Pracownia problemów opiekuńczo-wychowawczych

Realizację przedmiotu oparto na wykorzystaniu metod podających (wykład), aktywizujących (ćwiczeń, dyskusji) oraz prezentacji.

Ocena bardzo dobra – student/studentka charakteryzuje z pomocą terminologii przedmiotu edukacyjne i opiekuńczo-wychowawcze

uwarunkowania rozwoju dziecka oraz metodyczne przesłanki jego wspierania.

Ocena dobra - student/ studentka opisuje ze zrozumieniem treści przedmiotu, nie zawsze przywołując terminologię.

Ocena dostateczna – student/ studentka opisuje ze zrozumieniem treści przedmiotu językiem potocznym.

Ocena niedostateczna – praca/wypowiedź nie na temat; brak pracy/aktywności werbalnej podczas zajęć.

Zaliczenie wykładu na podstawie pracy pisemnej (wybór jednego tematu z listy podanych odnoszących się do treści wykładów) (WO7).

Zaliczenie ćwiczeń na podstawie rezultatów pracy grupowej (przygotowanie i krytyczne opracowanie wybranego problemu opiekuńczo￾wychowawczego) (W07, U03).

Kod komunikacyjny jako edukacyjna i kulturowa bariera w karierze szkolnej

Niedostosowanie społeczne uczniów w perspektywie interakcyjnej (m. in. kariery szkolne uczniów „skazanych na porażkę”).

Wyzwania edukacyjne w pracy z dzieckiem z nadpobudliwością psychoruchową

Wybrane metody pracy z małym dzieckiem: dziecko w sytuacji kryzysu powodowanego chorobą, śmiercią w rodzinie. Bajkoterapia w pracy nad redukcją lęku (perspektywa biblioterapii klinicznej).

Przestrzeń fizyczna instytucji opiekuńczych, wychowawczych i edukacyjnych (żłobki, przedszkola, szkoły, instytucje opieki całkowitej itp.) oraz jej znaczenie dla kreowania problemów opiekuńczo-wychowawczych.

Przestrzeń społeczna instytucji opiekuńczych, wychowawczych i edukacyjnych oraz jej znaczenie dla powstawania i podtrzymywania problemów opiekuńczo-wychowawczych.

Wybrane problemy opiekuńczo-wychowawcze.

Podstawowa:

Baranowska W. (red.) (2007), ADHD – prawie normalne życie, Wyd. WSHE w Łodzi.

Bernstein, B. (1980). Socjolingwistyczne ujęcie procesu socjalizacji: Uwagi dotyczące podatności na oddziaływania szkoły, w: Badania nad rozwojem języka dziecka, red. W. Grace, W. Shugar, M. Smoczyńska, Warszawa, PWN, s. 557−596.

Gulczyńska A. (2013) „Chłopaki z dzielnicy”. Studium społeczno-pedagogiczne z perspektywy interakcyjnej, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

Pacholczyk M. (2012), Edukacja w żłobkach w San Miniato jako przestrzeń rozwoju społecznego dzieci oraz współpracy z rodzicami i środowiskiem lokalnym, Problemy Wczesnej Edukacji, nr 4, s. 86-97

Styczyńska, M. (2015), Wybrane elementy przestrzeni edukacyjnej przedszkola a przygotowanie dziecka do podjęcia nauki szkolnej. W: Kompetencje kluczowe dzieci i młodzieży (red.) J. Uszyńska-Jarmoc, K. Nadechowicz, Warszawa, „Żak”.

Uzupełniająca:

Golczyńska-Grondas A. (2003) Kariera biograficzna kłopotczyńcy, w: Dziecko w pomocy społecznej. Opinie teoretyków i praktyków, red. D.M. Piekut-Brodzka, Warszawa, Koło Naukowe Pracy Socjalnej APS, s. 143-168.

Karkut, D. (2018). Terapeutyczna moc literatury i innych dziedzin sztuki odkrywających sens życia i śmierci. Dydaktyka Polonistyczna, (4 (13)), 199-209.

Encyklopedia dzieciństwa.

Telka L. (2021), Dotyk w relacji dziecka i wychowawcy. Przykład żłobka. Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze, nr 6.

Telka L. (2020) O towarzyszeniu dziecku w rozwoju - zarys koncepcji wychowania w żłobku, Problemy Wczesnej Edukacji, nr 2, s 71-80.

Telka L. (2009) Przekształcanie przestrzeni społecznej placówki. Studium społeczno-pedagogiczne na przykładzie żłobków, Wydawnictwo UŁ, Łódź.

Realizację przedmiotu oparto na wykorzystaniu metod podających (wykład), aktywizujących (ćwiczeń, dyskusji) oraz prezentacji;

Ocena bardzo dobra – student/studentka charakteryzuje z pomocą terminologii przedmiotu cechy rozwoju małego dziecka oraz metodyczne przesłanki jego wspierania.

Ocena dobra - student/ studentka opisuje ze zrozumieniem treści przedmiotu, nie zawsze przywołując terminologię.

Ocena dostateczna – student/ studentka opisuje ze zrozumieniem treści przedmiotu językiem potocznym.

Ocena niedostateczna – praca/wypowiedź nie na temat; brak pracy/aktywności werbalnej podczas zajęć.

zaliczenie z oceną, dotyczące wykładu i ćwiczeń

zaliczenie wykładu na podstawie pracy pisemnej (W07).

Zaliczenie ćwiczeń na podstawie przygotowanej prezentacji oraz dyskusji w grupie poprowadzonej na jej podstawie (W07; U03)

Charakterystyka przestrzeni społecznej placówki opiekuńczo-wychowawczej (na wybranych przykładach, np. Reggio Emilia, San Miniato,). Relacje społeczne pomiędzy dzieckiem i wychowawcą – wybrane koncepcje pedagogiczne pozwalające wyjaśnić metodyczne aspekty równoważenia relacji społecznych w placówce (Lóczy, towarzyszenie w rozwoju dziecka).

Aktywność rysunkowa małego dziecka – twórczość dziecka. Zabawa małego dziecka. Autonomia i kompetencje dziecka. Obserwacja – element warsztatu wychowawcy

Podstawowa:

Appelt K. (2005), Wiek poniemowlęcy. Jak rozpoznawać potencjał dziecka, w: Brzezińska A.I., Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa, GWP, Gdańsk.

David M. (1999) Pozwólmy przemówić opiekunkom, w: Kolankiewicz M.(red.), Relacja dorosły- dziecko w opiece zastępczej, Dom Małych Dzieci im. Ks. G.P. Baudouina i Wydawnictwo "Żak", Warszawa.

Maj A. (2017), Dialog dzieci i nauczycieli w żłobkach Reggio Emilia, „Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne”, nr 5.

Pacholczyk M. (2012), Edukacja w żłobkach w San Miniato jako przestrzeń rozwoju społecznego dzieci oraz współpracy z rodzicami i środowiskiem lokalnym, „Problemy Wczesnej Edukacji”, nr 4, s. 86-97

Telka L. (2020) O towarzyszeniu dziecku w rozwoju - zarys koncepcji wychowania w żłobku, „Problemy Wczesnej Edukacji”, nr 2, s 71-80.

Telka L. (2009) Przekształcanie przestrzeni społecznej placówki. Studium społeczno- pedagogiczne na przykładzie żłobków, Wydawnictwo UŁ, Łódź.

Uzupełniająca:

Encyklopedia dzieciństwa.

Telka L. (2021), Dotyk w relacji dziecka i wychowawcy. Przykład żłobka. Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze, nr 6

Realizację przedmiotu oparto na wykorzystaniu metod podających (wykład), aktywizujących (ćwiczeń, dyskusji) oraz prezentacji;

Ocena bardzo dobra – student/studentka charakteryzuje z pomocą terminologii przedmiotu cechy rozwoju małego dziecka oraz metodyczne przesłanki jego wspierania.

Ocena dobra - student/ studentka opisuje ze zrozumieniem treści przedmiotu, nie zawsze przywołując terminologię.

Ocena dostateczna – student/ studentka opisuje ze zrozumieniem treści przedmiotu językiem potocznym.

Ocena niedostateczna – praca/wypowiedź nie na temat; brak pracy/aktywności werbalnej podczas zajęć.

zaliczenie z oceną, dotyczące wykładu i ćwiczeń

zaliczenie wykładu na podstawie pracy pisemnej (W07).

Zaliczenie ćwiczeń na podstawie przygotowanej prezentacji oraz dyskusji w grupie poprowadzonej na jej podstawie (W07; U03)

Charakterystyka przestrzeni społecznej placówki opiekuńczo-wychowawczej (na wybranych przykładach, np. Reggio Emilia, San Miniato,). Relacje społeczne pomiędzy dzieckiem i wychowawcą – wybrane koncepcje pedagogiczne pozwalające wyjaśnić metodyczne aspekty równoważenia relacji społecznych w placówce (Lóczy, towarzyszenie w rozwoju dziecka).

Aktywność rysunkowa małego dziecka – twórczość dziecka. Zabawa małego dziecka. Autonomia i kompetencje dziecka. Obserwacja – element warsztatu wychowawcy

Podstawowa:

Appelt K. (2005), Wiek poniemowlęcy. Jak rozpoznawać potencjał dziecka, w: Brzezińska A.I., Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa, GWP, Gdańsk.

David M. (1999) Pozwólmy przemówić opiekunkom, w: Kolankiewicz M.(red.), Relacja dorosły- dziecko w opiece zastępczej, Dom Małych Dzieci im. Ks. G.P. Baudouina i Wydawnictwo "Żak", Warszawa.

Maj A. (2017), Dialog dzieci i nauczycieli w żłobkach Reggio Emilia, „Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne”, nr 5.

Pacholczyk M. (2012), Edukacja w żłobkach w San Miniato jako przestrzeń rozwoju społecznego dzieci oraz współpracy z rodzicami i środowiskiem lokalnym, „Problemy Wczesnej Edukacji”, nr 4, s. 86-97

Telka L. (2020) O towarzyszeniu dziecku w rozwoju - zarys koncepcji wychowania w żłobku, „Problemy Wczesnej Edukacji”, nr 2, s 71-80.

Telka L. (2009) Przekształcanie przestrzeni społecznej placówki. Studium społeczno- pedagogiczne na przykładzie żłobków, Wydawnictwo UŁ, Łódź.

Uzupełniająca:

Encyklopedia dzieciństwa.

Telka L. (2021), Dotyk w relacji dziecka i wychowawcy. Przykład żłobka. Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze, nr 6

Realizację przedmiotu oparto na wykorzystaniu metod podających (wykład), aktywizujących (ćwiczeń, dyskusji) oraz prezentacji;

Ocena bardzo dobra – student/studentka charakteryzuje z pomocą terminologii przedmiotu cechy rozwoju małego dziecka oraz metodyczne przesłanki jego wspierania.

Ocena dobra - student/ studentka opisuje ze zrozumieniem treści przedmiotu, nie zawsze przywołując terminologię.

Ocena dostateczna – student/ studentka opisuje ze zrozumieniem treści przedmiotu językiem potocznym.

Ocena niedostateczna – praca/wypowiedź nie na temat; brak pracy/aktywności werbalnej podczas zajęć.

zaliczenie z oceną, dotyczące wykładu i ćwiczeń

zaliczenie wykładu na podstawie pracy pisemnej (W07).

Zaliczenie ćwiczeń na podstawie przygotowanej prezentacji oraz dyskusji w grupie poprowadzonej na jej podstawie (W07; U03)

Charakterystyka przestrzeni społecznej placówki opiekuńczo-wychowawczej (na wybranych przykładach, np. Reggio Emilia, San Miniato,). Relacje społeczne pomiędzy dzieckiem i wychowawcą – wybrane koncepcje pedagogiczne pozwalające wyjaśnić metodyczne aspekty równoważenia relacji społecznych w placówce (Lóczy, towarzyszenie w rozwoju dziecka).

Aktywność rysunkowa małego dziecka – twórczość dziecka. Zabawa małego dziecka. Autonomia i kompetencje dziecka. Obserwacja – element warsztatu wychowawcy

Podstawowa:

Appelt K. (2005), Wiek poniemowlęcy. Jak rozpoznawać potencjał dziecka, w: Brzezińska A.I., Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa, GWP, Gdańsk.

David M. (1999) Pozwólmy przemówić opiekunkom, w: Kolankiewicz M.(red.), Relacja dorosły- dziecko w opiece zastępczej, Dom Małych Dzieci im. Ks. G.P. Baudouina i Wydawnictwo "Żak", Warszawa.

Maj A. (2017), Dialog dzieci i nauczycieli w żłobkach Reggio Emilia, „Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne”, nr 5.

Pacholczyk M. (2012), Edukacja w żłobkach w San Miniato jako przestrzeń rozwoju społecznego dzieci oraz współpracy z rodzicami i środowiskiem lokalnym, „Problemy Wczesnej Edukacji”, nr 4, s. 86-97

Telka L. (2020) O towarzyszeniu dziecku w rozwoju - zarys koncepcji wychowania w żłobku, „Problemy Wczesnej Edukacji”, nr 2, s 71-80.

Telka L. (2009) Przekształcanie przestrzeni społecznej placówki. Studium społeczno- pedagogiczne na przykładzie żłobków, Wydawnictwo UŁ, Łódź.

Uzupełniająca:

Encyklopedia dzieciństwa.

Telka L. (2021), Dotyk w relacji dziecka i wychowawcy. Przykład żłobka. Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze, nr 6

Realizację przedmiotu oparto na wykorzystaniu metod podających (wykład), aktywizujących (ćwiczeń, dyskusji) oraz prezentacji;

Ocena bardzo dobra – student/studentka charakteryzuje z pomocą terminologii przedmiotu cechy rozwoju małego dziecka oraz metodyczne przesłanki jego wspierania.

Ocena dobra - student/ studentka opisuje ze zrozumieniem treści przedmiotu, nie zawsze przywołując terminologię.

Ocena dostateczna – student/ studentka opisuje ze zrozumieniem treści przedmiotu językiem potocznym.

Ocena niedostateczna – praca/wypowiedź nie na temat; brak pracy/aktywności werbalnej podczas zajęć.

zaliczenie z oceną, dotyczące wykładu i ćwiczeń

zaliczenie wykładu na podstawie pracy pisemnej (W07).

Zaliczenie ćwiczeń na podstawie przygotowanej prezentacji oraz dyskusji w grupie poprowadzonej na jej podstawie (W07; U03)

Charakterystyka przestrzeni społecznej placówki opiekuńczo-wychowawczej (na wybranych przykładach, np. Reggio Emilia, San Miniato,). Relacje społeczne pomiędzy dzieckiem i wychowawcą – wybrane koncepcje pedagogiczne pozwalające wyjaśnić metodyczne aspekty równoważenia relacji społecznych w placówce (Lóczy, towarzyszenie w rozwoju dziecka).

Aktywność rysunkowa małego dziecka – twórczość dziecka. Zabawa małego dziecka. Autonomia i kompetencje dziecka. Obserwacja – element warsztatu wychowawcy

Podstawowa:

Appelt K. (2005), Wiek poniemowlęcy. Jak rozpoznawać potencjał dziecka, w: Brzezińska A.I., Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa, GWP, Gdańsk.

David M. (1999) Pozwólmy przemówić opiekunkom, w: Kolankiewicz M.(red.), Relacja dorosły- dziecko w opiece zastępczej, Dom Małych Dzieci im. Ks. G.P. Baudouina i Wydawnictwo "Żak", Warszawa.

Maj A. (2017), Dialog dzieci i nauczycieli w żłobkach Reggio Emilia, „Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne”, nr 5.

Pacholczyk M. (2012), Edukacja w żłobkach w San Miniato jako przestrzeń rozwoju społecznego dzieci oraz współpracy z rodzicami i środowiskiem lokalnym, „Problemy Wczesnej Edukacji”, nr 4, s. 86-97

Telka L. (2020) O towarzyszeniu dziecku w rozwoju - zarys koncepcji wychowania w żłobku, „Problemy Wczesnej Edukacji”, nr 2, s 71-80.

Telka L. (2009) Przekształcanie przestrzeni społecznej placówki. Studium społeczno- pedagogiczne na przykładzie żłobków, Wydawnictwo UŁ, Łódź.

Uzupełniająca:

Encyklopedia dzieciństwa.

Realizację przedmiotu oparto na wykorzystaniu metod podających (wykład), aktywizujących (ćwiczeń, dyskusji) oraz prezentacji;

Ocena bardzo dobra – student/studentka charakteryzuje z pomocą terminologii przedmiotu cechy rozwoju małego dziecka oraz metodyczne przesłanki jego wspierania.

Ocena dobra - student/ studentka opisuje ze zrozumieniem treści przedmiotu, nie zawsze przywołując terminologię.

Ocena dostateczna – student/ studentka opisuje ze zrozumieniem treści przedmiotu językiem potocznym.

Ocena niedostateczna – praca/wypowiedź nie na temat; brak pracy/aktywności werbalnej podczas zajęć.

zaliczenie z oceną, dotyczące wykładu i ćwiczeń

zaliczenie wykładu na podstawie pracy pisemnej (W07).

Zaliczenie ćwiczeń na podstawie przygotowanej prezentacji oraz dyskusji w grupie poprowadzonej na jej podstawie (W07; U03)

Charakterystyka przestrzeni społecznej placówki opiekuńczo-wychowawczej (na wybranych przykładach, np. Reggio Emilia, San Miniato,). Relacje społeczne pomiędzy dzieckiem i wychowawcą – wybrane koncepcje pedagogiczne pozwalające wyjaśnić metodyczne aspekty równoważenia relacji społecznych w placówce (Lóczy, towarzyszenie w rozwoju dziecka).

Aktywność rysunkowa małego dziecka – twórczość dziecka. Zabawa małego dziecka. Autonomia i kompetencje dziecka. Obserwacja – element warsztatu wychowawcy

Podstawowa:

Appelt K. (2005), Wiek poniemowlęcy. Jak rozpoznawać potencjał dziecka, w: Brzezińska A.I., Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa, GWP, Gdańsk.

David M. (1999) Pozwólmy przemówić opiekunkom, w: Kolankiewicz M.(red.), Relacja dorosły- dziecko w opiece zastępczej, Dom Małych Dzieci im. Ks. G.P. Baudouina i Wydawnictwo "Żak", Warszawa.

Maj A. (2017), Dialog dzieci i nauczycieli w żłobkach Reggio Emilia, „Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne”, nr 5.

Pacholczyk M. (2012), Edukacja w żłobkach w San Miniato jako przestrzeń rozwoju społecznego dzieci oraz współpracy z rodzicami i środowiskiem lokalnym, „Problemy Wczesnej Edukacji”, nr 4, s. 86-97

Telka L. (2009) Przekształcanie przestrzeni społecznej placówki. Studium społeczno- pedagogiczne na przykładzie żłobków, Wydawnictwo UŁ, Łódź.

Uzupełniająca:

Encyklopedia dzieciństwa.