Podstawy prawa karnego

Liczba punktów ECTS określona jest w planie studiów (siatce godzin), dostępnym na stronie internetowej Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego.

Wykład: 1) wykład informacyjny, 2) klasyczna problemowa, 3) sytuacyjna, 4) giełda pomysłów, 5) ćwiczeniowa

Ćwiczenia: 1) klasyczna problemowa, 2) sytuacyjna, 3) giełda pomysłów, 4) ćwiczeniowa

W zakresie wykładu:

Metody oceniania: egzamin pisemny testowy jednokrotnego wyboru obejmujący 30-40 pytań.

Kryteria oceniania: kryterium zaliczenia jest uzyskanie wymaganej liczby punktów (przynajmniej połowa punktów plus jeden). Siatka punktów z przypisanymi ocenami jest ustalana każdego roku w zależności od liczby pytań w teście. Siatka punktów jest relacjonowana do Kryteriów oceniania poniżej (skala 5-2).

Metoda testowa umożliwia weryfikację wiedzy w zakresie definicji pojęć z zakresu prawa karnego oraz wskazanie właściwej kwalifikacji prawnej dla podanego stanu faktycznego (wiedza). W pytaniach testowych wymaga się również rozróżnienia zachowań karalnych od prawnie irrelewantnych (umiejętności, postawy społeczne i personalne).

W zakresie ćwiczeń:

Metody i kryteria oceniania są ustalane przez prowadzących ćwiczenia. Zaleca się uwzględnienie obecności na zajęciach, aktywności, pracy z literaturą i orzecznictwem. Przyjęte przez prowadzących ćwiczenia metody i kryteria oceniania muszą weryfikować: w zakresie wiedzy: znajomość definicji z zakresu prawa karnego; w zakresie wiedzy i umiejętności: klasyfikację zachowań jako karalnych bądź irrelewantnych oraz umiejętność podania właściwej kwalifikacji prawnej, w zakresie postaw społecznych, personalnych: umiejętność prowadzenia merytorycznej dyskusji, w tym prezentowania i uzasadniania przyjętego stanowiska, weryfikacji przyjętych założeń w oparciu o literaturę i orzecznictwo.

Kryteria oceniania dla obu form kształcenia:

5 bardzo dobry – wyróżniająca się praca, bez błędów merytorycznych i formalnych (dopuszczalne sporadyczne drobne usterki formalne)

4+ dobry plus – praca powyżej średniego standardu, z pewnymi błędami

4 dobry - solidna praca, ale z szeregiem zauważalnych błędów

3+ dostateczny plus – praca na średnim poziomie, zadowalająca, ale ze znaczącymi błędami

3 dostateczny – praca spełnia minimalne kryteria

2 niedostateczny – praca wykazuje podstawowe braki w opanowaniu materiału, nie spełnia minimalnych kryteriów

Wykład:

I. Część ogólna.

1. Pojęcie prawa karnego. Podziały prawa karnego

2. Funkcje prawa karnego. Zasady prawa karnego

3. Ustawa karna i jej obowiązywanie względem osób, czasu i przestrzeni (wybrane zagadnienia). Źródła prawa karnego

4. Pojęcie przestępstwa i jego elementy

5. Przedmiot przestępstwa. Podmiot przestępstwa

6. Klasyfikacja przestępstw

7. Społeczna szkodliwość czynu i wina. Znikomy stopień społecznej szkodliwości czynu

9. Kontratypy. Ogólna teoria kontratypów. Obrona konieczna. Stan wyższej konieczności. Kontratypy pozakodeksowe (wybrane zagadnienia)

10. Wina. Okoliczności wyłączające winę. Nieletniość.

Niepoczytalność. Błąd co do faktu. Błąd co do kontratypu lub okoliczności wyłączającej winę. Błąd co do prawa. Stan wyższej konieczności wyłączający winę

11. Formy stadialne przestępstwa

12. Formy współdziałania przestępnego

II. Nauka o karze

1. Definicja i cele kary

2. Kary. Kara grzywny. Kara ograniczenia wolności. Kara pozbawienia wolności

3. Środki karne - przegląd

4. Środki probacyjne - przegląd

5. Zasady i dyrektywy wymiaru kary i środków karnych

6. Nadzwyczajny wymiar kary

7. Środki zabezpieczające - ogólna charakterystyka

III. Charakterystyka części szczególnej Kodeksu karnego.

Ćwiczenia:

Treść programowa ćwiczeń obejmuje wybrane zagadnienia omawiane podczas wykładu, przede wszystkim z zakresu II.Nauka o karze. Zalecane jest również utrwalenie treści z pkt I.1, 2, 4, 6.

Literatura (do wyboru):

L. Gardocki, Prawo karne, wyd. C. H. Beck, jak najnowsze wydanie,

A. Marek, J. Lachowski, Prawo karne, Zarys problematyki, wyd. Wolters Kluwer Polska, jak najnowsze wydanie.

Możliwe jest korzystanie z dowolnego podręcznika z Prawa karnego obejmującego obowiązujący Kodeks karny z 1997 r., z jak najnowszego wydania.

Liczba punktów ECTS określona jest w planie studiów (siatce godzin), dostępnym na stronie internetowej Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego.

Wykład: 1) wykład informacyjny, 2) klasyczna problemowa, 3) sytuacyjna, 4) giełda pomysłów, 5) ćwiczeniowa

Ćwiczenia: 1) klasyczna problemowa, 2) sytuacyjna, 3) giełda pomysłów, 4) ćwiczeniowa

W zakresie wykładu:

Metody oceniania: egzamin pisemny testowy jednokrotnego wyboru obejmujący 30-40 pytań.

Kryteria oceniania: kryterium zaliczenia jest uzyskanie wymaganej liczby punktów (przynajmniej połowa punktów plus jeden). Siatka punktów z przypisanymi ocenami jest ustalana każdego roku w zależności od liczby pytań w teście. Siatka punktów jest relacjonowana do Kryteriów oceniania poniżej (skala 5-2).

Metoda testowa umożliwia weryfikację wiedzy w zakresie definicji pojęć z zakresu prawa karnego oraz wskazanie właściwej kwalifikacji prawnej dla podanego stanu faktycznego (wiedza). W pytaniach testowych wymaga się również rozróżnienia zachowań karalnych od prawnie irrelewantnych (umiejętności, postawy społeczne i personalne).

W zakresie ćwiczeń:

Metody i kryteria oceniania są ustalane przez prowadzących ćwiczenia. Zaleca się uwzględnienie obecności na zajęciach, aktywności, pracy z literaturą i orzecznictwem. Przyjęte przez prowadzących ćwiczenia metody i kryteria oceniania muszą weryfikować: w zakresie wiedzy: znajomość definicji z zakresu prawa karnego; w zakresie wiedzy i umiejętności: klasyfikację zachowań jako karalnych bądź irrelewantnych oraz umiejętność podania właściwej kwalifikacji prawnej, w zakresie postaw społecznych, personalnych: umiejętność prowadzenia merytorycznej dyskusji, w tym prezentowania i uzasadniania przyjętego stanowiska, weryfikacji przyjętych założeń w oparciu o literaturę i orzecznictwo.

Kryteria oceniania dla obu form kształcenia:

5 bardzo dobry – wyróżniająca się praca, bez błędów merytorycznych i formalnych (dopuszczalne sporadyczne drobne usterki formalne)

4+ dobry plus – praca powyżej średniego standardu, z pewnymi błędami

4 dobry - solidna praca, ale z szeregiem zauważalnych błędów

3+ dostateczny plus – praca na średnim poziomie, zadowalająca, ale ze znaczącymi błędami

3 dostateczny – praca spełnia minimalne kryteria

2 niedostateczny – praca wykazuje podstawowe braki w opanowaniu materiału, nie spełnia minimalnych kryteriów

Wykład:

I. Część ogólna.

1. Pojęcie prawa karnego. Podziały prawa karnego

2. Funkcje prawa karnego. Zasady prawa karnego

3. Ustawa karna i jej obowiązywanie względem osób, czasu i przestrzeni (wybrane zagadnienia). Źródła prawa karnego

4. Pojęcie przestępstwa i jego elementy

5. Przedmiot przestępstwa. Podmiot przestępstwa

6. Klasyfikacja przestępstw

7. Społeczna szkodliwość czynu i wina. Znikomy stopień społecznej szkodliwości czynu

9. Kontratypy. Ogólna teoria kontratypów. Obrona konieczna. Stan wyższej konieczności. Kontratypy pozakodeksowe (wybrane zagadnienia)

10. Wina. Okoliczności wyłączające winę. Nieletniość.

Niepoczytalność. Błąd co do faktu. Błąd co do kontratypu lub okoliczności wyłączającej winę. Błąd co do prawa. Stan wyższej konieczności wyłączający winę

11. Formy stadialne przestępstwa

12. Formy współdziałania przestępnego

II. Nauka o karze

1. Definicja i cele kary

2. Kary. Kara grzywny. Kara ograniczenia wolności. Kara pozbawienia wolności

3. Środki karne - przegląd

4. Środki probacyjne - przegląd

5. Zasady i dyrektywy wymiaru kary i środków karnych

6. Nadzwyczajny wymiar kary

7. Środki zabezpieczające - ogólna charakterystyka

III. Charakterystyka części szczególnej Kodeksu karnego.

Ćwiczenia:

Treść programowa ćwiczeń obejmuje wybrane zagadnienia omawiane podczas wykładu, przede wszystkim z zakresu II.Nauka o karze. Zalecane jest również utrwalenie treści z pkt I.1, 2, 4, 6.

Literatura (do wyboru):

L. Gardocki, Prawo karne, wyd. C. H. Beck, jak najnowsze wydanie,

A. Marek, J. Lachowski, Prawo karne, Zarys problematyki, wyd. Wolters Kluwer Polska, jak najnowsze wydanie.

Możliwe jest korzystanie z dowolnego podręcznika z Prawa karnego obejmującego obowiązujący Kodeks karny z 1997 r., z jak najnowszego wydania.