Programowanie usług sieciowych

egzamin

niestacjonarne (zaoczne)

Student powinien mieć umiejętność programowania w języku C oraz znać podstawy programowania w dowolnym języku obiektowym na C bazującym (Java, C++). Wymagana jest znajomość podstawowej nomenklatury z dziedziny systemów operacyjnych, w szczególności systemów unix (posix) oraz zagadnień z dziedziny sieci komputerowych, ze szczególnym uwzględnieniem stosu protokołów internetu.

Na laboratoriach cenna będzie umiejętność sprawnej pracy w systemie unix, w środowisku terminala znakowego.

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z metodologią tworzenia aplikacji współbieżnych i sieciowych, ze szczególnym uwzględnieniem aplikacji działających w internecie.

Student:

E1. potrafi dobrać odpowiednią metodę uzyskiwania współbieżności oraz komunikacji międzyprocesowej do realizowanego problemu programistycznego

E2. identyfikuje konieczność użycia mechanizmów synchronizacyjnych i potrafi je zaprogramować oraz przetestować

E3. umie zaprojektować i zaimplementować system świadczący usługi w sieci komputerowej na poziomie koncepcyjnym (protokół) oraz technicznym (dobór narzędzi)

E4. wykorzystuje techniki programowania generycznego tj. RPC czy stos SOA do budowy klientów i serwerów sieciowych

E5. analizuje zagrożenia dla stabilności systemu oraz integralności danych, występujące w aplikacjach sieciowych, potrafi zaproponować metody zapobiegania.

Powyższe efekty kształcenia osiągane w ramach przedmiotu pozwalają na realizację kierunkowych efektów kształcenia, mających następujące oznaczenia w programie Informatyka II stopnia: I-2A_W01, I-2A_W04, I-2A_W06, I-2A_W09, I-2A_U01, I-2A_U02, I-2A_U03, I-2A_U04, I-2A_U07, I-2A_U09, I-2A_U10, I-2A_U12, I-2A_U14, I-2A_K01, I-2A_K02, I-2A_K03, I-2A_K05, I-2A_K06, Isi-2A_W14, Isi-2A_W15, Isi-2A_U15, Isi-2A_U16.