Ekotoksykologia
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 0400-1S301UD |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Ekotoksykologia |
Jednostka: | Wydział Biologii i Ochrony Środowiska |
Grupy: |
Ochrona środowiska, miasto, zm. klimatu i bezp. środ. 3 sem. II stop. z-2024/2025-plan |
Punkty ECTS i inne: |
0 LUB
2.00
(w zależności od programu)
|
Język prowadzenia: | (brak danych) |
Wymagania wstępne: | Posiada wiedzę z zakresu chemii organicznej i nieorganicznej na poziomie licencjatu, potrafi wykonywać proste oznaczenia z zakresu analizy biochemiczno-biofizycznej. |
Skrócony opis: |
Omówione zostaną; podstawowe pojęcia z toksykologii środowiskowej, metabolizm ksenobiotyków w organizmach zwierzęcych i roślinnych, biomarkery skażeń, oraz zagadnienia dotyczące toksycznych związków organicznych pestycydów i dioksyn. Wykład obejmował będzie także informacje związane ze skażeniem powietrza. Zakres tematyczny ćwiczeń skupia się na problemach dotyczących obecności związków toksycznych w środowisku oraz ich wpływu na organizmy żywe. Studenci zapoznawani są z metodami badawczymi wykorzystywanymi w analizie środowiskowej, tj.: metodami chromatograficznymi, technikami miareczkowania oraz metodami spektrofotometrycznymi w zakresie światła widzialnego i nadfioletu. |
Efekty uczenia się: |
Po zakończeniu kursu student: 1.definiuje podstawowe pojęcia z zakresu toksykologii tzn. pojęcie trucizny, krzywej dawka-efekt, LD50, MRL itp. 2. klasyfikuje biomarkery wykorzystywane w toksykologii (stężenie methemoglobiny i hemoglobiny tlenkowęglowej, aktywność acetylocholinoesterazy). 3. podaje przykłady biomarkerów ocenianych w aspekcie ekotoksykologicznym na poziomie - subkomórkowym (molekularnym i biochemicznym), komórkowym, organizmów, populacji, biocenoz oraz ekosystemu. 4. opisuje podstawowe pojęcia dotyczące pestycydów (podział ze względu na właściwości biologiczne, okresy karencji i prewencji, klasy toksyczności). 5. porównuje mechanizmy działania wybranych toksyn środowiskowych (dioksyny, wielocykliczne węglowodory aromatyczne, chlorofenole) 6. opisuje podstawowe zagadnienia dotyczące skażenia atmosfery: smog, zanik warstwy ozonowej, rola kwaśnych deszczy 7. dokonuje pomiarów aktywności acetylocholinoesterazy we krwi oraz stężenie żelaza i azotynów w wodzie 8. rozpoznaje różne patologiczne formy hemoglobiny, tj.: hemoglobinę tlenkowęglową, cyjanmethemoglobinę i methemoglobinę 9. posługuje się metodami chromatograficznymi, technikami miareczkowania oraz metodami spektrofotometrycznymi w zakresie światła widzialnego i nadfioletu 10. ocenia krytycznie wyniki własnych obserwacji lub pomiarów oraz informacje z literatury naukowej, Internetu i innych mediów odnoszące się do skażeń środowiska Realizowane kierunkowe efekty kształcenia: 04OŚ2A_W02, 04OŚ2A_W03, 04OŚ2A_W09, 04OŚ2A_U04, 04OŚ2A_U07, 04OŚ2A_U08, 04OŚ2A_K01, 04OŚ2A_K04, 04OŚ2A_K05, 04OŚ2A_K09 |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2024/2025" (w trakcie)
Okres: | 2024-10-01 - 2025-03-02 |
Przejdź do planu
PN W
CLE
CLE
WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia laboratoryjne, 13 godzin
Wykład, 13 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Bożena Bukowska | |
Prowadzący grup: | Bożena Bukowska, Jaromir Michałowicz, Katarzyna Mokra | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Ocena zgodna z regulaminem studiów
Ćwiczenia laboratoryjne - Ocena zgodna z regulaminem studiów Wykład - Ocena zgodna z regulaminem studiów |
|
Metody dydaktyczne: | Metody podające - wykład informacyjny i konwersatoryjny przy pomocy prezentacji multimedialnych, Metody poszukujące - ćwiczenia laboratoryjne i zdalne, doświadczenia, obserwacja i pomiar Metody eksponujące – pokaz |
|
Sposoby i kryteria oceniania: | Sposób oceniania Student, aby uzyskać zaliczenie przedmiotu musi zdać egzamin pisemny z tematyki prezentowanej na wykładach (udział oceny z wykładu w ocenie końcowej przedmiotu wynosi 60%) oraz zaliczyć kolokwium pisemne z zagadnień realizowanych na ćwiczeniach (udział oceny z ćwiczeń w ocenie końcowej przedmiotu wynosi 40%) . Kryteria oceniania 0% - 59,9% - ocena niedostateczna (2) 60,0% - 69,9% - ocena dostateczna (3) 70,0% - 74,9% - ocena dostateczna plus (3,5) 75,0% - 84,9% - ocena dobra (4) 85,0% - 89,9% - ocena dobra plus (4,5) 90,0% - 100% - ocena bardzo dobra (5) |
|
Treści kształcenia: | 1. Biomarkery na różnych poziomach organizacji biologicznej 2. Pojęcie trucizny, dawki, krzywej dawka-efekt, charakterystyka odtrutek. 3. Metabolizm ksenobiotyków w organizmach zwierzęcych i roślinnych. 4. Biomarkery wykorzystywane w toksykologii (aktywność AChE, stężenie met-Hb i HbCO). 5. Pojęcia dotyczące pestycydów (podział ze względu na właściwości biologiczne, okresy karencji i prewencji, klasy toksyczności). 6. Charakterystyka organicznych związków toksycznych: dioksyn, wielocyklicznych węglowodorów aromatycznych, polichlorowanych fenoli. 7. Skażenie powietrza (smog, kwaśne deszcze, dziura ozonowa, reakcje wolnorodnikowe w atmosferze). 8. Biomarkery oceniane w aspekcie ekotoksykologicznym na poziomie - subkomórkowym (molekularnym i biochemicznym), komórkowym,organizmów, populacji, biocenoz oraz ekosystemu 9. Plastik, mikro i nanoplastik występowanie i toksyczność. Smog i toksyczność jego składników. 10. Zastosowanie technik chromatograficznych, spektrofotometrycznych i techniki cytometrii przepływowej w toksykologii. 11. Zasady oznaczania stężeń azotynów i żelaza w wodzie. 12. Analiza zawartości rozpuszczonej materii organicznej w wodzie z wykorzystaniem UV. 13. Pomiar aktywności acetylocholinoesterazy jako markera zatruć związkami fosforoorganicznymi. 14. Analiza różnych form hemoglobiny jako markera zatruć tlenkiem węgla (hemoglobina tlenkowęglowa) i substancjami utleniającymi (methemoglobina) 15. Analiza ilościowa związków fenolowych o potencjalne przeciwutleniającym. 16. Oznaczanie stężenia p-nitrofenolu jako wskaźnika zatrucia parationem i nitrofenolami. |
|
Literatura: |
1. Manahan S.E. „Toxicological Chemistry and Biochemistry” 3 edycja, przekład w języku polskim Koroniak i Boczoń „Toksykologia środowiskowa” PWN Warszawa 2006. 2. Siemiński M. „Środowiskowe zagrożenia zdrowia” Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2001. 3. Piotrowski. J.K. Podstawy toksykologii - PWN, Warszawa 2009 wydanie 2. Artykuły online: 1. Bukowska B., Pieniążek D., Hutnik K., Duda W., [2007]. Acetylo- i butyrylocholinoesteraza – budowa, funkcje i ich inhibitory. Current Topics in Biophysics 30, 11–23 2. Słowińska M., Koter-Michalak M., Bukowska B., [2011]. Wpływ dioksyn na organizm człowieka – badania epidemiologiczne. Medycyna Pracy 62, 643–652 3. Kwiatkowska M., Jarosiewicz P., Bukowska B. [2013]. Glifosat i jego preparaty – toksyczność, narażenie zawodowe i środowiskowe. Medycyna Pracy 64(5), 717–729 4. Pingot D., Pyrzanowski K., Michałowicz J., Bukowska B., [2013]. Toksyczność akrylamidu i jego metabolitu glicydamidu. Medycyna Pracy 64(2):259–271 5. Bukowska, B., Addukty hemoglobiny jako biomarkery narażenia człowieka na wybrane ksenobiotyki. Postepy Hig Med Dosw (online), 2015; 69: 668-680. 7. Jarosiewicz, M., Bukowska B., [2017]. Tetrabromobisfenol A – toksyczność, narażenie środowiskowe i zawodowe Med Pr 2017;68(1):1217. 8. Kinga Kik, Bożena Bukowska, Paulina Sicińska 2020. Polystyrene nanoparticles: Sources, occurrence in the environment, distribution in tissues, accumulation and toxicity to various organisms. Environmental Pollution 262 (2020) 114297. doi.org/10.1016/j.envpol.2020.114297 |
Właścicielem praw autorskich jest UNIWERSYTET ŁÓDZKI.