Profilaktyka i psychokorekcja relacji w podsystemie rodzice - dzieci

Mini wykład oraz metody aktywne, zespołowe.

Zaliczenie z oceną

Efekty kształcenia dotyczące wiedzy, umiejętności oraz kompetencji będą ocenione podczas przygotowania oraz zaprezentowania przez studentów zajęć warsztatowych z obszaru psychologii rodziny (praca zespołowa). Przedmiotem pracy, którą należy oddać w formie pisemnej, jak i zaprezentować na zajęciach w wyznaczonym terminie jest opracowywanie scenariusza zajęć psychokorekcyjnych z elementami profilaktyki dla grupy rodziców/opiekunów dziecka. Kryteria różnicujące oceny zostaną wypracowane podczas dyskusji grupowej.

 Przekazanie wiedzy na temat zmian zachodzących w rodzinie, oraz w relacjach łączących jej członków.

 Znaczenie i specyfika relacji interpersonalnych w podsystemach rodzice – dzieci, dzieci-dzieci.

 Omówienie zróżnicowania struktury rodzinnej w kontekście procesu oraz mechanizmów kształtowania relacji rodzinnych.

 Kształtowanie umiejętności doboru oraz zastosowania metod wspomagających rozumienie procesu tworzenia się relacji interpersonalnej oraz stymulowania go.

 Uważność rodzicielska i jej aspekty praktyczne.

 Zaburzone relacje rodzinne, zaburzone zachowania a zdrowie.

 Rodzaje zaburzeń w relacji rodzic-dziecko: przymusowe partnerstwo, podporządkowanie rodzica, toksyczna symbioza.

 Psychoprofilaktyka.

Podstawowa:

Bakiera, L. (2013). Zaangażowane rodzicielstwo a autokreacyjny aspekt rozwoju dorosłych. Warszawa: Wyd. Difin.

Bandler, R., Grinder J., Satir V. (1999). Zmieniamy się wraz z rodzinami. O zdrowej komunikacji. Gdańsk: GWP.

Bloomquist, M., (2011). Trening umiejętności dla dzieci z zachowaniami problemowymi. Podręcznik dla rodziców i terapeutów. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Creswell, C., Willetts, L. (2014). Przezwyciężanie leków i zmartwień twojego dziecka. Gdynia: Alliance Press.

Janicka, I. (red.). Rodzice i dzieci w różnych systemach rodzinnych. Kraków: Impuls.

Kendall, P. (2015). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. GWP.

Kołakowski, A. (2013). (red.). Zaburzone zachowania u dzieci. Teoria i praktyka. Sopot: GWP.

McKay, M., Fanning, P., Lev, A., Skeen, M. (2018). Relacje na huśtawce. Sopot: GWP.

Rosenberg, M.B. (2009). Porozumienie bez przemocy. O języku serca. Warszawa: Wyd. Czarna Owca.

Walęcka-Matyja, K. (2009). Struktura rodziny a zróżnicowanie zachowań społecznych i osobowości młodzieży. Łódź: Wyd. UŁ.

Walęcka-Matyja, K. (2014). O samotnym macierzyństwie i odpowiedzialności z perspektywy Psychologicznej. Fides et Ratio. Kwartalnik Naukowy. Płciowość, Seksualność, Odpowiedzialność, 4 (20), 256-271.

Winterhoff, M. (2010). Mali tyrani. Kształtowanie dojrzałości psychicznej i emocjonalnej u dzieci i młodzieży. Gliwice: Wyd. Helion.

Uzupełniająca:

Foward, S. (2015). Toksyczni rodzice. Warszawa: Wyd. Czarna Owca.

Cheevers, P. (2010). Stres w rodzinie. Jak radzić sobie z trudnymi relacjami. Kielce: Wyd. Jedność.

Mini wykład oraz metody aktywne, zespołowe.

Zaliczenie z oceną

Efekty kształcenia dotyczące wiedzy, umiejętności oraz kompetencji będą ocenione podczas przygotowania oraz zaprezentowania przez studentów zajęć warsztatowych z obszaru psychologii rodziny (praca zespołowa). Przedmiotem pracy, którą należy oddać w formie pisemnej, jak i zaprezentować na zajęciach w wyznaczonym terminie jest opracowywanie scenariusza zajęć psychokorekcyjnych z elementami profilaktyki dla grupy rodziców/opiekunów dziecka. Kryteria różnicujące oceny zostaną wypracowane podczas dyskusji grupowej.

 Przekazanie wiedzy na temat zmian zachodzących w rodzinie, oraz w relacjach łączących jej członków.

 Znaczenie i specyfika relacji interpersonalnych w podsystemach rodzice – dzieci, dzieci-dzieci.

 Omówienie zróżnicowania struktury rodzinnej w kontekście procesu oraz mechanizmów kształtowania relacji rodzinnych.

 Kształtowanie umiejętności doboru oraz zastosowania metod wspomagających rozumienie procesu tworzenia się relacji interpersonalnej oraz stymulowania go.

 Uważność rodzicielska i jej aspekty praktyczne.

 Zaburzone relacje rodzinne, zaburzone zachowania a zdrowie.

 Rodzaje zaburzeń w relacji rodzic-dziecko: przymusowe partnerstwo, podporządkowanie rodzica, toksyczna symbioza.

 Psychoprofilaktyka.

Podstawowa:

Bakiera, L. (2013). Zaangażowane rodzicielstwo a autokreacyjny aspekt rozwoju dorosłych. Warszawa: Wyd. Difin.

Bandler, R., Grinder J., Satir V. (1999). Zmieniamy się wraz z rodzinami. O zdrowej komunikacji. Gdańsk: GWP.

Bloomquist, M., (2011). Trening umiejętności dla dzieci z zachowaniami problemowymi. Podręcznik dla rodziców i terapeutów. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Creswell, C., Willetts, L. (2014). Przezwyciężanie leków i zmartwień twojego dziecka. Gdynia: Alliance Press.

Janicka, I. (red.). Rodzice i dzieci w różnych systemach rodzinnych. Kraków: Impuls.

Kendall, P. (2015). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. GWP.

Kołakowski, A. (2013). (red.). Zaburzone zachowania u dzieci. Teoria i praktyka. Sopot: GWP.

McKay, M., Fanning, P., Lev, A., Skeen, M. (2018). Relacje na huśtawce. Sopot: GWP.

Rosenberg, M.B. (2009). Porozumienie bez przemocy. O języku serca. Warszawa: Wyd. Czarna Owca.

Walęcka-Matyja, K. (2009). Struktura rodziny a zróżnicowanie zachowań społecznych i osobowości młodzieży. Łódź: Wyd. UŁ.

Walęcka-Matyja, K. (2014). O samotnym macierzyństwie i odpowiedzialności z perspektywy Psychologicznej. Fides et Ratio. Kwartalnik Naukowy. Płciowość, Seksualność, Odpowiedzialność, 4 (20), 256-271.

Winterhoff, M. (2010). Mali tyrani. Kształtowanie dojrzałości psychicznej i emocjonalnej u dzieci i młodzieży. Gliwice: Wyd. Helion.

Uzupełniająca:

Foward, S. (2015). Toksyczni rodzice. Warszawa: Wyd. Czarna Owca.

Cheevers, P. (2010). Stres w rodzinie. Jak radzić sobie z trudnymi relacjami. Kielce: Wyd. Jedność.