksperyment diagnostyczny jako metoda badawcza. 12. Konceptualizacja. Udzielanie informacji zwrotnych. Opracowanie raportu, opinii. |
|
Literatura: |
Podstawowa: Stęplewska - Żakowicz K (2009). Diagnoza psychologiczna. Diagnozowanie jako kompetencja profesjonalna. Gdańsk: GWP. Strelau J., Doliński D.(red.), (2008) Psychologia. Podręcznik akademicki. Gdańsk: GWP. (tom I rozdz. 3; tom II rozdz. 11) Suchańska A. (2007). Rozmowa i obserwacja w diagnozie psychologicznej. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne (część I rozdz. 1; część II rozdz.:2, 6) Szustrowa T. (2009). Swobodne Techniki diagnostyczne. Wywiad i obserwacja. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych (rozdz.3) Uzupełniająca: Bellack A., Hersen M. (red.), (2010) Diagnoza behawioralna. Podręcznik. Warszawa: ME-KOMP Brzeziński J., Kowalik S. (1993). Społeczne uwarunkowania diagnozy klinicznej. W: H. Sęk (red.), Społeczna psychologia kliniczna. Warszawa: PWN. Filipiak M., Paluchowski W., Zalewski B., Tarnowska M. (red.), (2015) Diagnoza psychologiczna: kompetencje i standardy. Wybrane zagadnienia. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych Kvale S. (2012). Prowadzenie wywiadów. Warszawa: PWN Paluchowski W.J. (2001). Diagnoza psychologiczna. Proces – narzędzia - standardy. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne Paluchowski W.J. (2007). Diagnoza psychologiczna. Podejście ilościowe i jakościowe. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/2024" (zakończony)
Okres: | 2023-10-01 - 2024-02-25 |
Przejdź do planu
PN W
WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Wykład, 28 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Monika Talarowska | |
Prowadzący grup: | Monika Talarowska | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Ocena zgodna z regulaminem studiów
Wykład - Ocena zgodna z regulaminem studiów |
|
Informacje dodatkowe: | Brak. |
|
Metody dydaktyczne: | Wykład – metoda podająca (wykład informacyjny, problemowy). |
|
Sposoby i kryteria oceniania: | Efekty uczenia się dotyczące wiedzy będą ocenione jako: • dostateczne – przy osiągnięciu przez studenta wyniku testu sprawdzającego wiedzę w granicach 50-59% - ocena dostateczna (3,0) • więcej niż dostateczne – przy osiągnięciu przez studenta wyniku testu sprawdzającego wiedzę w granicach 60-69% - ocena dostateczna plus (3,5) • dobre – przy osiągnięciu przez studenta wyniku testu sprawdzającego wiedzę w granicach 70-79% - ocena dobra (4,0) • więcej niż dobre – przy osiągnięciu przez studenta wyniku testu sprawdzającego wiedzę w granicach 80-89% - ocena dobra plus (4,5) • bardzo dobre – przy osiągnięciu przez studenta wyniku testu sprawdzającego wiedzę w granicach 90-100% - ocena bardzo dobra (5,0) |
|
Metody weryfikacji i oceny stopnia osiągnięcia założonych efektów uczenia się: | Zaliczenie z oceną - test sprawdzający wiedzę z zakresu podstaw diagnozy psychologicznej (test, forma pisemna, w I terminie). W II terminie - forma pisemna lub ustna. |
|
Szczegółowe treści kształcenia: | 1. Diagnoza i diagnozowanie - podstawowe pojęcia. Struktura procesu diagnozowania. Ogólna charakterystyka poszczególnych etapów diagnozowania. 2. Rola i zdania psychologa na każdym z etapów diagnozy. Diagnozowanie jako: czynność poznawcza, sytuacja społeczna oraz komunikacyjna. Znaczenie samowiedzy i (samo)obserwacji psychologa w postępowaniu diagnostycznym. 3. Współczesna diagnoza. Integracja różnych podejść. Zmiany w modelu diagnozy i relacji diagnostycznej: model nozologiczny, model funkcjonalny, model psychospołeczny. Poprawność wnioskowania diagnostycznego - diagnoza kliniczna a diagnoza statystyczna. 4. Diagnoza oparta na dowodach empirycznych (EBA). Wiedza empiryczna a wiedza potoczna (błędy w diagnozowaniu). 5. Diagnozowanie jako postępowanie badawcze. Diagnozowanie a testowanie. Modele procesu diagnostycznego. 6. Kompetencje społeczno-kulturowe w diagnozowaniu. Empatia, akceptacja, autentyzm jako czynniki sprzyjające relacji. Nawiązanie kontaktu z pacjentem. Intrapsychiczne i obserwacyjne wskaźniki kontaktu. Formułowanie pierwszych pytań oraz problemu badawczego. Budowanie i utrzymywanie dobrej relacji diagnostycznej. Opór i jego interpretacje. Sposoby radzenia sobie z oporem pacjenta. Kontrakt diagnostyczny. 7. Umiejętności komunikacyjne w diagnozowaniu. Aktywne słuchanie. Pytania i inne rodzaje reagowania werbalnego w kontekście wywiadu diagnostycznego. 8. Wywiad diagnostyczny. Liczba i role uczestników w wywiadzie. Wywiad ustrukturalizowany, częściowo ustrukturalizowany, ustrukturalizowany w sposób zewnętrznie niewidoczny. Konstruowanie planu rozmowy. Historia choroby, życie osobiste i społeczne, tematy wrażliwe, badanie stanu psychicznego. Przygotowanie do badania dzieci i młodzieży. 9. Etapy postępowania przy analizie i interpretacji wywiadu diagnostycznego. Transkrypcja wywiadu. Kodowanie i kategoryzacja danych. 10. Obserwacja psychologiczna - cechy charakterystyczne metody. Formy i rodzaje obserwacji. Wnioskowanie na podstawie danych obserwacyjnych - wskaźniki obserwacyjne. 11. Pomiar kwestionariuszowy, techniki projekcyjne, eksperyment diagnostyczny jako metoda badawcza. 12. Konceptualizacja. Udzielanie informacji zwrotnych. Opracowanie raportu, opinii. |
|
Literatura: |
Podstawowa: Stęplewska - Żakowicz K (2009). Diagnoza psychologiczna. Diagnozowanie jako kompetencja profesjonalna. Gdańsk: GWP. Strelau J., Doliński D.(red.), (2008) Psychologia. Podręcznik akademicki. Gdańsk: GWP. (tom I rozdz. 3; tom II rozdz. 11) Suchańska A. (2007). Rozmowa i obserwacja w diagnozie psychologicznej. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne (część I rozdz. 1; część II rozdz.:2, 6) Szustrowa T. (2009). Swobodne Techniki diagnostyczne. Wywiad i obserwacja. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych (rozdz.3) Uzupełniająca: Bellack A., Hersen M. (red.), (2010) Diagnoza behawioralna. Podręcznik. Warszawa: ME-KOMP Brzeziński J., Kowalik S. (1993). Społeczne uwarunkowania diagnozy klinicznej. W: H. Sęk (red.), Społeczna psychologia kliniczna. Warszawa: PWN. Filipiak M., Paluchowski W., Zalewski B., Tarnowska M. (red.), (2015) Diagnoza psychologiczna: kompetencje i standardy. Wybrane zagadnienia. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych Kvale S. (2012). Prowadzenie wywiadów. Warszawa: PWN Paluchowski W.J. (2001). Diagnoza psychologiczna. Proces – narzędzia - standardy. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne Paluchowski W.J. (2007). Diagnoza psychologiczna. Podejście ilościowe i jakościowe. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2022/2023" (zakończony)
Okres: | 2022-10-01 - 2023-02-19 |
Przejdź do planu
PN W
WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Wykład, 28 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Monika Talarowska | |
Prowadzący grup: | Monika Talarowska | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Ocena zgodna z regulaminem studiów
Wykład - Ocena zgodna z regulaminem studiów |
|
Informacje dodatkowe: | Brak. |
|
Metody dydaktyczne: | Wykład – metoda podająca (wykład informacyjny, problemowy). |
|
Sposoby i kryteria oceniania: | Efekty uczenia się dotyczące wiedzy będą ocenione jako: • dostateczne – przy osiągnięciu przez studenta wyniku testu sprawdzającego wiedzę w granicach 50-59% - ocena dostateczna (3,0) • więcej niż dostateczne – przy osiągnięciu przez studenta wyniku testu sprawdzającego wiedzę w granicach 60-69% - ocena dostateczna plus (3,5) • dobre – przy osiągnięciu przez studenta wyniku testu sprawdzającego wiedzę w granicach 70-79% - ocena dobra (4,0) • więcej niż dobre – przy osiągnięciu przez studenta wyniku testu sprawdzającego wiedzę w granicach 80-89% - ocena dobra plus (4,5) • bardzo dobre – przy osiągnięciu przez studenta wyniku testu sprawdzającego wiedzę w granicach 90-100% - ocena bardzo dobra (5,0) |
|
Metody weryfikacji i oceny stopnia osiągnięcia założonych efektów uczenia się: | Zaliczenie z oceną - test sprawdzający wiedzę z zakresu podstaw diagnozy psychologicznej (test, forma pisemna, w I terminie). W II terminie - forma pisemna lub ustna. |
|
Szczegółowe treści kształcenia: | 1. Diagnoza i diagnozowanie - podstawowe pojęcia. Struktura procesu diagnozowania. Ogólna charakterystyka poszczególnych etapów diagnozowania. 2. Rola i zdania psychologa na każdym z etapów diagnozy. Diagnozowanie jako: czynność poznawcza, sytuacja społeczna oraz komunikacyjna. Znaczenie samowiedzy i (samo)obserwacji psychologa w postępowaniu diagnostycznym. 3. Współczesna diagnoza. Integracja różnych podejść. Zmiany w modelu diagnozy i relacji diagnostycznej: model nozologiczny, model funkcjonalny, model psychospołeczny. Poprawność wnioskowania diagnostycznego - diagnoza kliniczna a diagnoza statystyczna. 4. Diagnoza oparta na dowodach empirycznych (EBA). Wiedza empiryczna a wiedza potoczna (błędy w diagnozowaniu). 5. Diagnozowanie jako postępowanie badawcze. Diagnozowanie a testowanie. Modele procesu diagnostycznego. 6. Kompetencje społeczno-kulturowe w diagnozowaniu. Empatia, akceptacja, autentyzm jako czynniki sprzyjające relacji. Nawiązanie kontaktu z pacjentem. Intrapsychiczne i obserwacyjne wskaźniki kontaktu. Formułowanie pierwszych pytań oraz problemu badawczego. Budowanie i utrzymywanie dobrej relacji diagnostycznej. Opór i jego interpretacje. Sposoby radzenia sobie z oporem pacjenta. Kontrakt diagnostyczny. 7. Umiejętności komunikacyjne w diagnozowaniu. Aktywne słuchanie. Pytania i inne rodzaje reagowania werbalnego w kontekście wywiadu diagnostycznego. 8. Wywiad diagnostyczny. Liczba i role uczestników w wywiadzie. Wywiad ustrukturalizowany, częściowo ustrukturalizowany, ustrukturalizowany w sposób zewnętrznie niewidoczny. Konstruowanie planu rozmowy. Historia choroby, życie osobiste i społeczne, tematy wrażliwe, badanie stanu psychicznego. Przygotowanie do badania dzieci i młodzieży. 9. Etapy postępowania przy analizie i interpretacji wywiadu diagnostycznego. Transkrypcja wywiadu. Kodowanie i kategoryzacja danych. 10. Obserwacja psychologiczna - cechy charakterystyczne metody. Formy i rodzaje obserwacji. Wnioskowanie na podstawie danych obserwacyjnych - wskaźniki obserwacyjne. 11. Pomiar kwestionariuszowy, techniki projekcyjne, eksperyment diagnostyczny jako metoda badawcza. 12. Konceptualizacja. Udzielanie informacji zwrotnych. Opracowanie raportu, opinii. |
|
Literatura: |
Podstawowa: Stęplewska - Żakowicz K (2009). Diagnoza psychologiczna. Diagnozowanie jako kompetencja profesjonalna. Gdańsk: GWP. Strelau J., Doliński D.(red.), (2008) Psychologia. Podręcznik akademicki. Gdańsk: GWP. (tom I rozdz. 3; tom II rozdz. 11) Suchańska A. (2007). Rozmowa i obserwacja w diagnozie psychologicznej. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne (część I rozdz. 1; część II rozdz.:2, 6) Szustrowa T. (2009). Swobodne Techniki diagnostyczne. Wywiad i obserwacja. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych (rozdz.3) Uzupełniająca: Bellack A., Hersen M. (red.), (2010) Diagnoza behawioralna. Podręcznik. Warszawa: ME-KOMP Brzeziński J., Kowalik S. (1993). Społeczne uwarunkowania diagnozy klinicznej. W: H. Sęk (red.), Społeczna psychologia kliniczna. Warszawa: PWN. Filipiak M., Paluchowski W., Zalewski B., Tarnowska M. (red.), (2015) Diagnoza psychologiczna: kompetencje i standardy. Wybrane zagadnienia. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych Kvale S. (2012). Prowadzenie wywiadów. Warszawa: PWN Paluchowski W.J. (2001). Diagnoza psychologiczna. Proces – narzędzia - standardy. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne Paluchowski W.J. (2007). Diagnoza psychologiczna. Podejście ilościowe i jakościowe. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar |
Właścicielem praw autorskich jest UNIWERSYTET ŁÓDZKI.