Historia Filozofii 2.0

T

metoda „okrągłego stołu”, tj. swobodna wymiana opinii i poglądów między studentami oraz między prowadzącym zajęcia a studentami, podstawą dyskusji jest lektura wskazanego i przekazanego studentom fragmentu tekstu (literatura źródłowa lub sekundarna) pod kątem podanych na poprzednich zajęciach zagadnień

Studenci są oceniani w trakcie zajęć. Musza wykazywać się bieżącą aktywnością, której podstawę stanowi znajomość zadawanych fragmentów tekstów źródłowych. Ponadto na zakończenie kursu są proszeni o napisanie eseju z treści zajęć na uzgodniony z prowadzącym temat. Esej jest każdorazowo omawiany w czasie konsultacji. Osoby lepiej odnajdujące się w wypowiedzi ustnej, mają prawo do zaliczenia semestru podczas odpowiedzi na zadane im pytania w trakcie konsultacji.

Samodzielna analiza i interpretacja fragmentu tekstu źródłowego ze wskazaniem podstawowego problemu filozoficznego i jego rozwiązania.

Treści kształcenia

CZĘŚĆ I, dr hab Tomasz Stegliński, Nowożytny racjonalizm i jego przedstawiciele.

Program:

1. Racjonalizm nowożytny, co go cechuje

2. Człowiek jako rzecz myśląca, konsekwencje stanowiska

3. Descartes, racjonalizm w służbie przyrodoznawstwa - nowa metafizyka

4. Człowiek jako maszyna lub Myśl

5. Malebranche, nadprzyrodzone wiązanie dwóch substancji w człowieku

6. Spinoza, monistyczne wyjaśnienie Wszystkiego

7. Bóg jako Natura? Poznawalność Substancji - Jej dwa atrybuty i ich związek ze zdolnością poznawcza umysłu ludzkiego.

8. Leibniz, umysł jako monada nadrzędna, zagadnienie świadomości.

9. Wykład podsumowujący.

CZ. II.

Nowożytna filozofia umysłu od Locke’a do Kanta

1. Wykład wprowadzający

2. Locke’a krytyka idei wrodzonych

3. Leibniza polemika z Locke’iem, podstawowe pojęcia i teorematy monadologii

4. Empiryzm Hume’a

5. Kanta krytyka rozumu

DLA CZ. I.:

Descartes R., Medytacje o pierwszej filozofii wraz z zarzutami uczonych mężów i odpowiedziami autora oraz Rozmowa z Burmanem, tłum. M. i K. Ajdukiewiczowie, t. I–II, Warszawa 1958. [fragmenty wszystkich 6ciu Medytacji]

Descartes R., Rozprawa o metodzie właściwego kierowania rozumem i poszukiwania prawdy w naukach, tłum. W. Wojciechowska, Warszawa 1981; [cz. 2, 3, 4,]

Malebranche N.,Poszukiwanie prawdy, tłum. M. Frankiewicz, t. I–II, Warszawa 2011; [wyjaśnienie 15, t. 2]

Spinoza, Etyka w porządku geometrycznym dowiedziona, tłum. I. Myślicki, Warszawa 1954; [cz. 1, O Bóstwie]

G. W. Leibniz, Nowe rozważania dotyczące rozumu ludzkiego, tłum I. Dąmbska, ks. I. Kęty 2001. [Polemika z Locke'em]

DLA CZ. II.:

J. Locke, Badania dotyczące rozumu ludzkiego, t. I, ks. I, rozdz. II

G. W. Leibniz, Wyznanie wiary filozofa, Rozprawa metafizyczna, Monadologia, Zasady natury i laski oraz inne pisma filozoficzne, tłum.: S. Cichowicz, J. Domański, H. Krzeczkowski, H. Moese, Warszawa 1969. [Monadologia]

D. Hume, Badania dotyczące rozumu ludzkiego, rozdz. II, VII

I. Kant, Prolegomena…, Uwaga I i II, § 53

T

metoda „okrągłego stołu”, tj. swobodna wymiana opinii i poglądów między studentami oraz między prowadzącym zajęcia a studentami, podstawą dyskusji jest lektura wskazanego i przekazanego studentom fragmentu tekstu (literatura źródłowa lub sekundarna) pod kątem podanych na poprzednich zajęciach zagadnień.

Samodzielna analiza i interpretacja fragmentu tekstu źródłowego ze wskazaniem podstawowego problemu filozoficznego i jego rozwiązania, dokonana w trakcie zajęć - jedne zajęcia dla jednego studenta, lub praca pisemna, zależnie od prowadzącego, u którego studenci zaliczają ten kurs

Samodzielna analiza i interpretacja fragmentu tekstu źródłowego ze wskazaniem podstawowego problemu filozoficznego i jego rozwiązania, dokonana w trakcie zajęć - jedne zajęcia dla jednego studenta, lub praca pisemna, zależnie od prowadzącego, u którego studenci zaliczają ten kurs

CZĘŚĆ I, dr hab Tomasz Stegliński, Nowożytny racjonalizm i jego przedstawiciele.

Program:

1. Racjonalizm nowożytny, co go cechuje

2. Człowiek jako rzecz myśląca, konsekwencje stanowiska

3. Descartes, racjonalizm w służbie przyrodoznawstwa - nowa metafizyka

4. Człowiek jako maszyna lub Myśl

5. Malebranche, nadprzyrodzone wiązanie dwóch substancji w człowieku

6. Spinoza, monistyczne wyjaśnienie Wszystkiego

7. Bóg jako Natura? Poznawalność Substancji - Jej dwa atrybuty i ich związek ze zdolnością poznawcza umysłu ludzkiego.

8. Leibniz, umysł jako monada nadrzędna, zagadnienie świadomości.

9. Wykład podsumowujący.

CZ. II., dr hab. Artur Banaszkiewicz:

Nowożytna filozofia umysłu od Locke’a do Kanta

1. Wykład wprowadzający

2. Locke’a krytyka idei wrodzonych

3. Leibniza polemika z Locke’iem, podstawowe pojęcia i teorematy monadologii

4. Empiryzm Hume’a

5. Kanta krytyka rozumu

DLA CZ. I.:

Descartes R.,  Medytacje  o pierwszej  filozofii  wraz  z zarzutami uczonych mężów i odpowiedziami autora oraz Rozmowa z Burmanem, tłum. M. i K. Ajdukiewiczowie,  t. I–II, Warszawa 1958.

Descartes R., Rozprawa o metodzie właściwego kierowania rozumem i poszukiwania prawdy w naukach, tłum. W. Wojciechowska, Warszawa 1981; Malebranche N.,Poszukiwanie prawdy, tłum. M. Frankiewicz, t. I–II, Warszawa 2011;

Spinoza, Etyka w porządku geometrycznym dowiedziona, tłum. I. Myślicki, Warszawa 1954;

Leibniz G. G. W., Wyznanie wiary filozofa, Rozprawa metafizyczna, Monadologia, Zasady natury i laski oraz inne pisma filozoficzne, tłum.: S. Cichowicz, J. Domański, H. Krzeczkowski, H. Moese, Warszawa 1969.

DLA CZ. II.:

1. J. Locke, Badania dotyczące rozumu ludzkiego, t. I, ks. I, rozdz. II

2. G. W. Leibniz, Nowe rozważania dotyczące rozumu ludzkiego, ks. I, rozdz. I, Monadologia

3. D. Hume, Badania dotyczące rozumu ludzkiego, rozdz. II, VII

4. I. Kant, Prolegomena…, Uwaga I i II, § 53

T

metoda „okrągłego stołu”, tj. swobodna wymiana opinii i poglądów między studentami oraz między prowadzącym zajęcia a studentami, podstawą dyskusji jest lektura wskazanego i przekazanego studentom fragmentu tekstu (literatura źródłowa lub sekundarna) pod kątem podanych na poprzednich zajęciach zagadnień.

Samodzielna analiza i interpretacja fragmentu tekstu źródłowego ze wskazaniem podstawowego problemu filozoficznego i jego rozwiązania, dokonana w trakcie zajęć - jedne zajęcia dla jednego studenta.

Samodzielna analiza i interpretacja fragmentu tekstu źródłowego ze wskazaniem podstawowego problemu filozoficznego i jego rozwiązania, dokonana w trakcie zajęć - jedne zajęcia dla jednego studenta.

CZĘŚĆ I, dr hab Tomasz Stegliński, Nowożytny racjonalizm i jego przedstawiciele.

Program:

1. Racjonalizm nowożytny, co go cechuje

2. Człowiek jako rzecz myśląca, konsekwencje stanowiska

3. Descartes, racjonalizm w służbie przyrodoznawstwa - nowa metafizyka

4. Człowiek jako maszyna lub Myśl

5. Malebranche, nadprzyrodzone wiązanie dwóch substancji w człowieku

6. Spinoza, monistyczne wyjaśnienie Wszystkiego

7. Bóg jako Natura? Poznawalność Substancji - Jej dwa atrybuty i ich związek ze zdolnością poznawcza umysłu ludzkiego.

8. Leibniz, umysł jako monada nadrzędna, zagadnienie świadomości.

9. Wykład podsumowujący.

CZ. II., dr hab. Artur Banaszkiewicz:

Nowożytna filozofia umysłu od Locke’a do Kanta

1. Wykład wprowadzający

2. Locke’a krytyka idei wrodzonych

3. Leibniza polemika z Locke’iem, podstawowe pojęcia i teorematy monadologii

4. Empiryzm Hume’a

5. Kanta krytyka rozumu

DLA CZ. I.:

Descartes R.,  Medytacje  o pierwszej  filozofii  wraz  z zarzutami uczonych mężów i odpowiedziami autora oraz Rozmowa z Burmanem, tłum. M. i K. Ajdukiewiczowie,  t. I–II, Warszawa 1958.

Descartes R., Rozprawa o metodzie właściwego kierowania rozumem i poszukiwania prawdy w naukach, tłum. W. Wojciechowska, Warszawa 1981; Malebranche N.,Poszukiwanie prawdy, tłum. M. Frankiewicz, t. I–II, Warszawa 2011;

Spinoza, Etyka w porządku geometrycznym dowiedziona, tłum. I. Myślicki, Warszawa 1954;

Leibniz G. G. W., Wyznanie wiary filozofa, Rozprawa metafizyczna, Monadologia, Zasady natury i laski oraz inne pisma filozoficzne, tłum.: S. Cichowicz, J. Domański, H. Krzeczkowski, H. Moese, Warszawa 1969.

DLA CZ. II.:

1. J. Locke, Badania dotyczące rozumu ludzkiego, t. I, ks. I, rozdz. II

2. G. W. Leibniz, Nowe rozważania dotyczące rozumu ludzkiego, ks. I, rozdz. I, Monadologia

3. D. Hume, Badania dotyczące rozumu ludzkiego, rozdz. II, VII

4. I. Kant, Prolegomena…, Uwaga I i II, § 53

T

metoda „okrągłego stołu”, tj. swobodna wymiana opinii i poglądów między studentami oraz między prowadzącym zajęcia a studentami, podstawą dyskusji jest lektura wskazanego i przekazanego studentom fragmentu tekstu (literatura źródłowa lub sekundarna) pod kątem podanych na poprzednich zajęciach zagadnień.

Samodzielna analiza i interpretacja fragmentu tekstu źródłowego ze wskazaniem podstawowego problemu filozoficznego i jego rozwiązania, dokonana w trakcie zajęć - jedne zajęcia dla jednego studenta.

Samodzielna analiza i interpretacja fragmentu tekstu źródłowego ze wskazaniem podstawowego problemu filozoficznego i jego rozwiązania, dokonana w trakcie zajęć - jedne zajęcia dla jednego studenta.

CZĘŚĆ I, dr hab Tomasz Stegliński, Nowożytny racjonalizm i jego przedstawiciele.

Program:

1. Racjonalizm nowożytny, co go cechuje

2. Człowiek jako rzecz myśląca, konsekwencje stanowiska

3. Descartes, racjonalizm w służbie przyrodoznawstwa - nowa metafizyka

4. Człowiek jako maszyna lub Myśl

5. Malebranche, nadprzyrodzone wiązanie dwóch substancji w człowieku

6. Spinoza, monistyczne wyjaśnienie Wszystkiego

7. Bóg jako Natura? Poznawalność Substancji - Jej dwa atrybuty i ich związek ze zdolnością poznawcza umysłu ludzkiego.

8. Leibniz, umysł jako monada nadrzędna, zagadnienie świadomości.

9. Wykład podsumowujący.

CZ. II., dr hab. Artur Banaszkiewicz:

Nowożytna filozofia umysłu od Locke’a do Kanta

1. Wykład wprowadzający

2. Locke’a krytyka idei wrodzonych

3. Leibniza polemika z Locke’iem, podstawowe pojęcia i teorematy monadologii

4. Empiryzm Hume’a

5. Kanta krytyka rozumu

DLA CZ. I.:

Descartes R.,  Medytacje  o pierwszej  filozofii  wraz  z zarzutami uczonych mężów i odpowiedziami autora oraz Rozmowa z Burmanem, tłum. M. i K. Ajdukiewiczowie,  t. I–II, Warszawa 1958.

Descartes R., Rozprawa o metodzie właściwego kierowania rozumem i poszukiwania prawdy w naukach, tłum. W. Wojciechowska, Warszawa 1981; Malebranche N.,Poszukiwanie prawdy, tłum. M. Frankiewicz, t. I–II, Warszawa 2011;

Spinoza, Etyka w porządku geometrycznym dowiedziona, tłum. I. Myślicki, Warszawa 1954;

Leibniz G. G. W., Wyznanie wiary filozofa, Rozprawa metafizyczna, Monadologia, Zasady natury i laski oraz inne pisma filozoficzne, tłum.: S. Cichowicz, J. Domański, H. Krzeczkowski, H. Moese, Warszawa 1969.

DLA CZ. II.:

1. J. Locke, Badania dotyczące rozumu ludzkiego, t. I, ks. I, rozdz. II

2. G. W. Leibniz, Nowe rozważania dotyczące rozumu ludzkiego, ks. I, rozdz. I, Monadologia

3. D. Hume, Badania dotyczące rozumu ludzkiego, rozdz. II, VII

4. I. Kant, Prolegomena…, Uwaga I i II, § 53

T

T

metoda „okrągłego stołu”, tj. swobodna wymiana opinii i poglądów między studentami oraz między prowadzącym zajęcia a studentami, podstawą dyskusji jest lektura wskazanego i przekazanego studentom fragmentu tekstu (literatura źródłowa lub sekundarna) pod kątem podanych na poprzednich zajęciach zagadnień.

Samodzielna analiza i interpretacja fragmentu tekstu źródłowego ze wskazaniem podstawowego problemu filozoficznego i jego rozwiązania, dokonana w trakcie zajęć - jedne zajęcia dla jednego studenta.

Samodzielna analiza i interpretacja fragmentu tekstu źródłowego ze wskazaniem podstawowego problemu filozoficznego i jego rozwiązania, dokonana w trakcie zajęć - jedne zajęcia dla jednego studenta.

CZĘŚĆ I, dr hab Tomasz Stegliński, Nowożytny racjonalizm i jego przedstawiciele.

Program:

1. Racjonalizm nowożytny, co go cechuje

2. Człowiek jako rzecz myśląca, konsekwencje stanowiska

3. Descartes, racjonalizm w służbie przyrodoznawstwa - nowa metafizyka

4. Człowiek jako maszyna lub Myśl

5. Malebranche, nadprzyrodzone wiązanie dwóch substancji w człowieku

6. Spinoza, monistyczne wyjaśnienie Wszystkiego

7. Bóg jako Natura? Poznawalność Substancji - Jej dwa atrybuty i ich związek ze zdolnością poznawcza umysłu ludzkiego.

8. Leibniz, umysł jako monada nadrzędna, zagadnienie świadomości.

9. Wykład podsumowujący.

CZ. II., dr hab. Artur Banaszkiewicz:

Nowożytna filozofia umysłu od Locke’a do Kanta

1. Wykład wprowadzający

2. Locke’a krytyka idei wrodzonych

3. Leibniza polemika z Locke’iem, podstawowe pojęcia i teorematy monadologii

4. Empiryzm Hume’a

5. Kanta krytyka rozumu

DLA CZ. I.:

Descartes R.,  Medytacje  o pierwszej  filozofii  wraz  z zarzutami uczonych mężów i odpowiedziami autora oraz Rozmowa z Burmanem, tłum. M. i K. Ajdukiewiczowie,  t. I–II, Warszawa 1958.

Descartes R., Rozprawa o metodzie właściwego kierowania rozumem i poszukiwania prawdy w naukach, tłum. W. Wojciechowska, Warszawa 1981; Malebranche N.,Poszukiwanie prawdy, tłum. M. Frankiewicz, t. I–II, Warszawa 2011;

Spinoza, Etyka w porządku geometrycznym dowiedziona, tłum. I. Myślicki, Warszawa 1954;

Leibniz G. G. W., Wyznanie wiary filozofa, Rozprawa metafizyczna, Monadologia, Zasady natury i laski oraz inne pisma filozoficzne, tłum.: S. Cichowicz, J. Domański, H. Krzeczkowski, H. Moese, Warszawa 1969.

DLA CZ. II.:

1. J. Locke, Badania dotyczące rozumu ludzkiego, t. I, ks. I, rozdz. II

2. G. W. Leibniz, Nowe rozważania dotyczące rozumu ludzkiego, ks. I, rozdz. I, Monadologia

3. D. Hume, Badania dotyczące rozumu ludzkiego, rozdz. II, VII

4. I. Kant, Prolegomena…, Uwaga I i II, § 53

T

konwersatorium, analiza tekstu i dyskusja

metoda okrągłego stołu, to jest swobodna wymiana opinii i poglądów między studentami a prowadzącym zajęcia. Podstawą do dyskusji jest lektura wskazanego studentom fragmentu tekstu z zakresu literatury przedmiotu, Obowiązuje końcowe zaliczenie na ocenę. W ramach zaliczenia Student dokonuje samodzielnej interpretacji fragmentu tekstu i na jej podstawie rekonstruuje główny problem filozoficzny i jego zaproponowane rozwiązanie.

CZĘŚĆ I., dr Robert Podkoński, Byt i poznanie w starożytności i średniowieczu.

Program:

1. Wykład wstępny.

2. Przed Platonem (Parmenides i Zenon z Elei).

3. Platon.

4. Arystoteles.

5. Stoicyzm.

6. Plotyn.

7. Św. Augustyn.

8. Św. Tomasz.

9. Wilhelm Ockham.

10. Wykład podsumowujący.

CZĘŚĆ II, mgr Marcin Leszczyński, Nowożytny racjonalizm i jego przedstawiciele.

Program:

1. Racjonalizm nowożytny, co go cechuje

2. Człowiek jako rzecz myśląca, konsekwencje stanowiska

3. Descartes, racjonalizm w służbie przyrodoznawstwa - nowa metafizyka

4. Człowiek jako maszyna lub Myśl

5. Malebranche, nadprzyrodzone wiązanie dwóch substancji w człowieku

6. Spinoza, monistyczne wyjaśnienie Wszystkiego

7. Bóg jako Natura? Poznawalność Substancji - Jej dwa atrybuty i ich związek ze zdolnością poznawcza umysłu ludzkiego.

8. Leibniz, umysł jako monada nadrzędna, zagadnienie świadomości.

9. Wykład podsumowujący.

CZ. III., dr hab. Artur Banaszkiewicz:

Nowożytna filozofia umysłu od Locke’a do Kanta

1. Wykład wprowadzający

2. Locke’a krytyka idei wrodzonych

3. Leibniza polemika z Locke’iem, podstawowe pojęcia i teorematy monadologii

4. Empiryzm Hume’a

5. Kanta krytyka rozumu

Literatura:

DLA CZ. I.: Diogenes Laertios; Platon, Dialogi, Arystoteles, O duszy, Plotyn, Enneady, św. Augustyn, O muzyce, Tomasz z Akwinu, Summa contra gentiles, Wszystko to ze zdziwienia. Antologia filozofii XIV w.

DLA CZ. II.:

Descartes R., Medytacje o pierwszej filozofii wraz z zarzutami uczonych mężów i odpowiedziami autora oraz Rozmowa z Burmanem, tłum. M. i K. Ajdukiewiczowie, t. I–II, Warszawa 1958.

Descartes R., Rozprawa o metodzie właściwego kierowania rozumem i poszukiwania prawdy w naukach, tłum. W. Wojciechowska, Warszawa 1981; Malebranche N.,Poszukiwanie prawdy, tłum. M. Frankiewicz, t. I–II, Warszawa 2011;

Spinoza, Etyka w porządku geometrycznym dowiedziona, tłum. I. Myślicki, Warszawa 1954;

Leibniz G. G. W., Wyznanie wiary filozofa, Rozprawa metafizyczna, Monadologia, Zasady natury i laski oraz inne pisma filozoficzne, tłum.: S. Cichowicz, J. Domański, H. Krzeczkowski, H. Moese, Warszawa 1969.

DLA CZ. III.:

1. J. Locke, Badania dotyczące rozumu ludzkiego, t. I, ks. I, rozdz. II

2. G. W. Leibniz, Nowe rozważania dotyczące rozumu ludzkiego, ks. I, rozdz. I, Monadologia

3. D. Hume, Badania dotyczące rozumu ludzkiego, rozdz. II, VII

4. I. Kant, Prolegomena…, Uwaga I i II, § 53

T

metoda „okrągłego stołu”, tj. swobodna wymiana opinii i poglądów między studentami oraz między prowadzącym zajęcia a studentami, podstawą dyskusji jest lektura wskazanego i przekazanego studentom fragmentu tekstu (literatura źródłowa lub sekundarna) pod kątem podanych na poprzednich zajęciach zagadnień.

Samodzielna analiza i interpretacja fragmentu tekstu źródłowego ze wskazaniem podstawowego problemu filozoficznego i jego rozwiązania, dokonana w trakcie zajęć - jedne zajęcia dla jednego studenta.

CZĘŚĆ I, dr hab Tomasz Stegliński, Nowożytny racjonalizm i jego przedstawiciele.

Program:

1. Racjonalizm nowożytny, co go cechuje

2. Człowiek jako rzecz myśląca, konsekwencje stanowiska

3. Descartes, racjonalizm w służbie przyrodoznawstwa - nowa metafizyka

4. Człowiek jako maszyna lub Myśl

5. Malebranche, nadprzyrodzone wiązanie dwóch substancji w człowieku

6. Spinoza, monistyczne wyjaśnienie Wszystkiego

7. Bóg jako Natura? Poznawalność Substancji - Jej dwa atrybuty i ich związek ze zdolnością poznawcza umysłu ludzkiego.

8. Leibniz, umysł jako monada nadrzędna, zagadnienie świadomości.

9. Wykład podsumowujący.

CZ. II., dr hab. Artur Banaszkiewicz:

Nowożytna filozofia umysłu od Locke’a do Kanta

1. Wykład wprowadzający

2. Locke’a krytyka idei wrodzonych

3. Leibniza polemika z Locke’iem, podstawowe pojęcia i teorematy monadologii

4. Empiryzm Hume’a

5. Kanta krytyka rozumu

DLA CZ. I.:

Descartes R.,  Medytacje  o pierwszej  filozofii  wraz  z zarzutami uczonych mężów i odpowiedziami autora oraz Rozmowa z Burmanem, tłum. M. i K. Ajdukiewiczowie,  t. I–II, Warszawa 1958.

Descartes R., Rozprawa o metodzie właściwego kierowania rozumem i poszukiwania prawdy w naukach, tłum. W. Wojciechowska, Warszawa 1981; Malebranche N.,Poszukiwanie prawdy, tłum. M. Frankiewicz, t. I–II, Warszawa 2011;

Spinoza, Etyka w porządku geometrycznym dowiedziona, tłum. I. Myślicki, Warszawa 1954;

Leibniz G. G. W., Wyznanie wiary filozofa, Rozprawa metafizyczna, Monadologia, Zasady natury i laski oraz inne pisma filozoficzne, tłum.: S. Cichowicz, J. Domański, H. Krzeczkowski, H. Moese, Warszawa 1969.

DLA CZ. II.:

1. J. Locke, Badania dotyczące rozumu ludzkiego, t. I, ks. I, rozdz. II

2. G. W. Leibniz, Nowe rozważania dotyczące rozumu ludzkiego, ks. I, rozdz. I, Monadologia

3. D. Hume, Badania dotyczące rozumu ludzkiego, rozdz. II, VII

4. I. Kant, Prolegomena…, Uwaga I i II, § 53